Vampir Akademisi Savaş

VA 23

(One Republic-secrets bununla okuyun).

Rose: kesinlikle onun işi. Zaten ortalıklarda yok bir şeyler çevirdiğinden emindim.

Jason: nasıl bu kadar emin ola biliyorsun belki başkası yapmıştır? Hem o kız öyle katil gibi durmuyordu.

Rose: sana ne arkadaş sen onun avukatı falan mısın da savunuyorsun?

Jason: ben sadece fikir bildiriyorum hemen celallenme.

Rose: senden fikrini soran olmadı. Söz verilmedikce konuşma.

Ayağa kalkıp aşağı atladım. Niye bilmiyorum ama onun konuşması sinirlerimi bozmuştu.

Jason'dan.

Jason: neydi bu şimdi?

Diman: belki de kıskanmıştır ha? :)

Jason: saçmalama ya Rose beni sevmiyor ki hatta nefret ediyor.

Lisa: belki de düşünceleri değişmiştir.

Jason: keşke öyle bir şansım olsaydı ama yok işte. Görmüyor beni. Çıldırıcam.

Diman: sakin ol dostum oluruna burak.

Jason: böyle giderse hiç bir şey olmayacak.

Lisa: tamam kapatın bu mevzuyu konumuz bu değil. Narinayı bulmalıyız. Hadi kalkıpta arayalım. Diman sen kütüphaneye Jason sen de yemekhaneye bende yatakhaneye.

Ayağa kalkıp biz de aşağı atladık.

Saat 2 ve biz halen Narinayı bulmamıştık. Yemekhanede öylece oturuyorduk. Rose da ortalıklarda yoktu.

Jason: Rose u göreniniz oldu mu?

Lisa: hayır

Diman: ben de görmedim.

Jason: nerde bu kız.

Telefonu elime alıp numarasını tuşladım.

Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor.

Jason: ulaşılamıyor ya başına bir şey geldiyse. Ben gidip arıyıcam.

Lisa: dur bi dakka.

Lisa gözlerini kapattı.

Beyin yoluyla iletişime geçtiklerini biliyordum aralarında bir bağ vardı.

Gözlerini açtı.

Lisa: hiç birşey göremiyorum.

Jason: ben gidiyorum.

Lisa: biz de geliyoruz.

Beraber kalktık. Dışarı çıktık.

Rose'dan

Gözlerimi açtığımda kendimi Akademinin suçlular için yapılmış nezarethanenin soğuk zemininde buldum. Benim burda ne işim var.

En son hatırladığım birisinin beni bayıltmasıydı ve gerisi karanlık.

Bu ne ya önüne gelen beni bayıltıyor. İyice paranoyaklaşacağımdan korkuyorum. Rose farkında mısın bilmiyorum ama halen ayağa kalkmadım. Doğru ben ayağa kalkmadım dimi.

Kendime gelerek ayağa kalktım. Burada olmam yetmezmiş gibi kendi kendime konuşmam da ayrı bir saçmalıktı.

Kapılar bağlıydı.