Vampir Akademisi Savaş

VA 28

Sabah erkenden Dmitrinin attığı mesaj üzerine ormandakı açık bölgeye geldim. Beyefendi fikrini değiştirmiş açık havada ders verecekmiş. Neymiş temiz hava insanı daha güçlü kılarmış. Sanki biz bilmiyoruz.  Yanımda spor çantam ve içinde gerekli eşyalar vardı. Bugün bana ilk özel dersini verecekti. Anna da yanında olacaktı her halde.

İlk bakıştan nefret ettim o kadından.

Umarım ayağı falan kırılır ya da kafası kopar da gelmez.

Yere çimlerin üzerine oturup Dmitriyi beklemeye başladım. Bana geç kalma demişti ama kendisi nerdeydi kim bilir.

Dmitri: burdayım Rose :)

Yine mi sesli düşündüm of.

Rose: meraba. Deyip ayağa kalktım.

Dmitri: meraba hazır mısın?

Rose: ben hazırımda siz hazır mısınız?

Dmitri: bu sizli bizli konuşmaları kaldırsak bana sadece sen desen olmaz mı?

Rose: hayır. Böyle iyi.

Dmitri: tamam ilk önce ısınma haraketleriyle başlayalım.

Rose: niye çok mu soğuk?

Dmitri: öyle değil.

Rose: peki nasıl?

Dmitri: boş ver :)

Rose: peki.

Dmitri: şimdi ben ne yaparsam aynısını yap tamam mı?

Rose: niye?

Dmitri: soru sorma Rose. Az laf çok iş.

Rose: bir şey sora bilir miyim?

Dmitri: tamam sor.

Rose: sarışın kadın nerde?

Dmitri: Anna mı?

Rose: hı hı.

Dmitri: bilmem haberim yok.

Rose: ne güzel :)

Dmitri: noldu?

Rose: hiç hadi başlayalım :)

Dmitri bazı haraketler yapıyordu ısınmak için niye ısınıyorsak direk dövüşsek ben daha çok odaklanırdım ona.

Ama mecburen aynısını yapıyordum. Sonra gümüş kazığı çıkarmamı söyledi. Onda da aynısından vardı.

Dmitri: şimdi bana saldır.

Rose: hay hay hocam.

İlk hamlem ağaçlardan birine yapışmamla sonuçlandı.

Dmitri gülümsüyordu niye gülüyorsa komik bir şey var sanki. Ama benim şu an ki pozisyonum gerçekten de komikti. Aynısını ben başkasında görseydim eğer gülmekten yarılırdım her halde. Ama benim başıma gelince işler değişiyor tabi ki. Kendimi düzletip tekrar saldırdım elimden tutup ters döndürdü ve elindeki kağızı kalbimin aşağısındakı boşluğa tuttu.

Dmitri: bak işte burası strogielerin en hassas yerleri. Onları öldüreceksen tam burdan öldüreceksin.

Nefesi ensemdeydi ve bu beni iyice heyecanlandırıyordu. Ve her dokunduğu yer yanıyordu sanki. Bir az daha böyle durarsam kendimi tutamayacağımdan eminim.

Ellerini üzerimden itip geri çekildim.

Rose: bugünlük bu kadar yeter bence. Çok yoruldum.