KEHANET

Onlar benim ailem

"Ne tesadüfü dedim." Herkes bana bakıyordu. Bundan çok nefret ediyorum.
"James bu o ola-"
"Annesi senin eşinin adı ile aynı. Küçük kızının adı Mia idi onun kardeşinin adı. Büyük kızının adı Nicole'dü. Onuda adı Nicole. Ve rüyalarında benide görmüş. Sence bunu görmemek aptallık değil mi?"dediklerine anlam veremiyorum. Ne konuşuyor bu?

"Kahretsin! Ne diyorsunuz siz?"diye inledim.

"Karşındaki kişi baban olabilir!" Ne? Bu adam babam mı benim? Yıllardır görmediğim babam.

"Ne?"

"Evet. Muhtemelen babanın kim olduğunu bilmiyordun."

"Siz..."Herkes bana bakıyordu. Kaçmak için yer arıyordum arkama baktım. Nere olursa olsun koşacaktım. Ama
her yer tıklım tıklım doluydu.

"Siz avcısınız." dedim kısık sesle.

"Evet bak herşeyi öğrenmiş! Bizi öğrenmiş. Kızına kovuşmayacak mısın?"

"Nicole? Nerden biliyorsun bizim avcı olduğumuzu." O babam olabilirdi belkide bir komploydu. Ya beni kaçırırlarsa? Ya bu benim babam değilse?Hemen bir yalan söyleyip burdan gitmem gerekiyor.
"Tabi ki de et kokusundan! Tabi ya burası gerçekten iğrenç bir şekilde et kokuyor. Hangi hayvan bu domuz mu yoksa geyik mi?" Herkes derin bir nefes alıp bıraktı.

Kalabalıktan 'hahaha James sen bizle dalga mı geçiyorsun? Bu da ne bu kızı kim avcı diye adlandırır ki? Şuna bak süslü püslü şeyler giyiyor. Birde hayvan avladığımızı söylüyor.James Walker iyi şakaydı dostum.' gibi sözler duyuyordum. Brad denen adam tekrar konuştu:

"James kızı nerden aldıysan oraya götür. Arkadaşları merak edecek hava karardı."

"Üzgünüm Brad. Doğru kişi sanmıştım."Ne doğru kişisi ne oluyor? Bu benim babam mıydı yoksa? Tanrım ne halt yedim ben? Belki de babamı bulmuştum. Bu büyük bir şanstı ama ben bu şansı elimle ittim. Lanet olsun!

James bir motorla bana doğru geldi. Arkasına bindim. Onu büyük bir üzüntünün içinde gördüm. Bir şey diyemedim. Gözlerimi sadece ormanda gezdiriyordum. Sanki yolların hepsini hafızama yerleştiriyordum. James daha da hızlanmaya başlayınca çok korktum.

"Kahretsin şimdi olmaz,hayır!" dediğini duydum. Pek aldırış etmedim çevreme baktım. Çok kötü görünen iki kişi vardı. Çok korkunçtular!

"Onlar kimdi?"

"Kimler? Ne gördün?" Aman tanrım. Şimdi de mi halüsinasyon gördüm. Beni deli sanacak diye çok korktum.

"Şu sizin evinizdekiler."

"Boşver."

"Avcı olmak güzel mi?"

"Sandığın gibi değil. Çok zor iş her gün ölme ihtimallin var. Ona rağmen avlanmaya devam ediyorsun istemsende."

"Anladım."

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Tam kampın girişindeydik.

"İçeriye girmeyeyim. Sende ormandan gir kampa. Kaçtığını bilmesinler."

"Teşekkürler James Walker. Hayal kırıklığına uğrattığım için üzgünüm ama ben sizi dediğin doğru kişi değilim, üzgünüm."

"Sorun değil. Benimle ilgili bir konu değil. Brad bizim grubun sözü dinlenilen kişilerindendir. O ailesini bırakmak zorunda kaldı. Kızıda bizim gibi olduğu için onu koruması gerektiğini annesine söyledi ama annesi kızına babasının yaşamadığını söylüyor hala. Kız tahminlerimize göre 20-19 yaşlarında."