Ejderhanın Tutsağı

*36* Yumruk

"Başka bir boyut mu?!" duyduklarımın şokuyla tepkim bağırmak olurken şaşkınlığımı gizleyememiştim. Tanrım bu ejderha ne dediğinin farkında mıydı acaba?

"Evet güzelim başka bir boyut." sakince söylediklerimi onaylayarak tekrar ettiğinde aralık kalan ağzımı fark ederek yavaşça geri kapattım. Bakışlarımı bir an için ondan kaçırarak düşünmeye başladığımda kulağa hala mantıksız geliyordu. Hayır kesinlikle böyle bir şeyin olması imkansızdı.

"Yalancı, benimle kafa buluyorsun değil mi?" inanmadığımı belli edercesine gülmeye başladığım sırada ejderha aniden beni pençesine alarak yukarıya doğru kaldırdı. Ani hareketinden ötürü korktuğum için gülmeyi keserken ciddi bir ifadeyle bana bakan gözlerini izledim.

"Yoksa bana inanmıyor musun?" sinirlendiğinin göstergesiydi düz bir tonlamaya sahip sesiyle konuşması. Peki şu an kızması ne kadar umurumdaydı?

"Bak işte rolleri değiştirmiş olduk! Bu sefer de ben sana inanmıyorum." daha demin olan konuşmamızı ona hatırlatırken yine kollarımı göğsümün üstünde birleştirmiştim. O konudan bahsetmek gerilmeme sebep olsa da bana inanmıyor oluşu daha çok sinirlerimi bozuyordu.

"Miniğim gördüğün rüyayla içinde bulunduğumuz durum sence aynı şeyler mi?" ejderha derin bir nefes alarak cevapladığında konudan sıkıldığını gözlerini gözlerimden kaçırarak belli ediyordu. Ah ejderha beni gerçekten de fazlasıyla sinir ediyordu! En kötüsü de ona karşı elimden hiç bir şeyin gelmiyor oluşuydu.

"Rüya değildi Kaden! Neyse inanmazsan inanma... O adamı bir daha görürsem de gidip ben öpeceğim." yüzünü dahi göremediğim adamı öfkemden ötürü öpeceğimi söylemem kesinlikle akıl kârı değildi. Ancak ejderhanın beni kızdırdığı gibi kızmasını istiyordum ve ne kadar kıskanç olduğunu da hesaba katarsak onu ancak bu şekilde kızdırabilirdim.

"Demek onu öpeceksin?" aniden bana yaklaşmasıyla birlikte irkilsem de geri adım atmamak için hızla başımı sallayarak söylediklerini onayladım. Gözlerimiz birbirinden ayrılmazken koyulaşmaya başlayan irisleri doğru yolda olduğumu gösteriyordu. Ejderha sakin olmak için uğraşsa da kızmaya başladığını biliyordum.

"Öpmeni isterdim." boğuk fısıltısını yakın olmamıza rağmen tam olarak duyamadığım için anlayamazken tekrarlaması için durdum. Ancak ejderha tuhaf bir şekilde gözlerime bakmak dışında bir şey yapmıyordu.

"Ne dedin Kaden, duyamadım da?" kaşlarımı çatarak sabırsızca sorduğumda ejderha silkinerek dalgın bir şekilde gülümsedi. Ne yani yine mi sinir edememiştim onu?

"Diyorum ki adamın öpücüğü çok hoşuna gitti herhalde?" gülümsemesi iyice genişlerken sorduğu soru artık bütünüyle sinirlerimin bozulmasına sebep olmuştu. Tanrım beni küçücük kurt yavrusundan kıskanan ejderha şu an karşımda bulunanla aynı olamazdı!

"Ya ne demezsin tadı damağımda kaldı(!)" iğneleyici bir şekilde konuştuktan sonra derin bir nefes alarak öfkemi kontrol etmeyi denedim. Nedenini bilmiyorum ama ejderhaya fazlasıyla kızmıştım. 'Seni eskisi kadar sevmediğini düşündüğün için olabilir mi acaba Katherine?' Tabi ki de Kaden'ın beni sevip sevmemesi umurumda değildi... Hatta sevmemesi daha çok işime gelirdi... İç sesim kesinlikle her konuda olduğu gibi bu konuda da yanılıyordu! Kötü iç ses sakın bir daha konuşma!

"Benim güzelim..." aniden ejderhanın iç çekmesiyle kafamı kaldırdığımda alnım başımın üzerinde bulunan çenesine sürtmüştü. Fazlasıyla daldığım düşüncelerimin arasında çenesinin saçlarımın arasına bastırdığını hissetmemiştim bile.

"Uslu bir kız olursan belki rüyalarında yine o adamı görürsün." ağzını kulağıma dayayarak boğuk sesiyle fısıldaması bir an için kalbimin teklemesine sebep olsa da benimle dalga geçtiğini fark ettiğim an resmen öfkeden deliye dönmüştüm.