Bölüm 4

87 6 0
                                    


Multide kerem :))

Biri beni dürtükleyince gözlerimi araladım.  Etrafa bakındığımda hala yıkık binada olduğumu gördüm.

" omzum uyuştu be kalkıcakmısın artık " başımı koyduğum yer onun omzumuymuş ? Valla ne yalan söyliyim rahattı.

" haa ben şey farkında değilim pardon " deyip ayağa kalktım ve üstümü silkelemeye başladım.  Daha okula gidecektim ben.

" şey saat kaç? " dediğimde cebinden telefonunu çıkardı.

" yedi" dedi kısa bir şekilde.

" benim eve gitmem lazım. " dediğimde başını salladı ve önden gitmeye  başladı.  Nasıl bu kadar umursamaz olabiliyor? yada öyle görünüyor ?

Yıkık binadan çıkıp sessizce yürümeye başladık.  Ona kaçamak bir bakış attığımda elleri ceplerinde yürüyordu.

Karşılaştığımız yere gelince durdum ve ona döndüm. 

" gerisini ben gideriz saol " dedim.  Peki o ne yaptı?  Koca bir hiç.  Etrafa bakıyordu.lan insan bi başını falan sallar.

Gözlerimi devirdim ve önüme dönüp yürümeye başladım.

Evin önüne geldiğimde kapının ordaki küçük ağacın altında yedek anahtarımı alıp kapıyı açtım.

Babam ise salkndaki koltukta uyuyordu.  Bunh fırsat bilip hızlıca odama çıktım.  Az bir zamanım kalmıştı.

Yatağımın üzerinde okul üniformam,  etek ve gömlek vardı.  Ve yanında bir miktar para.

Hemen duşa girmem lazımdı.  Aynaya baktığımda dudağımın kenarındaki kurumuş kana gözüm takıldı.

Alışmıştım umrumda bile değildi. 

Hemen eşyalarımı hazırladım ve banyoya koşup suyu açtım ve içine girdim.

Duşumu aldıktan sonra ilk gömleğimi giydim ardındanda eteğimi. Üstünede belimin oraya kadar gelen salaş hırkamı giydim saçlarımıda topuz yapıp aynanın karşısına geçtim.

Yüzüme baktığımda yanaklarımın şişmiş olduğunu ve yüzümde çeşitli yaralar olduğunu gördüm.

Fazla makyaj yapan,  hatta makyaj yapan bi insan değilim ama mutlaka yanımda bb kremi bulundururdum.

Hemen kremi alıp yüzüme sürdüm yaralarımı kapatıyordu en azından.  Hemen yatağımın kenarındaki vanslarımı giydim ve harçlığımı,  telefonumu alıp odadan çıktım.

Çantam ve yeni kitaplarım zaten dış kapının oradaydı. Mutfağa girdiğimde dayımın kahvaltı hazırladığını gördüm. Arkasından sessizce gittim ve yanağına bir öpücük kondurup masaya oturdum.

Arada sırada o hazırlardı. Kahvaltıyı.

Yemeğimi yerken babams geldi ve beni ayaklarıma kadar süzdü.

" birde bunu okula mı göndereceksin hasan? "

" evet kemal oda insan artık gitmesi lazım sen ne dersen de o okula gidecek " keşke sen benim babam olsaydın be dayı. 

Babam bana alaycı bir bakış atıp masaya oturdu ve yemeğini yemeye başladı.

Dayımda masaya oturunca hep birlikte yemeye başladık.

Ben yemeğimi bitirince tabağımı alıp lavaboya koydum. Dayımda kalktı.

" hazırsan çıkalım kızım ilk günden geç kalma. "

" hazırım dayı çıkabiliriz " deyip heyecanla mutfaktan çıktım ve kapının oradaki çantamı tek omzuma alıp dayımı bekledim.  Oda gelince evden çıktım ve açık olan arabaya bindim. 

Dayımda arabaya bindi ve arabayı çalıştırdı.

Bugün herşey çok güzel olacak...

ÇEKİRDEK.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin