ROYAL VAMPIRE AND AN EX MAFIA REAPER

CHAPTER 37: I LOVE YOU

Astria POV

"Please hurry up Astria!" nagmamadali kaming tumakbo papunta sa kotse ni Raphael na nasa parking lot.

Nasa klase ako kanina ng biglang sumulpot si Raphael at saka ako basta nalang hinila at tumakbo, tinatanong ko kung anong nangyare sa kanya but wala akong nakuhang sagot kung hindi ang emergency daw.

Narating namin ang sasakyan niya, pareho kaming hingal na hingal pero hindi pa man nakapagpahinga ay bigla niya naman akong hinila papasok sa kotse niya. Agad siyang sumakay at pinaharurot ang sasakyan.

"Bakit ba tayo nagmamadali ha?!" Hindi ko mapigilang mainis sa kanya.

"My father told me to bring you there with me please do not ask me. I don't have any idea." inis din na singhal niya.

Halos mangatog ang tuhod ko sa narinig ma pinapapunta ako ng kanyang ama sa mansion.

"Did you take my advice?" masama ko siyang tinignan.

"Of course even if I do not trust you anymore. I just do it because you comforted me during the time I broked up with her. I didn't explain to Misty about my decision and I didn't also let the fucking Leo give a hint that I knew what's between them, as what you have told me to do so I send him to a mission."

During the acquaintance party I asked him to trust me and my plans. I did not give him an answer why I am doing it but luckily pumayag.

Ilang araw na din ang lumipas at sabado na bukas. Ibig sabihin ay mag-iisang linggo ng hindi pumapasok ang tatlong ugok, umalik sa dating tahimik ang buhay ko. paminsan-minsan ay sinasabay ako ni Raphael sa circle of friends niya minsan naman tinatanggihan ko due to the criticism of other students. I remember the night of acquaintance someone called me, and I received a strange message from unknown number. Nagising ako sa umaga tapos bumungad ba naman ang ganong klaseng mensahe sino ang hindi magtataka? Wala akong ideya.

Bumungad saamin ang bukana ng mansion, maraming mga armadong tauhan ang nakasalubong namin nagulat sila ng makitang buhay at walang kagalos galos ang buong katawan ko habang kasama ang kanilang master.

Binati nila si Raphael at syempre ako din kahit na bakas ang pag-alinlangan sa kanilang mga mukha.

Medyo kabisado ko ang mansion nila kahit na sobrang lawak nito.

"Hurry up Tria! I can't wait to know how emergency is it to interrupt my class!" ang sungit talaga ng dating master ko. But he called me using TRIA

Nang marating namin ang kwarto na nakabantay ang marami at malalaking tauhan agad siyang lumingon sa akin na parang sinusuri.

"Gage ka! Kahit hubadan mo pa ako wala akong dalang armas bastardong to! Mukha namang nandito ako para pumatay!" naiinis kong sabi at umirap.

"I'm just making sure. Who knows you will kill us now? Kahit wala kang armas Tria you can kill us down in seconds kaya tumigil ka sa pagyayabang!"

'Anak ng?! Saang parte ba ang pagyayabang doon?!'

Magsasalita na sana ako ng biglang lumabas ang ama nila, matik ng napayuko ako at magbigay galang.

Gulat akong napatuwid ng tayo nang niyakap niya ako ng mahigpit. I can also see in the corner of my eye Raphael is shocked because of what his father did.

"P-papa what are you doing?!" parang galit na sigaw nito sa ama.

"Uhmm sir I c-can't b-breathe." Niluwagan niya naman ang kanyang pagyakap, kinabahan ako sa kinikilos niya.