CHAPTER 47: Most heartbreaking moment

2.4K 92 19
                                    


RAPHAEL POV

Nasa ilalim kami ng puno ni Astria, I don't know what's with her may nakita siyang gitara kanina. Hiniram niya ito sa lalaki nagulat ako dahil hindi mahilig makipag-usap si Astria, Kinapalan niya ang kanyang mukha para lang mahiram ito.

May pasa pa din ang kanyang katawan pati ang mukha. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi siya lumalaban sa mga bampirang nag anyong tao. Simula noong mga panahong binugbog ko siya hindi na siya kailanman lumalaban parang hindi na siya ang dating kilala kong pinakamagaling na reaper.

"B-bakit hindi ka lumalaban Astria?" Basag ang tono kong tanong sa kanya.

"Ha? Saan naman ako lalaban?" painosenteng tanong niya kaya kinuha ko ang girata sa kanya, kumunot ang kanyang noo sa akin.

"Bakit mo sila hinahayaang saktan ka? Hindi ka ganyan Astria! Ni minsan hindi mo hinahayaang masugatan ka, oo nagsimula lang  noong pinahirapan kita na halos ikamatay mo. Bakit?" iniwas niya ang kanyang paningin sa akin.

"Huwag mo ng balikan ang nakaraan. Tapos na yun kaya huwag ka ng magta---

"Yun na nga nakaraan pero bakit hindi ka lumalaban ngayon Astria?! Ipakita mong mali ang tingin nilang mahihina tayo! Kailangan mong lumaban! Bakit mo hinayahaang masaktan ka nila?! Bakit mo isusugal ang buhay mo para sa akin?? Hanggang kailan mo ba pahihirapan at paparusahan ang sarili mo Astria?! Hindi ka ba naawa sa sarili mo?!" Hinawakan ko ang chin niya at tsaka hinarap sa akin.

'Nasasaktan ako para sayo Astria!'

"Kaya kong tanggapin lahat ng yun para sa kaligtasan mo! Kung hindi ko gagawin yun tingin ko ba buhay ka pa hanggang ngayon? Isipin mo yan!" kumirot ang dibdib ko dahil sa malamig at diretso niyang pagtingin sa akin.

"Sinusumbat mo na ngayon yan sa aki--

"Huwag mong pairalin ang makitid mong utak Raphael! Kailangan mong lawakan ang pag-iisip mo! Nandito tayo sa mundo ng hindi mga ordinaryong tao sana naisip mo na kaya ko to ginagawa para sayo! Wala man tayo sa mundong nakasanayan natin dahil kahit saang mundo ka mapadpad ililigtas kita! Lumaki kang nasa anino mo ako kahit na mas matanda ka sa akin.

Tumutupad ako sa mga pangakong alam kong makakabuti sa lahat, kaya kong isugal ang sariling buhay maging maayos lang kayo kaya sana huwag mong isipin na sinusumbatan kita dahil kahit kelan ay hindi ko yun ginawa."

'Kung sakaling mamatay ako, can you protect yourself?'

My tears fell down because of that thought. Why can't you protect yourself Astria? Alam kong nahihirapan ka na pero ni minsan ay hindi ka nagreklamo at mas lalong hindi mo ito pinakita sa akin. You're really a good person.

"I can't imagine namakikita kong umiiyak na parang bakla ang tinaguriang matapang na mafia prince. Hoy! Ikaw pa ba yan Raphael?!" panira talaga ng moment ang isang to! Pinunasan ko ang luha.

Kinuha ko ang gitara, tumingin ako sa kanya ng diretso. I want to dedicate this song to you.

"Are you serenading me? Napaka tukmol mo talag--

Now playing : Wala nang kulang pa by: Moira and Sam Milby

"Kulang pa ba na maisip kita,
Makasama at makilala ka
Bakit parang sa isip ko
di ka mawala-wala

Ewan ko ba kung bakit
Ikaw ang nasaisip
Nahuhulog na naman
Pero hindi moko maramdaman
Ikaw lang ang nakikita
Pero dika maniwala
Nahuhulog na sayo
Pero para namang ayaw mo
Pwede ba ako nalang

ROYAL VAMPIRE AND AN EX MAFIA REAPERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon