ROYAL VAMPIRE AND AN EX MAFIA REAPER

CHAPTER 46: UNIDENTIFIED KILLER

ASTRIA POV

Matapos ang isang buwan, isang buwan na naman ang lumipas, patagal na kami ng patagal dito sa lugar ng mga demonyo. Nakakainis mang isipin na hindi nila ako pinatay. Mukha kasing wala na kaming pag-asang makaalis pa ng buhay rito pero hanggat may hininga pa ako gagawin ko ang lahat makalabas lang si Raphael dito.

Nag-alala ako sa pamilya at sa mafia world. Alam kong pinaghahanap na nila si Raphael ngayon, maraming connection ang mafia pero hindi ko alam kung matutunton nila kami rito. Mahigit isang buwan na din akong naghahanap ng pweding malabasan ngunit sa kasamaang palad ay hindi ako nakakita. Palagi kong binibigyan ng pag-asa si Raphael kaya kailangan kong panindigan ito.

Araw ng lunes ngayon, ang sabi nila ay pupunta raw kami sa gymnasium kaya naman kasalukuyan naming tinatahak ang daan pa punta doon.

"What do you think the reason why we need to go there?" tanong ni Raphael habang nasa loob ang kamay sa bulsa.

"Mukhang ako ba ang nagpatawag sa ating lahat?" Sarkastiko kong tanong. Madalas talaga sinasagot ko ng pilosopo tong taong to, minsan kase kahit obvious na ay tinatanong pa.

"What an ill-tempered creature!" bulong niya pero naririnig ko pa din.

"Hoy! Kung uutusan ko kaya tong mga bampir--- ah mga ano, mga... Hmmm linta pala linta na sipsipin ang dugo mo?!" Hindi ko natuloy ang sasabihin ng pinasadahan ako ni Vinzelle ng nakakamatay na tingin.

"Astriaaaaa I missed you so mu---

"Don't get closer... You're not allow to touch her!" lumipat si Raphael sa gitna namin ni Zeyn na seryosong nagkatitigan.

I saw Vinzelle in the corner of my eye staring at Raphael very deadly, I don't know but I also stare at Trisha, parang  nasasaktan siya. Hindi ko alam kong anong nangyare sa kanila baka may hindi sila may pagkaunawaan ng boyfriend niya.

Hinawakan ni Vinzelle ang kanyang kamay, sumakit ang dibdib ko sa aking natatanaw. For 1 month sinubukan kong iwasan siya for some reason. Masakit man sa akin pero kinakaya ko, hindi ko matanggap ang ginawa niya, ang mga kahayupang ginawa nila noong gabing yun. Nakikinig ako sa mga taong nandoon, nagmamakaawa.

Aminado akong demonyo ako pero hindi ko ugaling mandamay ng mga inosenteng tao, majority of them are women, kaya medyo may bahid pa din ng sakit na nasa dibdib.

I talk to Trisha 1 month ago and I am now doing what she want me to do, it's definitely breaking my heart but I can't do anything regarding that matter.

I understand what he was trying to say in the content of his message. Yes I found out that it was him the anonymous unknown number.

Kabisado ko ang huling text na na ngayon lang nag sink in sa utak ko.

"I already found a woman whom I am willing to be with forever, a woman to be my wife in the future,share my life with her and a mother of my childrens but there's another girl ruining what I have and break my heart into pieces."

Yan lang naman yun, sigurado akong ako yang tinutukoy niyang 'another girl ruining what he have and break his heart into pieces' ang kapal ng mukha! Wala nga akong kamalay-malay sa buhay niya eh!

Masakit din sa akin ang ginawa niya, matapos ba naman pinaramdam na mahal niya ako tapos biglang iiwanan? Pinaasa lang pala dahil may totoo siyang minamahal. Its my first time to have a heart break. Parang tinutusok ng kutsilyo ang puso. Mas gusto ko nalang ng makipagbugnuan sa mga kalaban eh.

I know how to respect someone relationship and I can set a side my own feelings for him.

Wala akong magagawa dyan dahil alam kong hindi para sa akin, kung para sa akin edi hayaan muna sila ngayon sa kasalukuyan dahil kung talagang nakatadhana ang dalawang tao sa isat-isa ito mismo ang gagawa ng paraan para magkatagpo muli sa hinaharap, wag pangunahan ang mga bagay,  nakakabastos manghimasok sa isang relasyon kahit na sabihin mong may gusto ka sa isang tao mas maganda kapag alam mong rumespeto ng kapwa.