Chapter 34

231 2 0
                                    

ROSE

Ininom ko ang aking Venti Hazelnut White Chocolate Mocha while I took a break on finishing the final touches ng aking story treatment. Sa wakas, matatapos ko na rin ang aking story treatment para maibigay ko na kay Alex. Hopefully, ma-endorse niya sa Star Bright Pictures.

Tumingin ako sa labas ng Starbucks. Bigla kong naalala ang first moment namin ni Erik noong nagkita kami sa Starbucks.

"Anong ginagawa MO dito?" Tanong ko kay Mr. Antipatikong-Naka-Boxers-Lang.

"What are YOU doing here?" Tanong niya sa akin na parang nagmamayabang pa. "This is my place."

"Wala ka nang pakialam kung anong ginagawa ko dito. At huwag ka nga umasta diyan na parang iyo ang coffee shop na 'to." Pinagtaasan ko siya ng kilay. Nakakaasar naman ito! Nawala tuloy sa isip ko ang sinusulat kong idea.

"I never said I 'own' the place," sabi ni Erik. "I live here."

Tiningnan ko siya ng masama at dahan-dahang tumayo.

"Alam mo? Enough na 'yong pagtrato mo sa akin kahapon sa parking lot. Ngayon, kung wala ka nang magandang sasabihin, maari ka nang umalis sa harapan ko. Sa ibang babae mo na lang ibaling 'yang kayabangan mo," sabi ko sa kanya saka ako naupo ulit at nagpatuloy sa ginagawa ko.

Ngunit, nanatili lang siyang nakatayo sa harap ko. Hindi siya gumalaw man lang. Tiningnan ko siya ulit. Nagbago ang itsura ng mukha niya—nag-iisip at parang hindi mapakali.

"Ano? Gusto mo pa bang puntahan ko pa si Kuya Guard para hilahin—"

"I'm sorry."

Napatigil ako saglit.

"Anong sinabi mo?" Tanong ko sa kanya.

"I said, I'm sorry."

"Bakit ka nagso-sorry?"

"Because I was foul to you yesterday. I said things that have annoyed or embarrassed you."

Sarcastic akong ngumiti sa kanya. "Anong nainom mo kagabi at nagso-sorry ka ngayon?"

"Pride."

"Ano? Uminom ka ng sabong panlaba?"

"No, silly. As in, pride... Arrogance... Conceit... Self-importance... Pride."

Natahimik ako. Hindi ko alam ang sasabihin ko dito sa mokong na ito. Naramdaman ko ang pagkasinsero ng paghingi niya sa akin ng kapatawaran.

"So, will you forgive me?" Tanong niya.

----- O -----

ERIK

I was driving my way out of New Manila when I saw a girl of my age crossing the street. Her things fell while in the middle of the road so I stopped the car to help her out.

"Are you okay, miss?" I asked the girl as I gave her other things.

"I am okay," the girl replied as she smiled at me and got her other things from me.

She walked away and stared at her as she continued walking. I suddenly remembered the time when Rose slipped on her way to chase on me that day when we went to National Bookstore.

"Erik!" Rose shouted as she was chasing me. I walked through these dozen of people when suddenly:

"Aray!" I turned my back as I heard Rose shouted the word. I immediately went back to her direction and saw a teenage uniformed student went to her.

Scripted RelationshipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon