He's Just A Friend - Jily, Blackinnon

🍃27🍃

Bu bölümü yorumlarına yetişemediğim Isabella_Lily_Potter 'a ithaf ediyorummm 💖💖💖

Medyayı daha önce koymuş muydum hatırlamıyorum. Bu yüzden boşverin kalsın işte.

ÖNEMLİ

Özel bölüm yapmaya karar verdim çünkü next generation kitabı sıkabilir ve benim sevdiğim shipler olacağı için çok okunmaz diye düşünüyorum. Ama yine de en az 2 tane özel bölüm gelecek buraya.

3K için teşekkürler...

Dorcas

Şu an Remus'la Hogwarts'a gidiyorlardı. Bugün Cumartesi'ydi. Bu nedenle herkes dışarıdaydı. Ve herkes onları işaret ederek fısıldaşıyordu. Ah şu yeni nesil! Dorcas neden gittiklerini hala bilmiyordu. Remus ona söylemememişti. Heyecanlandıydı aslında. Kaç yıldır gitmedikleri yere tekrardan ayak basmak onu duygulandırmıştı. Ama bir o kadar da garip hissettirmişti. Remus kütüphaneye yöneliyordu. Remus Dorcas'ın elini tutuyordu. Heyecanlı olduğu her halinden belliydi. Bu da Dorcas'ın daha çok merak etmesine neden oluyordu. Dorcas anlamaz bir şekilde etrafa bakınıyordu. En fazla ne yapacak olabilirlerdi ki. Sonra Remus durdu. Dorcas etrafı inceledi. Ve anladı. Bura sevgili oldukları yerdi. Gülümsedi. Ama hala neden buraya geldiklerini anlamamıştı. Arkasını döndü. Ve Remus'un bir dizi üstüne çökmüş olduğunu gördü. Sonra ise elindeki güzel yüzükü. Donup kalmıştı. Remus konuşmaya başladı.

"Dorcas Meadowes, bana hayatımın en güzel anılarını yaşattın. Bana asla önyargılı davranmadın ve beni hep sevdin. Bu yüzden ben de bir yuva kurmaya hazır olduğumuz kararına vardım. Uzun lafın kısası, benimle evlenir misin?"

"Yiooo."

THE END

şaka şaka

"EVET!"

Deyip boynuna sarıldı Dorcas. Hiç beklemiyordu. Remus'un evliliğe hazır olmasını beklemişti hep. Onu hiç bir zaman hiç bir şeye zorlamamıştı. Çünkü işler zaten yeterince zordu. Remus'un kurtadam olması ve ayda bir dönüşüm geçirmesinin yanında yoldaşlığa olan görevlerini de yerine getirmeleri gerekiyordu. İşler bundan sonra nasıl olacak bilmiyorlardı. Ama sonuna kadar birlikte olacaklarını biliyorlardı. Onlar hala sarılırken arkadan "WUUUUUHUUUUU" gibi bağırışlar, ıslık sesleri ve alkış sesleri gelmeye başladı. Dorcas arkasına baktı ve tüm arkadaşlarını gördü. Lily, James, Mary, Alex, Marlene, Sirius... hepsi bu karanlık zamanlarda bir umut ışığı bulmaya çalışıyorlardı. Hepsi birbirlerine sarıldı. Sonra Marlene tuvalete gitmek için izin istedi. Sesi boğuk çıkmıştı. Dorcas'ın kafası karışmıştı. Ama şu an bunu düşünemeyecek kadar mutluydu. Lily gülümsüyordu. Kesin Marlene'ne ne olduğunu anlamıştı. Kızda zeka fazlalığı vardı zaten. Sonra beynini böyle şeylere yormaması gerektiğini farketti Dorcas. EVLENECEKTİ VE SEVDİĞİ, AŞIK OLDUĞU ADAMLA SONSUZA DEK MUTLU YAŞAYACAKTI. O hayallere dalmış feels geçirirken Remus ona bakıyordu. Sonra belli ki dayanamamıştı ki onu kendine çekip öpmüştü. Dorcas da sırıtmaktan biraz öpememişti ama nEYSEH artık. Evet evet, o gün, ilk öpüştükleri, sevgili oldukları yerde, Remus ona evlenme teklifi etmişti. Dorcas Dumbledore onlara bu izni nasıl verdi hala bilmiyordu ama açıkçası pek umrunda da değildi. Zaten yanlarında çok geniş bir koruma ekibiyle gelmişlerdi. Kütüphanedeki çok sayılı çocuklar onlara bakıp alkışlıyordu. Dorcas çok utanmıştı. Sonra Marlene geldi. Yüzünde aynı Lily'deki gibi bir gülümseme vardı. Bu ikisi kesin bir işler çeviriyordu. Ya da Marlene bir işler çeviriyordu ve Lily onun ne çevirdiğini anlamıştı. Dorcas merak ediyordu ama eninde sonunda söyleyeceklerini bildiği için üstelemedi. Sonra Remus'la evlerine gittiler. Orada birlikte kitap okudular. Konuştular, güldüler. Eğlendiler. Gelecek hayatlarından konuştular. Eski anıları hatırlayıp nostalji yaptılar. Fotoğraf çekindiler. Mutlulardı. En azından kısa bir süreliğine...

Marlene

Dorcas ve Remus'u alkışlayıp bağırıyorlardı. Evet bu kadar ses çıkarmalarına Madam Pince bile kızmamıştı bu sefer. (E ona da kızmasın artık yaşlı cadı amk). Marlene Remus'un yaptığı şeyi çok tatlı bulmuştu. Özellikle de bunu sevgili oldukları yerde yapması onun daha bir feels geçirmesine neden olmuştu. Sonra midesi bulanmaya başladı. Kusacak gibi hissediyordu. Boğuk bir sesle onlardan izin istedi ve tuvalete koştu. Yıllardır girmediği tuvalete girmeyi umursamadan kusmaya gitti. Mızmız Myrtle (doğru yazdım di miğğ emin değilim de .s) "MARLENE MCKİNNON?!" diye bağırırken Marlene orada kusmakla meşguldü. Kusması bitince yere oturdu ve soğuk mermer duvara sırtını yasladı. Sonra konuştu:

"İlk öncelikle, artık Marlene McKinnon Black'im. İkinci olarak, sana da merhaba Myrtle. Uzun zaman oldu hah?" dedi ve gözlerini devirdi. Sanki şu an Myrtle çok umrundaymış gibi onunla konuşuyordu. Az önce boş boş nedensizce kusmuştu. Bunun bir sürü anlamı olabilirdi. Midesi bozulmuş ya da sadece çok yemiş de olabilirdi, değil mi? Kendini kandırdığını bildiğine hiç bu kadar mutlu olmamıştı. Hayatının en güzel anlarını yaşıyor olabilirdi. Az önce kusmuş olmasına rağmen. Kızlar tuvaletinde bir hayaletle birlikte. Evet gerçekten hayatındaki en güzel anları geçirmek için çok saçma bir yerdi. Rüyasını düşündü. Aileye hoşgeldin Thalia Black... Marlene ağlamak üzereydi. Bu kadar mutluluk zararlı falan olmalıydı. Yine de... test yapmadan asla emin olamazlardı. Marlene lavabodan çıkarken gülümsemesine asla engel olamamıştı. Sonra geri kütüphaneye gitti. Ve öpüşen bir adet Remus ve Dorcas gördü. Ne tatlı bir çift! Sonra Lily'nin yüzündeki bakışı ve tamı tamına Marlene'nin yüzündekiyle aynı olan gülümsemesini gördü. Ve kendinin bile zor duyduğu bir sesle "Siktir..." diye mırıldandı. İşte şimdi sıçmıştı. Lily her şeyi anlamış olamazdı di mi? Hayır, hayır. Mümkün değildi. Ya da... değil miydi? O da bu şeyleri yaşamıştı ve kız çok zekiydi. Lily ona kafasıyla arkayı işaret edince Marlene ciddi anlamda sıçıp sıvadığını anladı. Ama gine de ikiletmeden Lily'nin peşinden gitti.

"Dökül bakalım Black."

"Sanki bilmiyorsun Potter."

Güldüler. Öyle biraz garip olmuştu sanki.

♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎♡︎

Okuyunca farkettim de bir ciddi bir aşırı ciddi olmayan bir şekilde yazmışım biraz komiğime gitti bu.

Özel bölümleri saymazsak iki bölüm sonra final yapacak hikayemiz :"(

Umarım beğenmişsinizdir.

Sizi seviyorum 🦋

Bye ⚡️

~iris 🤍