Chasing Heartaches (Shattered Pieces Series #1)

Prologue

Prologue

I was wearing a black tube top flowy dress, abot ang simpleng paghila ko pataas sa tube dahil feeling ko ay nahuhulog iyon. Hindi ako sanay sa ganitong kasuotan, hindi ako komportable! Pakiramdam ko ay anomang oras ay lalabas ang flat kong dibdib.

Ngiti at bati ko ang sumasalubong sa mga tao habang nakakapit sa braso ni Zolen na gwapong gwapo sa itim niyang suit.

"Are you his girlfriend?" tanong ng isang ginang sa akin.

"Hindi po," I denied politely.

Sa gabing ito ay ilang beses ng natatanong sa akin iyan. Hindi pa naman katapusan ng mundo at bakit parang gustong gusto nilang malaman kung may kasintaha na ba ang lalaking ito. Bakit kasi hindi nalang nanghila si Zolen ng kahit sinong babae? Halata namang madaming magpapaloko sa kanya. Bakit ako pa ang dinala niya dito?!

"Where's Yno?" tanong ng kadadating na si Xywon.

Kanina pa nagsimula ang party at ni anino ni Yno ay hindi ko pa nasisilayan. Luminga linga ako para hanapin ang presensya nito. Hindi pa ako nakakasagot sa tanong ni Xywon ay sumulpot na si Yno sa tabi ko. May kasama siyang babae.

"Oh! Who's that chick?" magiliw na tanong ni Zolen na kani kanina lang ay walang pakialam sa amin ni Xywon. Nakakita lang ng magandang babae ay nakikiusyoso na.

"My name is Gabe," she smiled. Tinignan niya kami isa-isa at saka kinamayan. Her hands were so soft. Saan nakuha ni Yno ang babaeng 'to?

"You're damn beautiful." Zolen praised her and kiss the back of her hand.

Ah! How disrespectful?! Nanndito akong date niya at andon si Yno na date nung babae at may gana pa siyang manlandi. Ibang klase! Pero ayos lang naman sigurong maglandi si Zolen. He is single and Yno looks like he didn't care about what's happening with his partner and Gabe is single, I guess?

Sabay kaming umiling nila Yno at Xywon. Wala talagang pinipiling lugar si Zolen, basta kalandian ay magaling.

Patuloy na kinausap ni Zolen ang babae. Parang si Gabe pa nga ang date niya dahil silang dalawa na lang ang magkadikit buong gabi. Umiling ako at bumuntong-hininga. This party is boring. Kahit ilang beses na akong umattend sa mga ganito ay hindi pa rin talaga ako masanay-sanay.

I excuse myself to them. Sinamantala ko ang pagpayag nila at kumuha ng wine. Tuloy tuloy akong lumabas at nagtungo sa isang bench. Pinili ko ang pinakamadilim na parte at doon umupo.

I crossed my legs as I drink the wine. The party was exhausting. Kung wala lang akong kwentang kaibigan ay hindi ako sasama sa kanila. Formal party was not my thing at hindi naman ako nakaka attend sa mga ganito dahil walang nagiinvite sa family ko, I mean sa amin ni Windy. Kaming dalawa na lang ni Windy ang magkasama sa buhay. Sila mama? Hindi ko alam. Uma-attend lang naman ako sa ganito dahil pinipilit nila akong sumama.

"Bored?" napalingon ako sa biglang nagsalita. The man looks dashing with his black tux. His hair was slightly messy na mas nagpatingkad sa kagwapuhan niya. Stop complimenting an unknown person, Waige.

"Yeah," I said simply, it's my first time to talk with a stranger. I'm not really that good at socializing.

"I always see you in the gathering like this. You're kinda active, huh?" may panunuya sa kanyang boses nang sabihin niya iyon.

"Pake mo?" tanong ko at narinig ko ang kanyang pagngisi. Akala ko ay magsasalita siya pero nagkamali ako kaya natahimik kaming parehas.

I sipped on my wine gracefully. Why did I even talk to him? He's a totally stranger so why talk? Baka mamaya ay rapist pa sya at rape-in na lang ako dito bigla. Napayakap tuloy ako sa dibdib ko.

"I'm bored too," he said, breaking the silence. I look at him.

"Hindi ko naman tinatanong," I said nonchalantly. He chuckled.

"Skl." Sabi niya.

"Skl?" napatingin ako sa kanya. Hindi pamilyar na salitang kanyang binigkas.

"Yes. It means share ko lang," he muttered and look at me like I was the dumbest person in the world.

"Ganoon ba? Kung ganon, skl."

"What do you mean? Share mo lang din?" Naguguluhan aniya.

"No. Skl, sino ka lods?" seryoso kong sabi.

Tumawa siya ng malakas. "You're funny, Missy."

Anong tinatawa tawa niya dyan? Wala namang nakakatawa sa sinabi ko.

"You're funny, Missy." I mocked. "Skl nga kasi!" Sabi ko, naiinis na.

"Okay, okay. My name is TL." nilahad nya ang kamay sa harap ko. Tinignan ko iyon at pinagiisipan pa kung tatanggapin ang kamay nya. "So... Skl? Sino ka lods?"

I look at him in disbelief and said, "Hindi mo na kailangang malaman pa." I don't share my name with strangers, duh!

"Do you have a boyfriend, then?"

"I don't have one and I don't have a plan to." Bakit pati boyfriend ko ay kailangan pa nyang tanungin?

"I'll chase you then." He whispered but I still hear it.

"Why will you chase me then?" I got curious so I ask him.

"Because I think ILY and IFFY."

I glared at him. Kung ano man ang sinasabi nya at wala akong ideya. Pansin ko din na ang hilig nya sa acronyms. Kung kanina ay Skl ngayon naman ay ILY at IFFY.

"Alien ka ba?!" Naiinis na tanong ko.

"No. Why ask?" he answered.

"Ano bang lenguwahe ang ginagamit mo at hindi kita maintindihan?" singhal ko.

"You'll found out my Missy. Wait for my chasings. I'm willing to chase you even if it inflicts heartaches."

My heart beats fast. I don't know why and how his mere words affect my heart. Maybe because of the wine that I drank? Or maybe I was just overdose on coffee? Or maybe he got a piece in my heart? I don't know.

After that night I didn't have a chance to see him again.