Chapter 17

464 13 0
                                    

Hug

"Coffee for Zolen," I said as I deliver the coffee that I made to him. Ngumisi siya at tinaasan ako ng kilay.

"I know what you're doing," sabi niya habang umu-upo sa high chair. Inilapit ko sa kaniya ang palaman at tinapay.

"Just eat," sabi ko at sarkastikong ngumiti. I purposely woke up early than them to do these. Gusto kong bumawi or should I say, maglinis ng kamay dahil sa nagawa ko kagabi.

"Yno! Cold water for you." Sinalubong ko ang kapapasok na si Yno sa dining. He took it and yet I received a deathly glare.

"Sorry na kasi," sabi ko. I know what I did was wrong. Sinong matinong babae ang lalabas ng gabi ng wala pang kasama and I didn't bring my phone. I am defenseless but I am with Tryne. He didn't do something bad.

"Why did you left in the middle of the night?" Seryosong tanong niya. Dapat talaga pinag-usapan na namin 'to kagabi. Yno's voice last night wasn't this threatening. Nagawa ko pa ngang ngumiti.

"I... Windy told me something about my parents," I said, iniwas ko ang tingin ko sa kaniya at saka nagsimulang magkwento. Bumuntong-hininga siya at saka inilapag ang baso.

"I'm sorry. We will help you to found out what happens to your mom and dad. But don't sneak out again, okay?"

"No, it's okay." Receiving help from them will make the work done faster but I turned it down. Hindi ko alam pero natatakot ako sa magiging resulta. "I didn't sneak out, I left a note. Tig-iisa pa kayo sa noo. Hindi niyo nakita?"

"We saw it. But it lacks info. You just wrote I'm out. Malay ba namin kung anong nangyari sa 'yo nung lumabas ka."

"That's right. If I am your parent, I will give you a punishment," sabi ni Zolen at saka kumagat sa sandwich niya.

"Too bad you're not my parent."

They glared at me.

"Okay! Okay! Hindi nalang ako magpapaalam kung gano'n."

"Umayos ka nga," sabi ni Zolen at saka ako binatukan.

Sasapakin ko na sana siya nang tumunog ang doorbell. I immediately took the opportunity to go there para hindi na namin pag usapan pa ang nangyari kahapon. My problematic ass was saved.

"My Autumn!" Ate Yhanna shouted and hugged me, I hugged her as well.

"Ate!"

"Hello." I saw Troye and Amir in Ate's back. Si Amir ang bumati at si Troye naman ay nakatayo lang habang seryosong nakatingin sa akin. Bakit andito siya? Don't tell me naka-uwi na rin si Windy.

"Hello?" I said unconditionally. Hindi ko alam kung papapasukin ko ba sila o ano. Hindi ko naman bahay 'to. But still, she's Yno's sister, I should let them in.

"Let's go in." Iminuwestra ko ang bahay.

"Waige, sabi ni Mom sumama ka sa akin ngayon. She will talk to you about the scholarship," Zolen said, still looking at his phone.

"Ate. What are you doing here? With those... Uh..." Hindi matuloy ni Yno ang idudugtong sa sinabi. This jerk! That wasn't a good deed to welcome a visitor.

"Pake mo?" Ate said sarcastically. Yno frowned after hearing Ate's answer.

"This is my house. Malamang may pakialam ako." He retorted. Nagtinginan silang magkapatid ng masama. Walang umawat sa amin, ganiyan talaga sila. Bati na 'yan mamaya.

"Waige. My mom told me to bring you home. She wants to meet you," sabi Xywon na kabababa lang galing taas. He looks at the people on my back. His face was obviously asking, ano ang ginagawa nila dito?

Chasing Heartaches (Shattered Pieces Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon