[35]

1.5K 228 15
                                    

ဖမ္းေခၚလာေသာ္လည္း အႏၱရာယ္ မျပဳပဲ ဟၽြန္းကို ေဆးပင္ ကုထားေပးသည္မို႕ အေတာ္ပင္ စိတ္ေအးသြားရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေရွ႕တြင္ ရွိေသာ ေဆးဆရာ အဘိုးအိုအား သိလိုသည္မ်ားကို ေမးျမန္းေနလိုက္သည္။

ယခုေရာက္ေနေသာ ေနရာေဒသသည္ ဂိုေလ်ာႏွင့္ သိပ္မေ၀းလွသည္ကိုေတာ့ သတိထားမိသည္။ ေရေျမအေနအထားအရ ဂိုေလ်ာသည္ အနည္းငယ္အေအးပိုေသာ ရာသီဥတုကို ပိုင္ဆိုင္သည္။

ယခုေနရာ၏ ရာသီဥတုမွာလည္း အနည္းငယ္ အေအးကဲေသာေၾကာင့္ ခန္႔မွန္းမိသည္က ဂိုေလ်ာနယ္နိမိတ္ထဲက မထြက္ေသးသည္ကိုပင္ ျဖစ္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ေဆးဆရာဘိုဂန္အား ေမးျမန္းျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္၏ သမီးျဖစ္သူက ဖမ္းေခၚလာေသာ္လည္း ေရတစ္စက္မွ်ပင္ မတိုက္သည္မို႕ ေရဆာေနသည္ပဲ ျဖစ္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ေဘးတြင္ ရွိေသာ ေရအိုးမွ ေရခပ္ေသာက္သည့္ အခိုက္ ဘိုဂန္၏ ေျပာစကားေၾကာင့္ ေသာက္လက္စ ေရပါသီးသြားရသည္။

"ျပန္လမ္းမဲ့ေတာင္ၾကား ဟုတ္လား ဘိုဂန္"

" ဟုတ္ပါတယ္ နားၾကားမွားတာ မဟုတ္ပါဘူး"

ဘိုဂန္၏ ေျပာစကားေၾကာင့္ ေယာလ္မွာ အေတာ္ပင္ စိတ္ညစ္သြားရသည္။ ဂိုေလ်ာမွစကာ သံုးနိုင္ငံလံုး အသိအမွတ္ျပဳထားသည္က ျပန္လမ္းမဲ့ေတာင္တန္းသည္ အပယ္ခံနယ္ေျမ ျဖစ္သည္။

အႏၱရာယ္ရွိသည္ဟု မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ အပယ္ခံနယ္ေျမ အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ေယာလ္နွင့္ ဟၽြန္းက ထိုနယ္ေျမအား တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေရာက္လာသည္လား။

ကံဆိုးသည္လား ၊ ကံေကာင္းသည္လား မခြဲနိုင္ေတာ့။ထိုသို႕ေသာ နယ္ေျမဆီသို႕ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာခဲ့ေခ်ျပီ။ထို႕ေၾကာင့္ ဘိုဂန္အား ဆက္ေမးလိုက္သည္။

" ဘိုဂန္ မ်ိဳးႏြယ္စု ေခါင္းေဆာင္က ဘယ္မွာလဲ"

" တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ ေရတံခြန္ဘက္မွာ ေနတယ္ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း ေတာင္ၾကားရဲ႕ ေနာက္ဆံုးက သစ္လံုးအိမ္ေလးမွာ ေနတယ္ တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ေတာ့ ေဆးလိုက္ကုတယ္"

perfect soulmate   {Completed}Where stories live. Discover now