perfect soulmate {Completed}

[40]

ေက်ာခိုင္းထားေသာ ေယာလ္ကို ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစြန္းတြင္ ရပ္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ အမွန္တကယ္ပင္ လန္႔သြားရသည္။ထို႕ေၾကာင့္ တစ္ညလံုး ရွာထားရ၍ ေမာပန္းေနေသာ္ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းမ်ားက ဆက္ပင္မလွမ္းနိုင္ေတာ့။ သို႕ေသာ္လည္း အားတင္းကာ လွမ္းလာလိုက္သည္။

သန္းေခါင္ယံနွင့္ မိုးေသာက္ယံၾကား တိုက္ခတ္ေသာ ညေလေျပသည္ ေယာလ္၏ ၀တ္ရံုတို႕ကို တဖ်တ္ဖ်တ ္လြင့္ေနေစသည္။

လေရာင္ေအာက္တြင္ ေယာလ္ရပ္ေနသည့္ပံုက ေခ်ာက္ကမ္းပါးဘက္ မ်က္နွာမူထားသည္မို႕ စိုးထိတ္စရာပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘိုဂန္ေျပာထားေသာ အခ်ိန္ကာလကို စိတ္ထဲမွ ေတြးကာ ေရတြက္မိသည္။

ေရတြက္ျပီးသည့္ေနာက္တြင္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးကို မ်က္နွာမူကာ ရပ္ေနေသာ ေယာလ္၏ အၾကံကို သတိျပဳမိသြားသည္မို႕ အားကုန္သံုးရင္း ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။

" ေယာလ္"

ခ်စ္ရသူ မရွိနိုင္ေသာ ေလာကၾကီးအား ႏႈတ္ဆက္မည္ဟု ေတြးကာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးတြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနခိုက္ ေအာ္ေခၚသံ ၾကားလိုက္ရသည္မို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ၾကည့္မိလိုက္ေသာအခါမွ ခပ္ေ၀းေ၀းမွ ခ်စ္ရသူကို လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္။

" ဟၽြန္း"

ထို႕ေနာက္ ခ်စ္ရသူက အလွ်င္အျမန္ပင္ ေျပးလာကာ ေယာလ္အား ဖက္တြယ္ထားသည္။ ေယာလ္ရပ္ေနသည့္သည္က ေခ်ာက္ကမ္းပါး၏ အစြန္း ျဖစ္ေနသည္မို႕ မေတာ္တဆ ျပဳတ္က်မည္ကို စိုးရိမ္မိသည္။

ေယာလ္အေနျဖင့္ အဆံုးသတ္ရန္ ျပင္ဆင္ထားျပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ခ်စ္ရသူအား မနာက်င္ေစလိုေသာ သေဘာျဖင့္သာ။

ထို႕ေၾကာင့္ သူေလးအား ေပြ႔ဖက္ကာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးႏွင့္ ခပ္ေ၀းေ၀းေနရာသို႕ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ခ်စ္ရသူက ဘာမွမေျပာဘဲ ရင္ခြင္ထဲတိုးကာ တအီအီ ငိုရွဳိက္ေနေတာ့သည္။

ေယာလ္လည္း အဘယ့္ေၾကာင့္ ငိုေနမွန္းမသိေသးေသာ္လည္း ေက်ာျပင္ေလးကိုသာ ခပ္ဖြဖြ ပုတ္ေပးေနလိုက္သည္။

ေခ်ာက္ကမ္းပါးတြင္ ရပ္ေနေသာ ေယာလ္ထံေျပးလာရင္း ဟၽြန္းမွာ မ်က္ရည္တို႕ တာက်ိဳးရေတာ့သည္။
ရင္ခြင္ထဲ ခဏတာ ခို၀င္ခ်ိန္မွစကာ အရာအားလံုးအား ျပန္လည္မွတ္မိေနခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ ကံတရားက အေတာ္ပင္ မ်က္နွာသာေပးခဲ့သည္ပဲ။