CHAPTER 17

579 31 9
                                    


FANZELL's POV


"Hello Fanzell?"

"Yes Ace? Something's wrong?" I asked him on the phone. He's Ate Clara's fiancé.

"I just wonder if something happened? Your sister's not answering her phone. Kahapon pa. She just texted me not to call her for now and that she's okay. But I know there's something up. Is she alright?" he asked worriedly.

I saw Ate Clara from my room's window. She's drinking wine at the garden.

"Don't worry. I'll talk to her. Maybe about work. Nasa bahay lang naman siya ngayon." sabi ko.

Narinig ko namang napabuntong hininga siya.

He might be really worried.

"Okay. Thanks Fanzell---oh wait. The meeting's about to start. Update me about her okay? Tell her I love---"

Agad kong pinindot ang end button bago pa niya matapos ang sasabihin niya.

Napaawang nalang ang bibig ko saka napailing.

Grabe na talaga ang pinagbago ng lalaking yun.

Bago niya nakilala si Ate Clara, everyone knew him as the most arrogant man you could ever met.

Mas nauna niya 'kong nakilala bago ang kapatid ko.

Hindi ko nga alam kung pano ko naging kaibigan ang lalaking yun eh. Napaka-arogante nga talaga niya. Pero one time namalayan ko nalang na magkasama na kaming nag-iinuman at tinatawanan ko nalang ang ugali nun. Pero mas maraming time na nag-away at nagbugbugan muna kami. Tapos lagi ko siyang tatawanan sa huli. Kapag naaalala ko nga, mukha ata akong baliw sa mga panahong yun.

Pero nang makilala niya si Ate Clara, dun na nagbago ang lahat. Akala ko nga katapusan na ng mundo nun eh.

Pano ba naman kasi. Pareho silang nakahanap ng katapat nila. So eto ngayon ang ending.

Pero akala niyo ganun ganun nalang ang mga nangyari? Hindi mga dude!

Pang-MMK ang labstori ng dalawang yan! Hahahahaha.

Pero seryoso, I'm so happy for them dahil deserve nilang maging masaya pagkatapos ng lahat na pinagdaanan nila.

"Can I also have a glass?" tanong ko kay Ate Clara.

She just gave me a quick bored look then took another sip of wine.

Umupo ako sa chair na kaharap niya.

I gently placed the glass on the small round table and poured some drink.

"Iniisip mo pa rin ba yung mga sinabi ni Viah?" I asked, trying to sound natural.

Hindi siya sumagot pero kita kong napatigil siya.

"We can see that she's telling the truth." I added.

I admit that there's still some doubt.

But I could tell from her eyes.

Ate Clara scoffed then looked at me with disbelief.

"Pano kung katulad lang 'to nung dati Fanzell?? What if she's just suffering from too much stress again? What if ibang tao na naman yung tinutukoy niya? Hindi mo na ba natatandaan yung nangyari one year after nang mawala ang kapatid natin? That family almost sued her!"

I looked down as I remember that time.

Viah suffered so much. Dumating sa time na napagkakamalan niya ang iba bilang si Zenice.

FORGOTTEN (gxg) (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon