CHAPTER 38

736 25 12
                                    


TOBI's POV

"Can you stop biting your fingers? That's not healthy... and it's gross." Terry said while looking at me with her nandidiring face.

I glared at her.

"Eh ikaw bakit ka ba nandito?? You're not even that close with Zenny girl. At akala ko ba busy ka sa clinic mo?" I asked her with my mataray accent.

Oh. And by the way. We're here at Tito David's hospital.

Naka-admit si Zenice dito dahil sa minor accident na nangyari dun sa isla bago kami makauwi.

Gosh talaga. Kung alam niyo lang kung pano nag-hysterical ang lahat.

Syempre naman diba. Alam nila yung pinagdaanan ni Zenny girl noon.

We don't want her to suffer like that again.

"Baka nakakalimutan mong ako ang nakakita at tumulong kay Zenice kahapon? So, I have the right to be here. Tito David also asked me a favor to check on her. And by the way, I temporarily closed my clinic. I need a break." sagot naman ni Terry.

Medyo may na-feel akong something dun sa 'I need a break' niya kaya hindi na 'ko nagsalita pa.

She's now sitting on a single couch here in Zenice' room.

Ako naman ay dito sa long couch. Sitting pretty. As always.

Medyo kumalma na 'ko around Terry dahil hindi na siya tulad dati na parang linta kung makadikit at parang pokpok kung landiin ako.

Gosh. Kapag naaalala ko talaga kung pano niya lagpasan ang kapokpokan ko, tumatayo talaga ang balahibo ko.

Okay lang sana kung sasamahan niya 'ko manlandi ng boylet eh.

Pwede pa naming maging bonding yun at baka maging close pa kami.

"Are you thinking about me, baby?"

Agad akong napalingon nang magsalita siya.

Namilog talaga ang pretty eyes ko dahil hindi ko inaasahan na babanggitin niya ulit ang kahindikhindik na tawag niya sakin.

Nakangisi lang ang gaga habang naka-cross pa ang arms and legs.

Parang bigla namang nanghina ang mga tuhod ko dahil sa disappointment.

Akala ko titigilan na niya 'ko. Huhuhu.

"Ops! Wag kang aalis diyan sa pwesto mo. Stay there." sabi ko dahil mukhang lalapit na naman siya sakin. I tried hard to sound kind too. Mahirap na.

"Why? I just want to sit beside you. And..." she paused then looked around the room.

"...tayo lang naman ang nandito. Zenice is still unconscious. So maybe we could---"

"Hep! No no no. Stop right there. Ayokong makarinig ng hindi kaaya-aya ngayon Terry. Tigilan mo 'ko. Please lang." seryoso kong sabi.

She laughed softly.

I admit. She's really gorgeous. Though not as I am.

Pero I can't really be with a fellow girl eh. Huhu.

"Psh. I want to kiss someone right now." sabi niya na parang batang nagpapabili lang ng laruan.

Parang nawindang naman ang beauty ko sa sinabi niya.

"What??" I asked in disbelief.

She just looked at me with a bored look and slightly pouting lips.

FORGOTTEN (gxg) (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon