ျပည္​့တန္​ဆာ ဆန္​ေသာညမ်ား(zawgyi + Unicode)

part 35 one call away

Zawgyi

Remeo save me သီခ်င္းသံေလးက မနက္ ၈နာရီ ထားဝယ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ ျမဴေငြ႕နဲ႕ ေနေရာင္ၾကား ထားဝယ္ရိုးရာ အိမ္ေလးရဲ႕ ျပတင္းေပါက္ဆီမွ ျပန့္လႊင့္လာေပေလသည္။ ခ်မ္းသလြန္ေပၚမွ ထလိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုေကာက္ကိုက္လိုက္သည္။

"ခ်မ္းအခုဘာလုပ္ေနလဲ၊ ကိုယ့္ကိုေရာသတိရေသးလား။ အသစ္မ်ားရေနတာလား။ ကိုယ္ကိုမေမ့ေသးဘူးမလား။ "

တစ္ဖက္က အသံကိုၾကားၾကားခ်င္းခ်မ္းလုံးဝ ဆြံအသြားခဲ့သည္။ ထိုအသံပိုင္ရွင္သည္ မိုးေသာက္ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ထိုအသံပိုင္ရွင္သည္
ပညာေတာ္သင္ထြက္သြားခဲ့ၿပီး အဆက္အသြယ္ျပတ္သလိုျဖစ္ေနခဲ့ သည့္ ခ်မ္း ရဲ႕ အခ်စ္ဦး စိုင္းလုံပင္။

ခ်မ္း ဆြံအေနတာကို အမႈအရာမပ်က္ထိန္းနိုင္လိုက္သည္။ ခ်မ္းဆိုသည္မွာ ဟန္မေဆာင္တတ္သလို ထင္ရေပမယ့္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ ထဲပါသည့္ လူမ်ိဳးပင္။

ခ်မ္းသတိရတာေပါ့ စိုင္းကလည္း၊ ျမန္မာျပည္မွာ ခုမွ ေန႕ဘက္ပဲ ရွိေသးတာ။အသစ္လား ရခ်င္ေပမယ့္ မရေသးပါဘူး။
သူ မဟုတ္သလို စိုင္းလုံကိုဖုန္းကြယ္လိုက္သည္။

အင္းကို မၾကာခင္ ရန္ကုန္ ကိုလာျဖစ္မယ္ထင္တယ္ခ်မ္း။ ကိုယ္ကမၾကာခင္ ဘြဲ႕ရေတာ့မွာေလ။ ဘြဲ႕ရဖို႔အတြက္ project ေနာက္ဆုံးလုပ္ဖို႔ကို ျမန္မာျပည္ကိုေ႐ြးထားတာ ခ်မ္းရဲ႕။ ကိုယ္ျပန္လာရင္လာေတြ႕မယ္မလားခ်မ္း။

လာေတြ႕ရမွာေပါ့ ကိုကလည္း။

ကိုယ္ကိုခ်စ္လား ခ်မ္း၊

ထိုေမးခြန္းကိုေျဖဖို႔အနည္းငယ္ခ်မ္းတုံဆိုင္းသြားေသာ္လည္း

အမ်ားႀကီးခ်စ္တယ္ ကိုစိုင္း။ ဂ႐ုစိုက္ေနေနာ္ ကို။

Bye bye။ ကိုျပန္လာရင္ေတြ႕မယ္ ခ်မ္း။ အရမ္းခ်စ္တယ္။ စိုင္းလုံဖုန္းခ်သြားေလသည္။ ခ်မ္းအကြက္ေ႐ြ႕ရဦးမည္။ သူ မိုးေသာက္ကိုေရာ စိုင္းကိုေရာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ေတြ႕ေပးလို႔မျဖစ္ပါ။ မိုးေသာက္က အရင္က ရည္းစားရွိမွန္းသိရဲ႕ နဲ႕ တြဲတယ့္ ဆိုေပမယ့္ သူဘက္က မိုးေသာက္ကိုပဲ ေရွးပါ့မယ်ဆိုပြီး ေသခ်ာေအာင္ သူေကာင္းေကာင္းခ်ဳပ္ထားနိုင္ခဲ့သည္သာ။