ျပည္​့တန္​ဆာ ဆန္​ေသာညမ်ား(zawgyi + Unicode)

part 50 အိမ်ပြန်ခရီး သို့မဟုတ် ပျက်စီးခြင်း

Zawgyi

Author note

စိတ္ဒဏ္ရာေတြဆိုတာ အျပင္ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ မတူပါဘူး။ စိတ္ဒဏ္ရာဟာ ကုသလို႔လည္းမလြယ္သလို။ စိတ္ဒဏ္ရာျဖစ္လို႔ျဖစ္ေနမွန္းေတာင္မသိၾကပါဘူး။ စိတ္ဒဏ္ရာ ျဖစ္ေနမွန္းသိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက ျပန္ျပင္လို႔မရေအာင္ပ်က္စီး သြားတတ္တယ္ေလ။

--------------------------

မိုးခေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ျပန္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကၿပီ။
မိုးခ၊ ဆုလတ္နဲ႕ ျမတ္နိုးတို႔က ရန္ကုန္ကို ဒီညေန၅ နာရီကားနဲ႕ ျပန္ၾကမွာေလ။ စည္သူခန့္နဲ႕ ယြန္းပိုးတို႔က လည္း ည ၅ နာရီေလယာဥ္ နဲ႕ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ကိုသြားၾကမွာေလ။ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေန စည္သူခန့္က သူေနတဲ့ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နဲ႕ ယြန္းပိုးက စစ္ကိုင္းကို ျပန္ၾကမွာေလ။

ဆက္ပိုင္ကေတာ့ အေဒၚေတြ ရွိတဲ့ ထားဝယ္မွာပဲ ဆက္ေနျဖစ္တယ္။ ခင္စႏၵီ ကေတာ့ ကားနဲ႕ သုံးဆင့္ စီးၿပီး ထားဝယ္ကေန ေအာင္လံကိုျပန္ၾကမွာေလ။

ခရီးထြက္ရတာေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ ထားဝယ္ လမ္းခရီးက ေပ်ာ္ဖို႔မေကာင္းပါဘူး။ ရန္ကုန္နဲ႕ ထားဝယ္ကို အေဝးေျပးကားနဲ႕ လာရင္ အနည္းဆုံး ၁၂ နာရီၾကာတယ္ေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံနိုင္ရည္ရွိတယ္ေျပာေျပာ ၁၂ နာရီ ခရီးၿပီးရင္ေတာ့ အားျပတ္သြားၾကတာႀကီးပဲ။

မိုးခ အခ်ိန္အၾကာႀကီးေနၿပီးမွ အိမ္ကိုျပန္ရမွာမို႔ေပ်ာ္မိေသာ္လည္း ကားစီးရတာကိုေတာ့ သူစိတ္ပ်က္မိသည္။ သူတစ္ေယာက္ထဲ အဲ့လိုခံစားမိသည္မဟုတ္ပါ။ ေကျာင်းသားတိုင်းခရီးသွားတိုင်း ခံစားမိၾကသည္သာ။

အေဝးေျပးကားမ်ားသည္ အရမ္းေအး အခ်ိန္ၾကာၾကာစီးရ႐ုံသာမက ထားဝယ္ရဲ႕ ေတာင္မ်ားကလည္း မူးေဝေစသည္မို႔ သာမန္ခံနိုင္ရည္ရွိ႐ုံမွ်ႏွင့္ အသြားအျပန္ တစ္ရက္ခရီးကို ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္မည္မဟုတ္ေပ။

မိုးခ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီငွားၿပီး ထားဝယ္ၿမိဳ႕ျပင္ ကားဂိတ္ကို အထုတ္အပိုးေတြနဲ႕ သြားခဲ့သည္။ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီသမားက သူ႕ကို ကူညီၿပီး သယ္ေပးလို႔ေတာ္ေသးသည္။ မဟုတ္ရင္ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ အဝတ္အစားေတြ ရန္ကုန္ျပန္သယ္ဖို႔လြယ္မည္မဟုတ္ေပ။