ျပည္​့တန္​ဆာ ဆန္​ေသာညမ်ား(zawgyi + Unicode)

part 53 they all coming to yangon

Zawgyi

ကမၻာပ်က္ေနရင္ေတာင္ ထြက္ေပါက္ရွိေသးတယ္တဲ့။ သို႔ေသာ္ အမွားေတြကို အခ်ိန္မွန္ မျပင္ဆင္နိုင္ခဲ့ရင္ ေရာ။

ခ်မ္းအိပ္မက္ဆိုး မက္တာေတြ ဆက္ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူ ရွမ္းျပည္က ေန ရန္ကုန္ ကို အျမန္လာဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် လိုက္ရေတာ့တယ္။ ခ်မ္းအေျခအေနက ျပႆနာကို သိေပမယ့္ ရွမ္းျပည္မွာကုသဖို႔ မျဖစ္နိုင္ဘူးေလ။ ျပခဲ့တဲ့ စိတ္ေရာဂါကု ဆရာေလးက ေဆးေပးထားလို႔ေတာ္ေသးသည္။ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေနေပမယ့္ အရမ္းႀကီး မျပင္းထန္။

သူႏွစ္ရက္ေလာက္ရွမ္းျပည္မွာေနၿပီး ရန္ကုန္ ကိုေလယာဥ္နဲ႕ပဲသြားလိုက္ေတာ့တယ္။ အရင္လို အရမ္းျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ ခ်မ္းမျပင္လာပါ။ သာမန္ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံ အနက္ေလးဝတ္ စီးေမက် ႐ူးဖိနပ္ အနက္ေရာင္၊ ခရီးေဆာင္အိတ္ တစ္လုံးနဲ႕ သူ က်ိဳင္းတုံေလဆိပ္ကေန လွ်ို႔ဝွက္ စြာ ရန္ကုန္ကို ေလယာဥ္နဲ႕ လာခဲ့ေတာ့တယ္။

သူတစ္ေယာက္ထဲပါပဲ ဘယ္သူမွေခၚမလာေတာ့ပါဘူး။ သူရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ကို ဆိုက္ေရာက္လာေတာ့လည္း လာႀကိဳမဲ့သူမရွိပါ။ ခ်မ္း အနက္ေရာင္အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံ ရႈးဖိနပ္တို႔ျဖင့္ က်က္သေရရွိစြာ ေလဆိပ္ေလ်ာက္လမ္းေတြကို တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းေလ်ာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ေလဆိပ္အတြင္းမို႔ သိပ္မသိသာသလိုရွိေပမယ့္ ေလဆိပ်အပြင်ရောက်သည်နှင့် ရန္ကုန္ေလပူတို႔က ခ်မ္းကို ႏြေးေထြးစြာႀကိဳဆိုလိုက္ေလသည္။ ေတြ႕ရာ taxi တစ္စီးကို တားလိုက္ၿပီး ဆူးေလဘုရားနား မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံ ေရှ့ရှိ ယခင္တည္းေနၾက Pullman hotel ကိုသာ ေမာင္းခိုင္းလိုက္သည္။

ေလဆိပ္ကတရာလမ္းမွာကေန ေခတ္မွီအေဆာက္အအုံမ်ား သစ္ပင္ႀကီးမ်ားစြာဝန္းရံေနေသာ လမ္းမ်ားကို ခ်မ္း taxi ျပတင္းေပါက္မွ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈခဲ့ေပသည္။ ရန္ကုန္သည္အေရာင္အေသြးစုံေသာၿမိဳ႕ပါလား သူေကာက္ခ်က္ခ်မိေလသည္။

မၾကာမီ pullman hotel ေရာက္လာသည္။ ထုံးစံအတိုင္း အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ၿပီး အက်ီခြၽတ္ကာ ခနတာ အိပ္စက္အနားယူလိုက္ေတာ့ေလေတာ့သည္။