When I Fall In Love With A Girl(Fernandez Series #1)

•011•

¤▪¤011¤▪¤

Napakagat ako ng labi ng makita ang mapang-uyam na mata saakin ni Kierra,walang emosyon ang mata saakin Jinny at nakasimangot si Matteo.

Napakapit ako sa laylayan ng damit ko at para akong mamatay sa kaba. Paano kung di nila ako patawarin? Hindi, kaibigan ko yung mga yan. Alam ko naman na di nila ako matitiis.

Binuka ko na ang bibig ko pero agad ding tinikom dahil wala akong masabi.

I saw Kierra's hand tapping and look very impatient.

"Alam mo? May gagawin pa kami kaya kung di ka magsasalita! Aalis nalang kami--"

"Teka wait. Ito na oh..."pagpapahinto ko sa kanilang umalis.

I sighed and take a breathe to take a courage. Dont be afraid. They are your friends. Your bestfriend..

"Sorry.."para akong nakahingang maluwag ng masabi ko ang salitang iyon. Kierra's brows wiggled and the two remained silence. I pout.

"Alam ko na mali ako. Narealize ko. Oo natatakot ako pero naisip ko din bat ba ako matatakot? Eh kaibigan ko yan? Kayo yung mga lokong sinusuportahan ako sa kagagahan ko. Tapos yun ang maiisip ko..sorry. wala akong excuse dahil totoong natakot ako. Pero alam ko na mali. Sana patawarin nyo ako,"sincere kong sabi.

Di sila umimik. Nakatitig lang sila saakin at para bang unti-unting iniintindi ang sinabi ko.

Bumuntong-hininga si Kierra.

"Bobo ang tagal na namin hinintay sorry mo! Siraulo ka talaga!"nangilid ang luha ni Kierra na lumapit saakin at yumakap. Napaluha din ako dahil nakaramdam ako ng init sa yakap nya. Yung isang linggong di ko naramdaman.

"Sorry talaga.."i snorted and burried my face to her neck. Lumapit naman ang dalawa saamin at niyakap din ako.

"We understand. Tanggap pa sana namin kung ayaw mo munang sabihin pero yung natatakot ka! Magsasabunutan talaga tayo nito Antonio,"birong sabing ni Matteo saakin at ginulo ang buhok ko. Umalis naman ako sa yakap nila at natatawang umiyak.

Mabilis na pinunasan ni kierra ang luha sa mata nya at ganun di si jinny na parang naiirita dahil para kaming namatayan. Naiyak din naman ang gaga.

"Oo alam ko sorry,"

"Pero ano nga yun? Ano yung ayaw mo sabihin?"si Jinny.

Umiling ako at ngumiti. Alam ko naman na di nila papalampasin ang tanong na toh. But like i said,im not ready to tell them.

"Sorry. Di pa ako handang sabihin.."

Tumaas ang kilay ni Kierra. "Bakit?"boses palang ay halatang nagbibigay na ng motibo. Pinalo ko sya sa braso.

"Sira! Hindi! Talagang nahihiya pa ako at feel ko sinisira dibdib ko pag sinabi ko! Gusto kong sabihin pag komportable na ako. Kapag alam kong kaya ko na."i pout and they all smile.

Masaya kaming nag-uusap at tinanong ko kung bakit sila nandito. Nahiligan kasi naming kumain lagi sa park kaya medyo nakakagulat na nasa canteen sila. Natawa nalang ako ng sinabi saakin ni jinny na natripan nilang kumain dito dahil may Feeding Program at alam mo naman si Matteo na sobrang payat. He needs it.