When I Fall In Love With A Girl(Fernandez Series #1)

•06•

¤▪¤06¤▪¤

From Love:

Babe...wag ganito usap tayo.

From love:

Alam ko madami akong pagkakamali. Pagusapan natin toh.

From love:

Open the door babe. Andito ako sa labas ng apartment mo..pleasee magusap tayo

From love:

Babe...wag ka namang ganyan,sorry na. Dahil ba toh sa nagawa ko noon? Binabalisan mo ako?

Di ko mapigilang mapaiyak sa mga texts nya. Hanggang ngayon ay di ako makapaniwala sa nagawa ko kanina. I do the break-up. Hindi na sya. Ako na.

Alam ko sa sarili ko na di ko iyon magagawa pero ito ako ngayon...ako pa ang nakipagbreak. Sinaktan ko sya.

Parang pinipiga ang puso ko sa bawat ilaw ng phone ko. Medyo nananakit na din ang mata ko dahil umiilaw ang phone ko kapag may text. Madilim pa mandin sa boarding. Ayaw ko kasi syang makita. Sa totoo lang. Tuwing nakikita ko sya parang may nakadagan na malaking bato sa katawan ko.

And somehow,breaking up from him. I felt relieved. Parang nawala yung konsensya.

Siguro nakokonsensya ako kasi nakipag-sex ako sa iba. Siguro iyon lang. Maybe i should tell him that. Pero hindi ngayon. Pakiramdam ko kapag nakita ko sya balikan ko sya dahil naaawa ako.

Napayakap ako sa tuhod ko na nakabalot ang kumot sa katawan. Magang-maga ang mata at basa din. Kanina pa ako umiiyak.

Inopen ko yung tv at mas napaiyak pa lalo ng makita ko ang isa sa mga loveteam na gustong-gusto ko ay naghiwalay dahil sa 3rd party.

Parang may dumagan na naman na mabigat na bagay sa dibdib ko ulit. Ganito din ba ako? Did i cheat?

Kaya ba ako nakipaghiwalay dahil sa kanya? Dahil sa babaeng iyon?

Hindi..hindi iyon. Siguro dahil sa pakikipagchukchukan ako sa iba. Tama dahil iyon! Pero that's still consider as a cheating right?

Napairap ako ng maisip ko yung babaeng iyon. Sobrang kapal ng muka. Muka bang gusto kong makipag-sex sa kanya uli?! Hindi porque nagjackol ako dahil sa kanya eh gusto na agad.

Like...duh!

Napaiyak naman ako ng maisip na dapat di ko sya iinisip ngayon dahil nakipagbreak ako sa boyfriend ko!

Napayakap ako sa unan ko hiniga ang katawan at binuhos ang luha. Tumingin ako sa pintuan at naisip na siguro naninigas na sya sa lamig. Medyo malamig pa mandin ngayon.

Pero ayaw ko syang papasukin! Ayaw ko syang kausapin! Tuwing nakikita ko sya nasasaktan ako. Tuwing nakikita ko sya tumatamlay na ako. Alam ko sa sarili ko na wala na. Na yung dating spark na meron kami...bigla nalang nawala ng parang bula.

Alam kong hindi na kagaya ng dati. At aaminin ko na kasalanan ko iyon. Dahil hindi ko inalagaan ang pagmamahal ko sa kanya. Kaya minabuti ko nalang na tapusin kaysa pilitin ang sarili ko sa wala. Sa alam kong awa nalang ang nararamdaman.

Tumayo ako at sinuot ang jacket ko. Ayaw mang kausapin o makita sya,nakokonsensya naman ako na nandyaan lang sya sa labas at nilalamig.

Pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan ay nanduon si Navis. Nakahiga sa sahig na yakap ang sarili.

Nanlaki ang mata ko at unti-unting gumapang ang sakit sa puso ko. Alam ko naman na mangyayari toh pero di ko alam na masakit pala.

Tears formed in my eyes and i gulped. Kinokontrol ang pagbuhos ng luha ko.