still with you

25

(İlk bölümün rejenarasyonudur. Süreklilik aynı, geçen diyaloglara ekleme yapılmıştır.)

"Neden yaptınız?"

Adamın kaşları havalanırken, kadına sorar bakışlar atmıştı.

"Neden duvarlarınızı yıkmadınız?"

Adam gözlerini yere diktiğinde, düşünmeye başlamıştı.

"Yapamadım."

●

"Çekil şuradan!"

"Hayır."

Çocuk pes ettiğinde, ellerini şakaklarına götürmüş gözlerini sıkıca kapatmıştı.

"Neden hala yapıyorsun?"

Kız eteğinin belini düzeltirken dalga geçer bir ifade ile çocuğa bakmıştı.

"Geçen seneden beri benimle uğraşıyorsun. Artık vazgeç!"

Kız dudaklarını büzdüğünde, yere odaklanıp gözlerini kısmıştı.

"Hmm...bir düşüneyim." Elleri ağzına giderken, alayla dudağının kenarını kıvırmıştı.

"İstemiyorum."

Kızın gülümsemesi büyürken, çocuğun siniri de orantılı olarak artıyordu.

"Senden nefret ediyorum! Senden iğreniyorum! Beni yoruyorsun."

Kız kollarını birbirine bağladığında, minik adımlarla çocuğa yaklaşmıştı.

"Neden duygularına engel oluyorsun küçüğüm? Bana bakarken gözlerinin nasıl parladığını görebiliyorum."

Kız çocuğun eline fotoğrafı sıkıştırırken çocuk onu ittirmişti. Elinde ki fotoğrafı buruştururken dişlerini sıkmıştı.

"Senden nefret ediyorum!"

"Hadi ama Jungkook...yapma bunu. Kendine engel olma. Bana, duygularına..."

Çocuk kızın boğazına yapıştığında, onu duvara sertçe yaslamıştı.

"Benden uzak dur Rose!"

Kız gülümserken, baygın gözlerini çocuğun sinirli gözlerinde dolaştırmıştı.

"Ben hep kazanırım Jungkook."

Ellerinden kurtulduğunda, üstünü düzeltip çıkışa doğru yürümüştü.

"Seninle asla birlikte olmayacağım!"

Çocuk yumruklarını sıktığında, buruşuk fotoğrafın çıkıntıları elini acıtmıştı.
Kız gülerek arkasına döndüğünde, devam etmişti.

"Sen öyle san."

●

Adam bacağının üzerinde ki ellerini sıkarken tekrardan kadının gözlerine dönmüştü.

"Dedim ya o hep cesurdu diye."

Adam omuzlarını silktiğinde, sırtını geriye vermişti.

"Ben yapamadım. Onu deliler gibi sevsemde, ona açılamayacak kadar korkaktım."

.
.
.
.
.
.
.

.
.
.

(Oy vermeyi unutmayın.. 💜🤍)