BERİA

1.Bölüm

Öncelikle hepinize merhaba. Kelebekya_ hesabına giremediğim için kitaba buradan devam ediyorum.  Umarım burada da büyür kocaman bir aile oluruz. Kitapta bir kaç değişiklikte yapacağım. Keyifli okumalar. Bu arada medyadaki güzel Beria arkadaşlar. Bir maşallahınızı alırız artık:)))))))))))))

****

Bir insanın sahip olmak istediği her şeye sahiptim belki de. Harika bir yaşantım, iyi bir mesleğim, harika bir arkadaşım vardı. Mutlu muydum? Evet. Ya da öyle görünmeyi tercih ediyordum. Hayatımı alt üst eden o gün...  Yaşadıklarımı bir şekilde atlatmıştım veya hala öyle sanıyordum. O günün bedenimde bıraktığı yaraları, izleri silebilmiştim. Peki ruhumda, kalbimde bıraktığı izler... Onları silebilmiş miydim? Hayır. Gördüğüm her kabusta boğazıma oturan yumruyu silememiştim. Ağlamamak için direnen gözlerimden akan yaşları engelleyememiştim. Bütün bunların bir gün son bulacağına inancım var mıydı? Hayır. Ben Beria. O günün üstünden yıllar geçmişti. O gün küçük bir genç kızken şimdi büyümüş kendi ayaklarının üstünde duran bir kadın olmuştum. Her gün alacağı intikamın düşüncesiyle büyümüş bir kadındım. O gün o adamın zaferiydi. Şimdi sıra benim zaferimi izlemeye geldi.

****

Üniversiteden çıkmış eve gidiyordum. Havada hafif yağmur çiseliyordu. Saatime göz attığımda Begüm'e gitmeme 2 saat vardı. Begüm kim mi? Kendimi bildim bileli benimle olan en yakın dostum, sırdaşım, kardeşim, ailem ve avukatım. Kısacası her şeyimdi. Yarım saat sonra eve vardığımda hemen bir şeyler atıştırıp duş aldım. Sıcak suyun verdiği rahatlamayla kendimi direk yatağa attım. Günün verdiği yorgunlukla kendimi uykuya teslim ettim. 

'Yaklaşma lütfen'. 

Hıçkırıklarımın arasından zar zor dökülen kelimeleri sanki hiç duymamış gibi üstüme gelmeye devam ediyordu. Bense onun her adımında biraz daha korkuyor, titreyen dizlerimi kontrol etmeye çalışarak  geriye doğru adımlıyordum. Yatağa çarpan bacaklarım titreyen dizlerim sayesinde beni geriye düşürmüştü. Yatakta doğrulmak için yaptığım hamle onun adımlarının hızlanıp tek hamlede üstüme çıkmasıyla engellenmişti. Bir eli ellerimi başımın üstünde birleştirirken diğer eli yüzümde geziyordu. Konuşmak için dudaklarımı aralıyordum ama kelimeler dudaklarımdan dökülmüyordu. 

" Öyle güzelsin ki Beria. Gözlerin, dudakların, tenin."

 Söylediği her kelimede yüzü yüzüme biraz daha yaklaşıyor, ılık nefesi yüzüme çarpıyordu.  

" Tenin tenime, ruhum ruhuna karışıp can bulsun istiyorum Beria."

Benim hıçkırıklarım devam ederken  eli bedenimde çoktan yer edinmişti. Son kez gözlerimin içine baktıktan sonra dudakları da  tenime değmişti.

Tenime değen ıslaklıkla yerimden sıçrayarak gözlerimi açtım. Sanki bir el boğazıma yapışmış nefesimi kesiyordu. Sarsak adımlarla balkona ilerleyip kapıyı araladım. Tenime sertçe değen rüzgar titrememe neden olurken yağmurdan sonra oluşan toprak kokusunu derince içime çektim. Biraz olsun kendime gelebilmiştim. Bu kabusları her gün görsem de bende oldukça büyük bir etki bırakıyordu. Balkon kapısını aralık bırakıp odama girdim. Gözlerim duvardaki saate kaydığında Begüme gitmeme yarım saat vardı. Dolaptaki kıyafetlerime kısa göz gezdirip elime ilk gelen şeyleri üstüme geçirdim. Saçlarımı da kurutup düzleştirdikten sonra hazırdım. Aynadan son kez kendimi kontrol ettim. Lacivert kırmızı şeritli, belden kemerli olan mini elbisemle oldukça iyi görünüyordum. Daha fazla oyalanmadan evden çıktım. On dakika sonra bahçeye girdiğimde herkes çoktan gelmişti. Tanıdığım bir kaç yüze selam verip içeriye girdim. Gözlerimle etrafı taradığımda Begümü bulmam çok da zor olmadı. Giydiği uzun bordo elbise onu oldukça zarif göstermiş, yürüdükçe ortaya çıkan derin yırtmaç ise biçimli bacağını ortaya çıkararak fazla iddialı ve seksi görünmesini sağlamıştı. Daha fazla  beklemeden ona doğru adımladım. Etrafını kontrol eden gözleri gözlerimle karşılaştığında yüzünü içten bir gülümseme kapladı. Aynı içtenlikle karşılıkla verdiğimde çoktan kollarımı  beline dolamıştım. Benden ayrılır ayrılmaz sorgulayıcı bakışlarının hedefi olmuştum.