Mint Academy 4: Green Epidemic

🔰 Mint Academy 4 - Chapter 42 🔰

✒✒✒✒✒🖋🖋🖋✒✒✒✒✒

🔰CHAPTER FORTY-TWO - MOURNING🔰

Nang matapos naming sirain ang mga cameras na nasa paligid ay kaagad naman kaming umalis at in-materialize namin ang cart na gawa ng class E. Kailangan naming sirain ang bawat video at kailangan ay hindi na ma-irecover para sa kaligtasan naming lahat. 

Kumuha ng white clothe si Henry at saka humarap sa akin, "Mauna ka na muna. Ako na ang bahala dito." 

Nanghihinang tumango ako. 

Kahit na masakit ang buong katawan ko sa nangyari kanina pinilit ko pa rin ang maglakad ng normal. Nang makarating ako sa kung saan kami dapat makita kita.

"Kesia?" 

Napatingin ako sa nagsalita and I saw Jullia with Min and Kass. Napakagat ako ng labi ng makita ko ang pag aalala sa mga mata nila. Hindi ko sila kayang harapin. 

"Bakit ikaw lang mag isa? Nasan sila Henry?" Yana asked. 

She looks so nervous and I know that something running in her head. Tumingin ako sa kaliwa para hindi ko sila makita. I can't take seeing them like that. Hindi ko kayang makita ang ekspresyon nila. 

For the second time around, I can feel the guilt. 

"May problema ba, Akesia?" Mark asked. 

Umupo ako sa ilalim ng puno at pumikit para hintayin si Henry. Hindi ko kayang makipag usap o magpaliwanag sa kanila ng mag isa. Iisipin ko pa lang ang nangyari kanina naiiyak na ako. 

"Let's wait for Henry." I weakly said. 

Hindi ko sila kayang tingnan dahil feeling ko kinakain ako ng guilt sa mga nangyari. This is one of the consequences of my actions. This is all because of me again, someone died due to my recklessness again. This is all my fault. 

Naramdaman ko naman na si Henry at napahinga na lang ako ng malalim at napangiwi sa sakit na nararamdaman ko sa likod at dibdib ko. Ah, right, I have a broken ribs. Thanks for my water ability I can endure it now. 

"Henry!" Dinig kong sigaw ni Yana at niyakap si Henry, "Oh my gosh! May sugat ka." 

"Sila Jullian?" Napayuko sa tanong ni Jullia at tahimik akong napaiyak.

"Im sorry...." pabulong kong sabi. Naramandaman ko ang tingin nila sa akin pero hindi ko pa rin sila kayang tingnan. "This is all my fault. I once again failed to protect the team..." At napahagulgol na lang ako sa iyak.

Ang kaninang luha na pinipigilan ko ay parang ilog na ngayon sa pag agos. Hindi ko na kaya, parang hindi ko na kaya na tingnan pa sila. 

"What the hell happened?" Nanghihina na tanong ni Min, "Where's Ruzzel, Aira and Jullia?" Mahina na tanong ni Min at mas lalo naman bumuhos ang luha ko dahil sa sumunod nyang sinabi na pasigaw. "Ano ba ang nangyayari? Potek sabihin nyo!" 

Umiiyak na tinakpan ko ang mukha ko dahil hindi ko na kaya ang guilt na nararamdaman ko. Parang gusto ko nang mawala. Sana ako na lang ang nawala hindi sila...

"Jullian, Aira and Ruzzel are dead." 

Ang salitang iyon ang nagpatahimik sa kanila sa pagtatanong kay Henry at tanging pag hagulgol ko na lang ang naririnig sa buong paligid. Mahina man ang pagulgol ko pero sapat na ito para marinig nila. 

"Hindi ko sila na protektahan, sorry..." 

"No, Akesia." Dinig kong sabi ni Henry pero hindi ko pa rin magawang makatingin sa kanya at naramdaman ko ang paghawak nya sa braso ko, "You did all your best to protect them it's just that they really have no mercy. Hindi mo kasalanan at nandoon din ako. Kahit ako hindi ko rin nakayanan."