Het Element

☽ ⋆ 21 ⋆ ☾

'Een vampier?!'

De eetzaal is rustig. Het is zaterdag en de meeste leerlingen gebruiken die dag om uit te slapen, maar Tillie niet. Tillie had een plan: we staan vroeg op zodat we samen naar Fortuna, het dorp vlakbij de school, kunnen gaan.

Het is niet erg vroeg meer: Tillie heeft zichzelf verslapen.

'Ja,' zegt ze.

'Maar- maar-' ik staar naar Cedar, 'hoezo?' ik verlaag mijn stemvolume, 'Zo één die bloed drinkt, bedoel je?'

Ze klakt met haar tong, rolt met haar ogen. 'Natuurlijk niet. Onzin bedacht door stervelingen. Nee: hij is gewoon een ondode. Een vampier - in de volksmond.'

'Dat... dat slaat nergens op. Ik volg het niet. Er lopen er letterlijk duizend van hem in de school... hoezo?'

'O.' Ze schudt haar hoofd. 'Dat is ingewikkeld. Ondoden- ondoden zijn...'

'Gruwelijk lelijk,' zegt Leaf.

'Precies,' zegt Tillie. 'Niet om aan te zien. Het zijn soort... hersenloze zombies en-'

'Bestaan er ook zombies?!'

'Nee,' zegt Tillie. 'Nog meer van die stervelingen onzin - houd je hoofd er bij. Hoe dan ook: het zijn soort ondode lichamen zonder ziel of geest. Volgens mij was het... ja; de vorige Moeder Overste, Sybils grootmoeder, die een geest, Cedars geest, in die ondode lichamen heeft gekregen. En nu wordt hij overeind gehouden door allerlei spreuken die hem er niet zo goor en dood uit doen zien. Daarom ziet elk van zijn lichamen er hetzelfde uit.'

'Zijn geest zit in... al die lichamen?'

'Ja,' zegt Tillie.

'Hoe?'

'O, hij is geen mensengeest,' zegt ze. 'Hij is een... hoe moet ik het zeggen... een natuurgeest? Hij was ooit een bos. Bomen. Zijn geest werkt niet zoals die van ons. Hij kan makkelijk functioneren in meerdere lichamen tegelijk.'

'Je... je zegt dat- bomen hebben een ziel?'

'Niet alle bomen!'

'Wat!'

'Ja,' zegt ze. 'Heilige bomen hebben een ziel. Hij regeerde ooit over een feeënvolk. Heb wat respect!'

'Volgens mij heb jij de minste respect voor hem van ons allemaal,' zegt Ruth.

'Hoezo hij regeerde over een feeënvolk? Waarom is hij dan híer - als- als... bediende?'

'Nou, wat denk je zelf?' vraagt Tillie. 'Die domme stervelingen hebben hem omgehakt en verbrand voor hun stomme akkers. Wij heksen hebben zijn ziel behouden en hij is ons daar eeuwig dankbaar voor.'

'O.'

Ik staar het tafelblad, knik langzaam.

'Deed ze dat doormiddel van necromantie?' vraag ik. 'De vorige Moeder Overste?'

'Natuurlijk,' zegt Tillie. 'Maanheks hè?'

'O ja.'

Mijn ogen glijden naar de andere kant van de zaal. Sybil zit weer bij de zonneheksen. Ze lijkt zich te vervelen en kijkt naar het plafond.