Ik haal een vier voor alchemie.
'Sorry, Eris. Dat was de afspraak. Ik ben bang dat de tien jaar vanaf nu ingaat.'
Ik sta daar, met die grote, rode vier op mijn toetsblad, voor Lady Pembroke's bureau.
'Maar ik ben morgen jarig.'
'Gefeliciteerd. Maar nee.'
Er is een goede reden waarom ik een vier heb gehaald en die reden is dat ik niet kan leren als Evander me moet laten leren. We raken constant afgeleid - of; vooral ik - omdat ik zoveel vragen heb over de heksenwereld en hij alles aan me uitlegt waardoor we niet veel later in een interessante discussie verstrikt raken die uren duurt en mijn werk ongedaan laat. Ik ben dus een stuk wijzer geworden, maar niet over de goede onderwerpen.
'Maar-'
'Nee.'
'Echt niet?'
'Nee.'
Ik zucht.
De maand december heeft zich aangekondigd met een gure, ijskoude wind die het schoolterrein teistert en de leerlingen netjes binnenhoudt. Kaarsen flakkeren, haarden branden en brandhout vergaat in een rap tempo tot as. De oranje wereld is langzaamaan verandert in een bruine wereld die er steeds kaler en killer uit begint te zien. De winter staat al bij de voordeur te wachten, maar komt nog niet helemaal binnen; wacht nog op de ijzige kou die moet komen.
Verjaardagen zijn de dagen waarop je je zowel het gelukkigste persoon in de wereld voelt als het meest ellendige persoon. Het kleine beetje extra aandacht wat ik in het weeshuis kreeg op deze dag, bracht altijd zowel blijdschap als conflict met zich mee en als ik eerlijk ben, vind ik het niet erg dat ik mijn eigen verjaardag de laatste paar jaar gewoonweg vergeten ben. Verjaardagen zijn dagen die om jou draaien, maar elke keer weer stelt het me teleur hoe weinig mensen ik in de wereld om me heen heb en daarom bespaar ik mezelf die teleurstelling.
Dit jaar lijkt het anders te zijn.
Zeddicus heeft al een muis voor me gevangen als ik wakker word.
'Dat is gewoon goor,' zeg ik, kijkend naar de dode muis die op de vloerplanken voor mijn bed ligt. Ik aai de kat toch. 'Maar bedankt. Erg... nou ja, leuk geprobeerd.'
Zeddicus spint trots en drukt zijn kop tegen mijn hand aan. Ik zucht zachtjes en aai de kat, kijk naar buiten en besef me dat ik nog een jaar heb overleefd.
In de eetzaal is het rustig. Ik ben blijkbaar de eerste van mijn vrienden die wakker is en zijg alleen aan een tafeltje neer.
Als Cedar mijn eten wil neerzetten, legt hij er ook een boek bij.
Ik herken de vijfpuntige ster op de - deze keer bruine - kaft. Ik kijk vragend naar hem op.
'Evander Black kon niet op school zijn om het aan je te geven vandaag,' zegt hij.
'O,' mompel ik. 'Oké. Bedankt. Eh- waarom is hij niet op school? Het is donderdag. We hebben gewoon les. Is hij ziek?'
'Nee. Privéredenen,' zegt Cedar, die me een korte knik toe werpt en weer wegloopt.
Ik kijk op het boekje neer en haal mijn vingers over de kaft. Als ik het open sla, zie ik een klein briefje.
Gefeliciteerd met je verjaardag.
Wilde dat je dit vandaag zou krijgen, bij wijze van een vervroegd cadeau. Vraag: als je een cadeau zou willen, wat zou het dan zijn?
JE LEEST
Het Element
FantasyEris Foxglove is een heks. Ze groeit als een wees op in het Schotland van de late 19e eeuw. Volgens de nonnen in het weeshuis, heeft ze heidense gewoontes waar ze maar niet van af lijkt te kunnen komen, hoe hard ze zelf ook probeert of gestraft word...