I Missed You

Chapter 41

Chapter 41: Cil's Birthday (Part 3): The Truth: Accept or Deny.

Ian's POV

Hindi ko tinuloy ang paglangoy dahil hindi lalangoy si Cil. Hanggang sa dumating ang gabi, wala ng mga tao ngunit nakaupo pa rin si Cil sa may dalampasigan. Lalapitan ko na sana siya ng bigla siyang magsalita kaya napilitan akong magtago sa likod ng puno ng niyog.

"Mom," mahinang sambit niya. "Nandito na ako. Happy Birthday to me and Happy Death anniversary to you." natigilan ako bigla. Maya-maya narinig ko ang paghikbi niya. "Mom, sana ako na lang ang namatay. Sana naprotektahan kita. Ang hirap mabuhay ng may alam sa nangyari, ang hirap makalimot." niyuko niya ang kanyang ulo. Umiyak siya ng malakas na parang ang bigat ng dinadala niya. Lalapitan ko na sana siya nang biglang dumating si Kuya Chris.

"What's wrong?" nag-aalalang tanong niya.

Inangat ni Cil ang ulo niya at pinagmasdan ang kalagayan ng dagat.

"Do you know why I chose to celebrate my birthday here?" sambit ni Cil.

"No. Why?"

"Because every time this day comes. I feel messed up and shit." Natatawang sambit niya, "And the only medicine is being with the sea that drowns the memories and change it with beauty. I'll just talk, and it will be at ease." Ramdam sa boses niya ang lungkot at pagtanggap sa nangyayari. "It's my 19th year of living. Mom said it is a special year. The year that being in teen is about to end and she promised me to celebrate in here...together..." umiyak siya ng sobra. Malalim ang hugot niya sa bawat salitang binibitawan niya. Niyakap siyani Kuya Chris. "I wish we didn't went that day on the amusement park. Sana di ko na lang siya pinilit." Hagulgol niya.

Gusto ko siyang lapitan. Gusto ko siyang yakapin at tanggalin ang lahat na dinadanas niya.

"Mom wants us to be happy and that's we should do. Live the life to the fullest, Euna-yah." Mahinahong sagot ni Kuya Chris. "She sacrificed her life because she wants to protect you, and that's because of love. Do not suffer yourself to much because mom will be also sad. I know you don't want mom to experience that."

"I miss mom, Kuya. I totally miss her so much." Nangingiyak na sambit ni Cil.

"I know... I know... I also feel you..." gumagaralgal ang boses ni Kuya Chris.

"If I could just go back... It would not happen." Nanginginig at hagulgol ang tanging namumuno habang sinasambit niya ito.

Buong magdamag magkayap sila.

"Bro!" dinig kong sigaw ni Pia.

Naghiwalay sa pagkakayakap si Kuya Chris at pagkatapos ay pinunsan ag mga luha ni Cil.

"Your best friend is calling you." pilit na nakangiti si Kuya Chris, inayos ni Cil ang kanyang sarili at saka, umalis papasok ng hotel.

Matapos pumasok si Cil ay biglang nagsalita si Kuya Chris na ikinagulat ko.

"Labas na diyan." Sinunod ko iyon.

Lumapit siya sa akin at ipinatong ang kamay sa balikat ko. "I hope... no one will find out what you've heard." Tinapik niya ang aking balikat ng mahina at tuluyang umalis.

Pinanood ko lamang siya hanggang sa makapasok sa hotel.

Naiwan akong tulala at nagtataka sa mga narinig. Ano ba ang kinamatay ng nanay nila? Bakit sinisisi ni Cil ang sarili niya? Did she did something horrible?

"Ian!" dinig kong sigaw ni Robin, napatakbo ako papalapit sa kanya. "Saan ka ba galing?"

Napakamot ako ng ulo at nag-isip ng madadahilan pero walang pumasok. Malaki ang utang na loob ko nang dumating si Tristan at naiba ang usapan.