Our baby 👪 | Taekook

biyan önce şabah oyşun

"Bak bu çok güzelmiş beğendim ben bunu."

"O çok büyük ama."

"Olsun seneye de giyersin."

"Joon Tanrı aşkına !"

"Ne var ya annem bana hep böyle derdi."

Seokjin ve jungkook onu elindeki gömlekle öylece bırakıp pantolon reyonuna doğru ilerlediler. Esmer oğlan ise hala nerede hata yaptığını sorguluyordu.

"Bayım iyi misiniz ?"

Üzerindeki bluzda mağazanın amblemini taşıyan kıza bakıp gülümsedi hafiften.

"İyiyim."

"Namjoon !"

Sanırım boku yedim dedi içinden ve elindekini gelişigüzel fırlatıp eşine doğru koştu.

"Sen buraya fingirdeş diye mi getirdik lan biz ?"

"Fingiydeşmek ne ?"

Namjoon gülmemek için dudaklarını ısırdı.

"Bize güldüğü gibi başkalarına da öyle gülüyorsa buna fingirdeşmek denir kookie."

"Anyadım."dedi ama anlamış mıydı sahiden ?

Seokjin kocasına döndü sonra. Onu deli gibi kıskanıyordu ve bazen bu konuda psikopat olabilecek duruma geliyordu. Yanından geçen nefesten bile sakınıyordu Namu'yu. Kimse görmesin kimse duymasın kimse hissetmesin istiyordu ondan başka.

Az önceki manzara moralini yerle bir etmişti bu yüzden. Kocası bir kıza gülüyordu sonuçta !

"Ben kıyafetleri hallederim sen gidip odası için kararlaştırdığımız eşyaları al."

"Seokjin-"

"Git ve dediğimi yap evde konuşuruz."

Namjoon istemeye istemeye uzaklaştı yanlarından. Onu sinirlendirdiğini biliyordu fakat tanrı aşkına hiçbir şey yapmamıştı ki ! İlk ve muhtemelen son kez gördüğü kızın sorusuna cevap vermis ve nezaketen gülümsemişti. Bütün siniri buna mıydı yani ?

Cebinden telefonunu çıkarıp yoongi yi aradı. Yoongi onun hem komşusu hem de en yakın arkadaşıydı.

"Ne var ?"

Gözlerini devirdi.

"Verecegim adrese gel yardıma ihtiyacım var."

"Gelemem jimin uyuyor."

"Yalan söyleme arkadan gelen sesini duyuyorum kaldır koca götünü de buraya gel !"

"İyi be."

Ardından telefonu kapatıp adresi yolladı arkadaşına. Ve bir banka oturup beklemeye başladı.

**

"Hyung bakşana çok güjel !"

Gösterdiği şey en az kendisi kadar olan bir robottu.

"Onunla oynamak için henüz küçüksün jungkook."

"Öyye mi ?"

"Hmhm."

"O jaman."deyip iki elini havaya kaldırdi ve her ikisinden de iki parmağını gösterdi.

"Bu kaday oluysam alıy mışın ?"

"Elbette ! Dört yaşındaki bir çocuk onunla rahatlıkla oynayabilir."

Mutlulukla kıkırdadı jungkook. Bugün seokjin hyungu onu çok mutlu ediyordu. Neyi beğenirse alıyordu ve onu çokça öpüyordu. Bu kocaman oyuncağı şimdi almamıştı gerçi ama dört parmak kadar olunca alacaktı işte.