Kocie Przeznaczenie [Kuroo Tetsurou x oc] Haikyuu!!

Rozdział 22

Zanim przejdziemy do rozdziału, chciałabym wam bardzo podziękować za:

Ponad 2,3 tysiąca wyświetleń i 200 gwiazdek! Dziękuję wam za to bardzo, BARDZO! Dziękuję wam, moje błękitne serca💙
💙*💙

A teraz już nie przedłużam i zapraszam do czytania.

------------------------------------------------------------

Minął już dzień od obozu treningowego. Yuta wracała właśnie z poniedziałkowego treningu. Nie czuła się najlepiej. Miała zatkany nos i kaszel. Kaichiyu widząc jej stan wysłała ją wcześniej do domu. Wygląda na to, że złapała przeziębienie. Weszła po schodach i wyciągnęła klucze, które po chwili wypadły jej z ręki. Podniosła je i dzięki nim otworzyła drzwi. Pierwsze co zrobiła to przebrała się w jakiś czarny dres, a swoje błękitne włosy związała w byle jakiego koka. Wstawiła wodę na herbatę. Wzięła leki na przeziębienie i potem zalała herbatę wodą. Gdy się zaparzyła usiadła na kanapie z kubkiem w ręce. Przykryła się kocem i włączyła coś w telewizji

-Jednak Kuroo miał rację. Wychodzić na zewnątrz wieczorem po kąpaniu, tuż po treningu w krótkich spodenkach i cienkiej koszulce nie było dobrym wyborem. Teraz będę leżeć ze 2-3 dni w domu. Gheeeh...

Asami i Yuno wraz z Shiro zaczęły zasypywać ją wiadomościami. Nawet w trakcie treningu. Po jakiś dwóch godzinach napisały, że idą do kina

Ale ja bym bardzo chciała iść

~Ale musisz siedzieć w domu, Yuta-chan

~Shiro-san ma rację. Szybko wracaj do zdrowia

~No właśnie. Nie martw się Yu-chan! Wyślę kogoś do cb by się tobą zajął

Kogo?

~A tajemnica ^^

Już mi wszystko jedno... Idźcie już do tego kina

~Bayo!

~Do zobaczenia jak wyzdrowiejesz

~Pa

Zerknęła na godzinę na telefonie

-14:54... Zachorować w środku lata... Do tego trzeba mieć talent lub wielkiego pecha... Apsik!

Odłożyła telefon na stolik i chwyciła pilot i zaczęła przeskakiwać po kanałach w celu znalezienia czegoś ciekawego. W końcu postanowiła zostawić jakiś serial. Nie był on jakoś mega ciekawy. Szkoła i miłość kilku nastolatków. Westchnęła. Oparła głowę o oparcie kanapy. Usłyszała pukanie do drzwi