تو!
تو را دوست دارم!
تویی که من برای داشتن دستان سردت خودم را به گناه انداختم!
تویی که آتش عشقت در قلب کوچک و بی گناهم جهنمی به پا کرد عظیم و نابخشودنی!
من اما به گمانم تو همان گناه بهشتی من هستی!
همان گناه شیرینی که من و قلبم را بیشتر از قبل به سمت گناهی سوق میدهد که مبدا اش آغوش تو است!
