BİLİNMEYEN NUMARA

65

Rüzgar şokla bana bakıyordu. Kabul etmesi için her şeyi yapardım. Onu asla tek bırakmazdım. Kendini toparlayıp konuştu.

'' Şey Su, gerçekten çok düşüncelisiniz ama ben yük olmak istemem. Annenle babana teşekkür ettiğimi söylersin''

Üzgünce suratına baktım. Bir yolunu bulup ikna etmeliydim.

'' Bu fikir annemlerden çıktı zaten. Ben duyduğumda çok sevindim. Hem Egelerin yan evine taşıncaz. Eğer kabul etmessen seni affetip affetmediğimi bir daha sorgularım hee. Nolur Rüzgar artık gerçek kardeş gibi olalım. Gerçek kardeşler aynı evde yaşamaz mı?'' Dedim dudağımı büzerek.

Rüzgar koltuğa oturmuş düşünüyordu. Aklıma gelen şeyle babamı aradım. Hoparlöre aldım.

'' Alo babacım , napıyosunuz?''

Rüzgar yaptığım şeye şaşırmış ama ses vermemişti.

'' iyiyiz kızım taşınmaya hazırlanmaya başladık bile , sen Rüzgarla konuştun mu?''

Rüzgarı gerçekten inandırabilmem lazımdı.

'' baba, siz Rüzgarı gerçekten istiyorsunuz değil mi? Bak söylicem ona göre rüzgara''

Gülümseyerek Rüzgara döndüm. Rüzgar heyecanla dinliyordu. Heyecanını yerim senin be çocuk.

''kızım evet dedik ya, rüzgarda bizim çocuğumuz sayılır hatta sayılmaz bundan sonra oda bizim çocuğumuz değil mi Ahu?''  anneminde sözünü merakla bekledik.

'' Bak Su'cum Rüzgara söyle eğer kabul etmesse ona gerçekten çok darılırız. Biz bir aileyiz. Hem yeni eve taşınmamızın sebebi zaten o. Onu istemesek taşınmayız değil mi?''

Sevinçle Rüzgara döndüm. Sırıtıyordu. Ben ona döndüğümde düşünür gibi yaptı. Ben onun bu haline gülerken babam seslendi

''neyse kızım yarın taşınmamız lazım ve çok işimiz var sizinkileride çağırda yardıma gelsinler.''

'' tamam baba hadi öptüm''

Deyip telefonu kapattım. Hevesle Rüzgara döndüm. Rüzgar yanıma gelip bana sıkıca sarıldı.

'' iyiki varsınız'' dedi sessizce.

'' yani kabul ediyomusun'' dedim çığlık atarak.

Bana bakıp kafasını salladı. Sevinç çığlıklarıyla Rüzgara sarıldım. 

'' artık beraber yaşıcaz, hem egede yan evde.''  sonra aklıma Bora geldi. 

Hüzünle  '' keşke Borada yakın olsaydı harbi Bora nerde oturuyo ki?'' Dedim

Rüzgar bilmememe şaşırıp gülümsedi.

'' cidden bilmiyomusun?''

'' hayır'' dedim. Sırıtarak cevap verdi.

'' o zaman çok şaşırcaksın'' 

Merakla kafamı salladım.

'' bora egenin karşısında oturuyo. Yani aynı sokaktayız hepimiz''

'' hadi canım'' 

'' egede öğrendiğinde şaşırmıştı ama sana söylemeyi unuttular galiba ''

'' peki Bora niye bizimle  yürümüyordu okula?''

'' sevgilileri yalnız bırakıyordu belki'' dedi gülerek. Sonra ciddileşip