BİLİNMEYEN NUMARA

52

Ege şaşkınca bana bakıyordu. Dediğimi sindirdiğinde annesine döndü. Bir süre bakıştılar. Bi süre derken filmlerdeki o bakışma sahneleri kadar.

 Siz anlayın yani.

Kadın en sonunda (Allah'a şükür) konuşmaya başladı.

'' yok canım bu kız yalan söylüyo , ben senin annen falan değilim. Yanlış anlaşılma var''

Ege sinirle annesine baktı.

'' benim Su'yum yalan söylemez''

Kadın sinirle Ege'ye baktı. 

'' sevgilinemi inancan ann.. şey yani '' 

Ooops

Allah söyletti valla.

Ege buruk bir gülümsemeyle annesine baktı.

'' annem sensin yani , bizi terk eden o zalim?''

Kadın bir anda bağırmaya başladı.

'' ayy dayanamıcam artık be , evet benim o zalim kadın benim tamam mı?''

Sinirle tam kadına çıkışıcaktım ki Ege elimi tuttu.

'' hadi güzelim gidelim burdan , ben bi kötü oldum.''

O kadın Ege mi üzdü ama

Valla bir şey söylemesem şurda ölürüm.

''bana bak  kadın, inşallah  yalvardığın, çocuğum çocuğum diye ağladığın  günler gelir. Tek duam bu''

Ve arkamı döndüm. Egeyle yürümeye başladık. 

'' Egem ben çok tuhaf şeyler öğrendim annenden''

Ege sinirle bana döndü.

'' benim annem ben küçükken öldü Su''

Sinirliydi ama içindeki burukluğu hissediyordum. Konuşurken sesi titriyordu. 

'' neyse efe abi nerde?''

'' bugün izinli ,evde''

'' tamam , sizin eve gidelim o zaman. Efe abimin de duyması lazım.''

Kafasını salladı. Eve geldik. Efe abi beni görünce kalkıp bana sarıldı 

'' ooo hoşgeldiniz , naber Su?''

'' çok iyi değiliz efe abi , anlatıcaklarım var''

Merakla bana baktı. Oturup her şeyi onlara anlattım. Efe abi nedense hiç üzülmüşe benzemiyordu. Ege duyduklarıyla daha kırılmış gibiydi. Çünkü annesinin onu para için doğurması.

 Ne bilim.

'' bumuydu yani?''

'' evet efe abi , sen bunları biliyormuydun hiç şaşırmadın?''

'' hayır , benim için onlar küçükken öldü. Umrumda dahi değil. Çıkıp yalvarsalar bile dönüp suratlarına bakmam. ''

Aaa ben tontişi söylemedim. Galiba asıl buna şok olucaklar.

'' şey aslında çok şaşıracağınız bir şey var''

İkiside merakla bana baktı.

'' tontiş var ya ayy pardon sizin eski yurdun müdürü...''

Allah'ım ikisininde suratı çok korkunç duruyordu. Sanki şuan beni öldürecek gibiydiler. Acaba kaçsamıydım. 

'' evet Suu , seni dinliyoruz'' dedi ege

'' ama sakin olun tamam mı yani çok şaşırabilirsiniz buna''

'' su'' diye ikiside öküz gibi bağırınca çığlık atarak konuştum.

'' tontiş sizin annenizin teyzesiymiş.''

Ohhhhh

Yinemi tontiş dedim ben yaa. O kadına çok sinirliydim. 

Utanmaz tontiş.

İkiside aynı anda '' ne'' diye bağırdılar. 

Efe abi dayanamamış olucak ki artık bu söylediklerime,  koltuğa bir tane tekme atıp odasına gitti. 

Onları yalnız bırakmam gerekiyordu.

'' egem ben gidiyorum , eminim şuan ikinizin de yalnız kalmaya ihtiyacı var.''

O bir şey demeden hemen kalktım.

Egenin doğum gününe az kalmıştı. Onun için şimdiden hazırlıklara başlamak istiyordum. Belki birazcık mutlu olur Egem.

Evden çıkmış yürüyordum. Eve gidip annemlerle konuşacaktım. Tam evin önüne gelmiştim ki telefonuma gelen mesajla durup ona baktım.

rüzgar: su acil gelmen lazım

su: ne var rüzgar?

rüzgar: annemizi buldum

 Oha

Elim ayağım titriye titriye yazdım.

su: ne ciddimisin?

rüzgar: evet , attığım konuma gel.

Konumu atmıştı. Bana bişey yapmazdı artık diye düşündüm. Sonuçta kardeşiyim. Bide işin ucunda annem vardı. Daha fazla düşünmeden bir taksiye atladım. Yaklaşık 15 dakika sonra varmıştım. Burası bir villaydı. Galiba rüzgarın şahsi eviydi. Kapıyı çaldım. İki dakika sonra şükür açabilmişti.

 Şaşkınca bana baktı. Yeni uyanmış gibiydi. Bu işte inşallah bir bit yeniği yoktur.

'' su?'' dedi şaşkınca. Sonra devam etti.

'' içeri girsene.'' 

Allah Allah bu çocuk beni beklemiyormuydu? Niye yeni uyanmış ve niye şaşırmıştı? İçeri girdim. Oturma odasına ilerleyip oturduk.

'' eee çabuk söyle nerdeymiş annem''  diye sordum heyecanla. 

Tuhaf tuhaf bana baktı.

'' ne diyosun Su? anlamadım.''

Tövbe Yarabbi. Ayağa kalktım. Öfkeyle Rüzgara baktım.

'' sen benimle oyun mu oynuyorsun?''

Oda ayağa kalktı. 

'' ne oyunu Su hiçbir şey anlamıyorum''

'' bana mesaj attın ya , annemizi bulmuşsun.''

Şaşkınca bana baktı

'' ne annesi  ne bulması Su, hem sen evimi nerden buldun?''

Hasbinallah

Korkmaya başlamıştım. Korkmam onuda endişlendirmişti.

'' Rüzgar bana konum attın ya hani''

'' ben yeni uyandım su, sana konum falanda atmadım.''

Telefonumu çıkardım.

'' bak mesajlaşmamız işte Rüzgar, senin kafan karıştı dimi, Nolur öyle olsun , yoksa korkudan gebericem şurda''

Şuan daha çok korkuyordum .Çünkü Rüzgarda tırsmıştı.

'' telefonumu dün gece kullandım ve çalışma odasında bırakmıştım sanırım.''

Sonra Rüzgar kendi dediğinin farkına varıp şöyle dedi.

'' Su evde biri var galiba''

BÖLÜM NASILDI?

BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN CANLAR. DİĞER BÖLÜM GÖRÜŞÜRÜZ