BİLİNMEYEN NUMARA

66

Babam mı?

Bi bu eksikti zaten. Baba bile demek istemediğim adama inanılmaz öfkeliydim. İçerdeki babamı göstererek konuştum.

'' benim bundan başka babam yok.''

'' olurmu kızım ben senin gerçek babanım''  dedi inandırmak ister gibi. Babam konuştu.

'' Emre niye geldin buraya. Hakan içeri girdi diye hemen soluğu burda almışsın''

'' kızımı görmek istedim Cihan, bunda ne var'' 

Bütün öfkeni kus kızım. Kuski bidaha karşına çıkmasın.

'' sen benim babam falan değilsin.Eğer annemi ve beni sevseydin kaçmazdın''

'' kızım kaçmak zorundaydım. beni öldürürlerdi.''

'' kaçmak zorunda falan değildin ya. Annemi o adamın pis ellerine bıraktın sen. Onu kurtarmak için çabalamadın. Ne o annem ölünce Hakanda hapsi boylayınca rahat rahat geldin dimi''

'' o öldü mü?'' dedi şaşkınca

Onun suratına tiksinçle baktım.

'' daha annemin öldüğünden bile haberin yok. Bide buna sevmek diyorsun. Emin ol aynı şey Egemin başına gelseydi onu kurtarmak için kendimi bile feda ederdim ama sen sadece kaçtın ve hiçbir şey olmamış gibi orda rahat rahat yaşadın. Kusura bakmada ben böyle bir adama baba falan demem.''

Babam yani o adam şaşkın ve üzgünce suratıma bakıyordu. Onu incelemeye başladım  ama bir şey fark ettim. Parmağında yüzük vardı. Sinirlice sordum

'' parmağında niye yüzük var senin?''

Adam elini arkasına atıp şaşkınca bana baktı.

'' şeyy ben evlendim''

Kahkaha attım.

'' evlendin öylemi? ne biçim bir adamsın sen. Annemi bırakıp Hakandan kaçıyosun ve başka bir kadını görüp direk evleniyosun yani.''

Kafasını eğdi. Çünkü haklıydım.

'' lütfen bir daha karşıma çıkma''

'' zaten karımla yurt dışına taşıncaz. Yani seni sadece görmek istedim. Bir dahada karşına çıkamam yani.''

'' ne güzel.'' deyip kapıyı kapattım. Adam umrumda bile değildi afedersin. Benim iki annem vardı biri maalesef öldü ama sadece bir babam var,onlada çok mutluyum. Bora ortamı dağıtmak için konuştu.

'' hadi yatmaya gidek ya çok uykum geldi''

Hepimiz kafamızı sallayıp yürümeye başladık. Annemler kendi odasına geçti. Bende kendi odama çıktım. Aradan beş dakika geçti hala uyuyamamıştım. Arkamda hissettiğim bedenle korkudan çığlık atıcaktım ki ağzımı tuttu.

'' güzelim sakin ol'' Egeyi görünce istemsiz sırıttım.

'' ayy Ege ödümü kopardın. Ne işin var senin burda. Çabuk aşağı in. Biri görücek''

O beni dinlemeyip iyice yayıldı. İki koluyla sıkıca bedenimi sardı.

'' ege napıyosun yatağına git'' 

'' sus ve uyu'' kulağıma bunları fısıldadı. Tam kalkıcaktım ki iç sesim konuştu.

kızım mal mısın acaba sen? bu fırsat kaçarmııı?