Hana

Part 44

Naulit na naman ba ang nangyari dati? Na dahil sa kabutihang ipinakita sa kanya ng iba, nalalagay na naman sa alanganin ang kanyang kapakanan?

Saying no seems so hard to slip from her lips, especially if she already bears her trust to a person. Iyon ang isa sa mga katangiang taglay niya na gusto ng mga tao ngunit mas madalas sa minsan, gusto rin niyang mawala na.

Napapabilang din ba si Akagi sa mga taong nananamantala sa kanyang kahinaan?

Iyon ang laman ng kanyang isip ilang minuto ang nakalipas, habang pinapakinggan ang saad ni Akagi na papasok siyang mag-isa sa gusali kung saan nakabihag ang dalawa sa kanilang kasama.

The lawn itself was crammed with armed men, how much more for the inside? She could bet millions of peso--if she possesses that crazy amount--that the interior of the old building is a chamber of peril.

But her awoken distress was ceased when Akagi added, "While you go inside, I and Matt will take the other side. Come." Hinawakan ng lalaki ang kanyang palapulsuhan at inakay siya sa isang puno na napapaligiran ng malabon na gumagapang na damo. Mula roon ay tanaw ang gusali na ilang metros na lamang ang layo. "Dadaan kami sa kaliwa. Kita mo iyan?" Ang itinuro nito ay isang pintuan na kalahati na lamang ang nakatabon na dahon. Marahil dahil sa kalumaan kaya sumuko na ang kabila. "Diyan kami papasok. We will distract them so you can have your way smoothly."

"P-paano kung may makakita sa akin?"

"They won't harm you. I'm pretty sure about that."

"Huh? Bakit mo nasabi?" kunot-noong tanong niya.

"You're a woman and you will be unarmed."

"Unarmed? Wala akong dadalhin kahit isa?"

Umiling ito. "The most they can do is restrain you. And that's what we want to happen. Na dalhin ka sa kinalalagyan nina Kaito at Hana."

"Para saan ang lahat nang ito, Akagi? Bakit kailangan kong--"

Naiwan sa ere ang mga salita ni Marga nang may dukutin ang lalaki mula sa bulsa pagkatapos ay basta na lamang inabot ang kanyang tainga. Kagyat siyang napakislot dahil sa ginawa nito.

"A-ano'ng ginagawa mo?"

His hand was warm and large. Ang init na mula sa mga daliri nitong abala sa paglalagay ng isang maliit na bagay sa kanyang sensitibong balat ay lumikha ng maliit na diklap dahilan para manigas ang kanyang katawan.

"A-ano 'to?" aniya na hinawakan ang bagay na ikinabit nito sa kanyang tainga. "Hikaw?"

"A mouthpiece. One way. Maririnig ko ang mga sasabihin mo gamit ito." Akagi tapped a black mini gadget plugged inside his ear that seems to be an earpiece. "Once you get inside the room where Kaito and Hana are, I want you to give me the details about the area. Kung saang parte ng gusali ang kuwarto, ilang tao ang mga naroon, kung ano ang condition nina Kaito at Hana and especially, kung may bintana ba."

A, mukhang nakukuha na niya kung ano ang plano ni Akagi. Gumaan ang dibdib niya nang mapagtantong hindi naman pala siya pababayaan na lamang nito. Dahil sa totoo lang, isang kabaliwan ang pumasok sa kuta ng mga kriminal nang walang pananggalang at higit sa lahat mag-isa.

"Can you do it?" pagkuwan ay tanong nito habang ang mga mata ay nakatutok sa kanya.

"Hindi nila ako papatayin once na makita nila ako? Baka 'di ako makarating kina Hana."

"No, they won't," puno ng kompiyansang sagot nito. Iyon ang palaisipan na bigla ay sumagi sa kanyang isip.

Why was he so sure about that? Ganoon ba talaga ito ka-expert sa lakaran ng mga kriminal para mabasa na ang galaw? Baka gawain din ni Akagi ang ganoong bagay.