kâbus

64 8 1
                                    

"Yapma lütfen yapma" diye konuşuyordu yine İnci. Bu sefer ne annesi nede babası idi kabusun baş rolü bu gece baş rolde Gökhan vardı. Yine yine görüyordu bu kâbusu. Ama İnci bunu gerçek zannediyordu. Çünkü rüyalar insanlara gerçek gibi gelir. Tekrar tekrar yalvarıyordu. Alp ve Ali uyuduğu için bu sesleri duymuyorlardı.  Aslında bir uyansalar İnci'nin neden bunu yaptığını anlayacaklardı. Ama bu gece ikisinin de uykusuz ağır gibiydi. İnci Gökhan'ı görüyordu. Bir duvarın dibine sıkışmış ve Günhan da adım adım onun üstüne geliyordu. Kaçacak hiçbir yeri yoktu. Orada öylece ölmek istiyordu. Aniden bacak arası acımaya başladı. Gökhan karıda kahkaha arıyordu. Kanlar gelmişti dizlerine kadar. Aniden kendini bir ameliyat masasında buldu. Karnı kesiliyor ve karının acısını hissediyordu. Birkaç saniye sonra bir bebeğin ağlama sesini duydu. Doktor bebeği İnci'nin kucağına bırakmıştı. İnci onun kokusunu öyle bir içine çekti ki "Seni hiç bırakmayacağım" diye söz verdirtti o koku inciye. Gökhan tekrar geldi birden hastane yatağının tepesinde dikilmeye başladı. Çocuğu zorla aldı İnci'den. Pencereye kadar gitti. İnci kalkmaya çalıştı ama yatak onu tutuyordu sanki. Gökhan pencereyi açtı. Bebeğin üstündeki battaniyeyi İnci'ye fırlatıp çıplak bebeği ayaklarından baş aşağı tutmaya başladı. İnci bağırıyordu ama sesi de çıkmıyordu. Gökhan bebeği oencereden aşağıya bıraktı. İnci "Hayırrrrr!" Diye bağırırken birden hastane yatağından fırladı. Saat 3'tü Alp ve Ali de uyanmıştı. İnci "Sadece bir kâbus gördüm uyuyun" dedi. Alp ona bir bardak su verip yerine oturdu. İnci uyuyana kadar uyumadı. İnci uyuduktan sonra oda yavaşça gözlerini kapattı.

Yarın devamı gelecek....

TEHLİKE  (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin