TEHLİKE (Tamamlandı)

Kabus Başladı

Çocuklarla büyük bir tartışmadan sonra daha doğrusu konuşma eve geçtim saat neredeyse gecenin 12 si olmuştu. Film kaplamaları da halletmiştim. Artık içerisi gözükmeyecek. Balkona çıkıp kitabımı aldım. Yorulmuştum ve uykuya ihtiyacım vardı ama bu kitabı bitirmeliyim. Sherlock Holmes in 5 serilik kitabını neredeyse bitirdim. O çok yetenekli bir katil olabilir ama ben bu tür polisiye ve psikolojik kitaplardan çok şey öğrendim.
.
.
.
Kitabını bitirip odama geçtim. Adam yine camda ayni şekilde oturuyordu. Beni giremiyordu ama halen daha orada öylece bekliyordu. Psikolojik baskı yapmaya çalışıyor ama ben asla vazgeçmeyeceğim. Gökhan'ın bağırmaya sesleri ile kapıya çıktım.
Gökhan:Hanımefendi lütfen o eve gitmeyin lütfen gidin buradan
Kadın:Ne münasebet canım ben bu beyfendi ile bukusmak için sözleştim rahat bırakın beni.
Gökhan:O eve girerseniz çıkmayabilirsiniz lütfen

Bu kadın da kızıl saçlıydı. Gökhan'ı hiç umursamayıp kapıyı çaldı. Gökhan koşarak benim eve geldi. İkimiz de içeriye gidip cama koştuk. Kadın daha eve girer girmez adamın kucağına oturmuştu. Bu görüntüyü izlemek istemiyordum ama mecburum çünkü kadına bir sey yapabilir. Kamerayı açtım ve kaydetmeye başladım. Çok güzel görüntüler değildi daha fazla izlemek istemiyordum ama mecburdum. Gökhan hiç gözlerini kırpmadan izliyordu. Kendimi kötü hissetmeye başlamıştım. Gökhan arada bir kasılıyor ve boynunu kütletiyordu. Pencerenin önünde çekilip yatağın üstüne oturdum. Gökhan bakıyor nasıl olsa ben böyle bir şeyi izlemek istemiyorum.

Gökhan:Giyindiler İnci gel

Pencereye yaklaştım düşündüğümüz gibi olmadı. Adam kadına parasını verdi ve kadın odadan çıktı. Adem odada kaldı ve yatağına uzandı.

Gökhan:Şey sanırım bizim kaydettiğimizi yada kaydedeceğimizi önceden düşündü ve gözümüzü boyamaya çalışıyor.

Kafamı Gökhana çevirdim. Gözlerine baktım kendime engel olamadan.

İnci:Bence de gözümüzü boyamaya çalışıyor.

Birkaç saniye öylece birbirimize baktık. Kamerayı kapattım. Gökhan'ın gözlerini hala üstümde hissediyorum. Kamerayı pencerenin kenarına koydum. Gökhan birden beni tutup kaldırdı. Aniden dudaklarıma yapıştı. Hiçbir tepki veremedim itmedim bile. Gözlerim deli gibi açılmıştı. Sonrasında Gökhan kendini geriye çekti.
Gökhan:Şey ben özür dilerim bir anda oldu gerçekten çok özür dilerim!

Aniden gelen çığlık sesi ile cama döndük. Kadını zorla tutup odaya getirmiş ve saçlarını çekiyordu. Ağzını bir eli ile son anda kapattı. Telefonu hemen elime aldım. Kamerayı açmaya çalışırken adam perdeleri kapattı.

Gökhan:Lanet olsun!

Diyip koltuğa vurdu. Tekrar polisi aradık. Polisi bu sefer Gökhan aradı. Devriye de oldukları için yaklaşık 2 dakika sonra siren sesleri geldi. Suç üstü yapmak için hızlıca evin kapısını kırdılar. İçeriye girdiler. Kadın ve Adem odadan "neler oluyor" diyerek çıktılar.
Gökhan: Sen kadını dövüyordun
Kadın:Ne münasebet canım öyle bir şey yok.
Gökhan:Ya cidden seni öldürecekti
Adem:Sadece küçük bir fantezi yapıyorduk siz benim evimi neden izliyorsunuz.

Birkaç saniye sessizlikten sonra "Çünkü sen adi bir katilsin ve ben bunu kanıtlayacağım"

Polis:Adem bey şikayetçi misiniz?
Adem:Evet ama bu kızdan değil bu kız zaten hasta ben bu çocuktan şikayetçiyim.
Gökhan:Ne diyorsun lan sen seni öldürürüm
Polis: Gökhan bey lütfen zorluk çıkartmayın.

Gökhan'ın koluna kelepçeyi takıp sürükleyerek götürdüler. Kadın çoktan gitmişti. Lanet olsun Gökhan'ın peşinden kapıya kadar koştum Ali de kapıda belirmişti.
Ali:Yanlış kişiyi tutukluyorsunuz
Polis:Sizi de tutuklamamı istemiyorsanız çekilin

Arkalarından ne kadar bağırırsak bağıralım hiçbir şekilde bırakmadılar. Gökhan "Ali İnci sana emanet onu yanlız bırakma" diye bağırdı. İkimiz de neredeyse ağlıyorduk. Polisler gitti. Ademe döndüm.
Adem:Noldu İnci yine kanıtlayamadın merak etme iki güne Ali'yi de tutuklatırım sen yanlız kalana kadar uğraşacağım sonra da seni öldüreceğim ve sende o kadılar gibi kaybolacaksın.

Ali beni kolumdan tutup eve doğru yürümeye başladı. Cevap vermeme izin vermedi. Eve girdik.
Ali:İnci sen git uyu ben karakola gideceğim
İnci: Hayır bende geleceğim

Tekrar kolumdan tutup odama çekti. Beni yatağa itip yorganı üstüme örttü.

Ali:Bak uyu dinlen ben uğraşırım sende gelirsen burada gözetleyecek kimse kalmaz lütfen inci uyu ve dinlen en ufak bir şeyde ara ben anahtarı alıyorum bir iki saatte gelirim.

Kafamı sallayıp odadan çıkışını izledim. Bu odayı değiştirmem hatta buranın kapısını kilitlemem gerekiyor. Ama bunu yaparsam evi gözetleyemem. Gözlerimi sıkıca kapattım. Ne kadar uyuyamam desem de yorgunluk beni hapsetmişti.
.
.
.
Boğazımdaki eller ile gözlerimi açtım. Pencerem kırılmıştı ve Adem şu anda beni boğuyordu. Bağırmaya çığlık atmaya çalıştım ama sesim çıkmıyordu.
Adem:Sana öyle şeyler yaşayacağım ki o çok inandığın Tanrın bile seni benim elimden kurtaramayacak.
.
.
.
Omzundaki eller ile yerimden sıçradım. Hemen pencereye baktım kırılmamıştı ve Ali beni sarıyordu.
Ali:Ne oldu İnci
İnci:Ben şey kâbus gördüm.
Ali:Su ister misin?
İnci:Hayır teşekkür ederim
Ali:Ben burada kalayım istersen sen salona git biraz iyi hissedersin kendini
İnci:Hayır sorun yok

Ali kafasını sallayıp odadan çıktı. Pencereden baktığımda Adem ışıkları kapatmıştı bu yüzden içerisini giremiyordum. Saat 6 olmuştu. Bu kadar uyku yeterli. Kalkıp banyoya gittim. Kısa bir duş ardından rahatladım. Havluya sarılıp banyodan çıktım. Gökhan gelmişti
Gökhan; Pardon ben böyle olduğunu düşünmedim
İnci:Sen nasıl çıktın
Gökhan: Şikayetini geri çekmiş
İnci:Ama neden?
Gökhan: Bilmiyorum ama kafasından kurduğu planları tahmin bile edemiyorum.

Gözleri kapalı bir şekilde konuşuyordu.
"Neyse ben çıkayım sen giyinip gel" dedi ve çıktı. Bu adamın aklındaki şeyler ne? Gerçekten ya ben onun katil olduğunu kanıtlamadan önce o beni bizi öldürürse...