GİRİFT(TAMAMLANDI)#WATTYS2020#

43.BÖLÜM

Bade'den...

"Bade dur beni bekle". Bu şehre geldiğimde bavuluma sadece eşyalarımı değil, umutlarımı koymuştum ben, Ulaş'lı hayallerimi, birlikte geçireceğimiz günlerin düşlerini... Ama hepsi yıkıldı bir anda, yerle yeksan oldu. Terk edip gittiler beni yapayalnız kaldım kırık ümitlerimle ..

"Seni dinlemek istemiyorum Ulaş. Ben göreceğimi gördüm."

"Sen sadece büyük bir iğrençlik gördün"diye bağırdı arkamdan.

Herşey karmakarışık geliyor bana, kim haklı kim haksız bilemiyorum, kavrayamıyorum gerçekleri
Belki de oturup dinlemem gerekiyordu Ulaş'ı, belki de hakli olan oydu bilemiyorum.

Kimi kandırıyorsun Bade sen. Ulaş bir iki yalan söyleyecek, gönlünü alacak sende inanıp boynuna atlayacaksın

Ama benim tanıdığım Ulaş asla yalan söylemez

O senin tanıdığın Ulaş. Peki burda değiştiyse, bambaşka biri olduysa

Düşüncelerim kendi arasında kavga ederken Ulaşın sıcak eli elimi kavradı, ağlamaktan kızaran gözlerime baktı. Evet onu seviyorum ama gözlerine bakmam haramdı, ellerini tutmam yasaktı. Ellerimi ve gözlerimi çektim sıcaklığından.
Ama çok özlediğimi fark ettim onu. Kokusunu, tenini, sıcaklığını, -henüz gülmemiş olsa bile- gülüşünü özlediğimi fark ettim.

Ben belki de özlem duygusunu bu şehirde fark edip yaşadım.
Şairler yalan söylemezdi, İstanbul bambaşkaydı. Hepsi iyi kötü anılar biriktirip kağıda dökmüştü duygularını, bu şehri. Fakat anladim ki ne kadar anlatırlarsa anlatsınlar bu şehri az kalırdı duyguların yanında.

"Bade" sesinde algılayamadığım farklı ama sıcak bir ton vardı insanı mayıştıran.

"Ulaş git"dudaklarım git diyordu ama ya gözlerim ya yüreğim... "Gitme kal. Sana geldim ben"diyorlardı.

"Bade gitmemi istemediğini ikimizde gayet iyi biliyoruz"dedi hüzünlü bir sesle

"Yanılıyorsun Ulaş. İstiyorum"

"Ama ben seninle kalmak istiyorum güzel gözlüm. Özlediğim gözlerine bakmak, hasret kaldığım kokunu cekmek istiyorum yüreğimin en derinliklerine"

"Bunun acısını başka kızları öperek mi çıkarıyorsun peki?"

Sözlerinden elbette etkilenmiştim fakat yaptığını unutmayacaktım. Kanmayacaktım sözlerine.

"Bir dinle de anlatayım. Yalvarıyorum"dedi sona doğru kısılan sesiyle.

Sonunda ona karşı daha fazla gelemedim ve dinlemeyi kabul ettim.

"Aleda yani az önceki kız beni aradı ve beni buraya çağırdı. Bende normal arkadaşı olarak geldim. Bana benden hoşlandığını söyledi"

"Sende öptün tabi kızı"

"Ya öyle değil. Bi dur kızım ya"

"Devam et"dedim kollarımı bağdaş yaparak.

"Ondan hoşlanmadığımı, böyle bir şeyi istemediğimi söyledim ona ve her şey bir anda oldu. Onu beni öperken buldum. İnan bana karşılık vermedim. Sana yemin ederim. O sırada da sen geldin işte."

Acaba doğru mu söylüyordu?

Gerçekten bir anlık boşluğuna mi gelmişti.

"Sen doğru mu söylüyorsun?"

"Sana olan sevgim üzerine yemin olsun"

"Beni seviyor musun"

"Rabbimin emanet ettiği canım üzerine yemin ederim"