Gerçeklesen Rüya(ajan) kitabının devamıdır. 1. kitabı okumadan da az çok anlayabilirsiniz. Ancak lise kısmını ve tanışma yerlerini merak ediyorsanız 1. kitabı okuyun.
...
Anne babası bilinmeyen biri veya birileri tarafından öldürülen, sevdiği adam t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27. Bölüm - 5,12,23
5 yaşlarındaki oğlan çocuğu, hiçbir kırışıklığın olmadığı yatağına oturdu. Tişörtünün katlanan ucunu düzeltti. Bakışları duvarda bir noktaya sabitliydi. Pencereden gelen gün ışığı yüzüne vuruyor, tenine bir kızıllık katıyordu.
Arel, kapıda birden beliren uzun gövdeye baktı. Daha gelmeden parkedeki gıcırtı sesini duymuştu zaten, şaşırmadı.
Kapıdaki kadının gece siyahı uzun saçları beline dökülüyordu. Gece uyumadığı için göz altları morarmıştı. Dudakları kuru, giyimi özensizdi. Geceliğinin askısı koluna düşmüş, bir kısmı belinde toplanmıştı.
Kayıtsızca konuşup ona bakmaya devam etti. Gözlerinin rengi de saçları gibi koyuydu. Normalden açık teni ve sigarayı tutan kemikli parmakları, ölümün dokunuşuna sahip bir imaj veriyordu ona.
-Her lanet gün şu yüzünü görmekten bıktım.
Sonunda nefret dolu bakışlarını çocuktan çekti, odada gezdirdi.
-Burası da hep aynı tiksindirici düzenlilikte. En ufak bir kusur yok.
Soğuk bir gülüş attı.
-Her şey mükemmel de bir burası eksik sanki.
Alayla başını salladı. Tekrar çocuğu görünce yüzünü buruşturdu.
-Var ya,
Dedi kelimeleri yayarak. İçeri bir adım attı.
-İkinizden de nefret ediyorum ama-
Parmağıyla çocuğu gösterdi.
-Senden ayrı bir iğreniyorum yemin ederim.
Odada dolanmaktan bile hoşnutsuz olduğunu belli ederek kapıya döndü. Çıkmadan bitmiş sigarasını yere attı ve ayağıyla parkenin üstünde ezerek söndürdü. Lekesiz zeminde siyah bir iz kalacak gibiydi.
