KAFES

12. Bölüm

medya: Gökhan

Karışır buralar skjgnbslgfl

2 Gün Sonra

Gökhan, Rüya'yı tam tahmin ettiği yerde bulmuştu yine. Kapı pervazına yaslanıp kaslı kollarını birleştirdi. Rüya'nın hareketlerini seyretti.

Kızın vücudu saatlerce deli gibi çalışmaktan ter içinde kalmıştı. At kuyruğu yaptığı gece siyahında saçları dağılmış, birkaç tutamı yüzüne dökülmüştü. Masmavi gözleri ise yalnızca hedefe kitlenmişti. Hiçbir dış etmen onu odak noktasından ayıramayacakmış gibi bakıyordu.  

Ellerinde  MMA eldivenleri, kum torbasına ardı arkası kesilmeyen yumruklar atıyordu. Gökhan, bir anlığına en azından onları taktığı için şükretti. Aksi durumda o eller ne hale gelirdi tahmin dahi edemiyordu.

Genç kız, nefeslerini sert bir şekilde alıp veriyordu. Yüz kasları gerilmişti. Öfkeliydi. Hem de çok öfkeliydi. Yumrukları onun bağırışları, haykırışları olmuştu. 

-Ne oldu Gökhan?

Kızın sesiyle bir anlığına irkildi. Arkasına dahi dönmemişti, ancak gelişini hissetmişti. Duyularının her daim sonuna kadar açık olduğunu bir kez daha idrak etti genç adam. 

-Benim olduğumu nasıl anladın?

Cevabı çok iyi biliyordu ama ondan da duymak istemişti.

Kız hala yumruklarını savurmaya devam ediyordu. Sesini tanımasa, başka birisi odada durmuş, Gökhan da onunla konuşuyor sanacaktı.

-Buraya benim dışımda gelen tek kişi sensin.

Tüm bedeninden, her bir hücresinden yayılan öfke kıvılcımlarına rağmen ses tonu normaldi. Sanki ellerine kahve alıp masada oturuyorlarmış gibi sakin çıkıyordu.

Bulundukları yer eski, geniş sayılabilecek bir garajdı. Ekibe ait tonla yerden sadece biriydi. Lüks spor salonları, dövüş kulüpleri ya da çalışabilecekleri tonla yer vardı. Ancak Gökhan yıllardır, yalnız kalıp tek başına rahat kafayla çalışmak adına buraya gelirdi. Ekibe Rüya dahil olana kadar yalnızdı. Ancak bu kızın da ihtiyacı olunca uğradığı tek yer burası olmuştu. Gökhan başlarda bu durumdan çok rahatsız olmuş olsa da, sonradan bu yer ikisi arasında bir köprü haline gelmişti. Kimi zaman birlikte çalışır, kimi zamansa az da olsa sohbet ederlerdi. Bu yüzden ekipte, birbirine en yakın ve bağlı ikili Gökhan ve Rüya olmuştu. 

Ancak elbette ki bu, bütün ekip üyelerinin arasında farklı bir bağ oluştuğu gerçeğini değiştirmezdi. Hepsi birbiri için çok büyük fedakarlıklarda bulunabilirdi. Hepsi birbirine bir aile gibi kenetlenmişti. Bunu çok belli etmeseler de içten içe hepsi farkındaydı.

-O günden beri herkes sana ulaşmaya çalışıyor.

Tepkisini ölçtü kızın, ancak o sessiz kalıp kum torbasıyla ilgilenmeye devam etmeyi seçti.

-Oğuz'u aramışsın, kamera görüntülerini istemişsin. Biraz da sert çıkışmışsın galiba.

Ensesini kaşıdı Gökhan. Ancak hala Rüya'nın ilgisini çekmeyi başaramamıştı.

-Evine gelmiş istediklerini alıp ancak orada yokmuşsun. Daha da hiçbirimiz senden haber alamadık. Senin için endişelendik Rüya.

Yalnızca yumruk sesleri.

-Ve patrona gelince...

Kapıdan ayrılıp kıza doğru ilerlemeye başladı.

-Senin suçun değildi, Rüya.