Fragile 57
“I’m not free this whole day, Alona”
Kita ko ang pagkabigo sa mukha ng babae. Agad akong napatingi sa mahaba at maitim nitong buhok. Gusto ba nitong matulad sa iba?
“Who the fvck are you?” malamig kong tanong
Hindi yata ako nakita ng babaeng to kaya pumwesto ako sa harapan ni Dash. Nanlaki agad ang mga mata ng babae pagkakita sa akin. Dapat lang.
“A-ah…” kinakabahang utas nito “M-may report k-kasi…”
“Can’t you do it in your own?”
“I-it’s… a g-group report”
“Alis!”
Mabilis pa sa kidlat na tumalikod ito. Halos patakbong nilisan ang cafeteria.
“What was that?”
“Don’t talk to me, nerd. Galit ako”
He chuckled. Kinuha nito ang iniabot ang pagkain galing sa counter bago ako binalingan.
“Daenah? Your lunch?” malambing nitong wika
He looked amused too na mas lalong kinaiirita ko. He’s a nerd bakit ba ang daming lumalapit dito for goodness sake?! Should I tell him to wear his eyeglasses back? Would it help?
Nauna akong naglakad paalis nang hindi tinanggap ang pagkain mula dito. Hindi ako kailan man nakapaglakad ng ganito kabilis. I completely forgot that I shouldn’t be in a hurry. Pero dahil naiinis ako kay nerd at sa babaeng lumapit dito hindi ko na iyon maalala.
I heard nerd called my name pero hindi ko siya nilingon. Narinig ko nalang ang mga yabag na nakasunod sa likod ko. He’s following me.
Nakarating ako sa tambayan. Si Elowyn lang ang nandoon, tila malalim ang iniisip.
“Where are the others?” I asked
Napatalon ito bahagya sa kinauupuan na ikinakunot ng noo ko. Does she have a problem?
“They still have class”
Tumango ako sa kanya at naupo sa tabi nito. Not seconds after I settled down, dumating si nerd bitbit ang pagkain namin.
“I can’t still imagine you two” komento ni Elowyn
“He’s just a friend, Elowyn” I answered
“Friend” ulit nito. Elowyn scoffed. May dumaang kakaiba sa mga mata ito na agad ding nawala. I’m not sure if I saw it right or not but I think it’s… pain?
“Have you eaten your lunch?” I asked her
“Yeah. A while ago”
Tumango ako sa kanya. Kinuha ko sa kamay ni nerd ang pagkain ko nang hindi ito kinakausap. Naiinis pa rin ako. Buti nalang nandito si Elowyn para makausap ko ng hindi pinapansin si nerd.
“May problema ka?”
“Problem?” umiling ito kaagad “Wala. What makes you say so?”
Gusto ko sanang sabihin ang napansin ko sa kanya but Dash is here. I’m sure Elowyn doesn’t want Dash to hear her problem… if she have one.
“You want to sleep in my house tonight?” I offered
“With the girls?”
“I will tell them”
“Okay” maiksing sagot nito
Tiningnan ko si Elowyn ng mataman. Napatingin din siya sa akin at nag-iwas ng tingin. Something is wrong with her.
Pagkatapos ng buong araw na klase ay hindi ko pa rin kinakausap si nerd. He tried to talk to me but I only stopped him. Nang-uwian ay inihatid niya ako sa bahay gamit ang sasakyan ko.
“Princess, can you talk to me. Please?”
Nasa loob pa rin kami ng kotse. Dalawang minuto na kaming nakarating dito sa bahay ko at hindi niya pa binubuksan ang pinto.
“Open the door, nerd”
“Talk to me please” he pleaded again
“If you want me to talk then don’t get close to other girls” I hissed
“Hindi naman talaga ako lumalapit sa kanila” he said trying to stop himself from smiling
Hindi iyon nakaligtas sa mga mata ko. Lumalaki ang ulo ng nerd na ito!
“Wear your glasses tomorrow”
“Why?”
“Just wear it. No questions”
“Bati na tayo?”
Hindi pa tapos ang isang araw sa muli naming pagkikita at magkaaway na kami. I can almost see that this will continue if girls kept coming at him.
“Just wear your glasses tomorrow”
“Okay”
Ang akala ko bubuksan na niya ng pinto pero hindi pa pala. Galit akong napabaling sa kanya. His index finger is on his lips now while looking at me.
“Let me hug you first.” He said “So I know that we’re okay”
Nang hindi ako gumalaw ay ito na ang lumapit sa akin. Kinalas nito ang seatbelt. Ang kamay ay ipinalibot sa aking balikat at likod ng aking ulo na idiniin niya sa kanyang dibdib.
This nerd!
I hope he won’t notice the fast beating of my heart. I never had this beating so fast my whole life. Nakayakap na ako ng ibang lalaki noon but Nerd’s hug I warm. Kahit ang mga yakap ni Raffy ay hindi ako nakaramdam ng ganitong init.
Inside Dash embrace I felt home. I felt being secure and safe.
“I’ll call you when I got home”
“You have my number?” I said in my calm voice. I’m okay now.
“Matagal na”
BINABASA MO ANG
Fragile [COMPLETED]
General FictionDaenah Santos- all she wants is to take revenge for her poor mother. Live poor and treated poorly her mama died. She got nothing, she thought...