Chapter 41:
Open
IZEN CARAMEL
Ang bilis lumipas ng panahon. Tila kahapon lang ay nasa harap ko si Sir Harris, nagtatanong kung nasaan ang mga kaklase ko. Tila kahapon lang rin ang pagkamatay ni Hilli.. Kung saan ko unang naranasan ang ngumiti sa harap ng tao. Tila kahapon lang ng magawa kong ipagtanggol si Sir Harris kila Ginger. It was like yesterday too when he bought me a pair of uniform, kapalit ng napunit kong uniform dahil sa atake sa akin ni Ginger.
I remember his eyes.. ang gabing kinukuha ni Anteros sa laman ko ang antidote. He gave me power just by watching.
Hindi maintindihan noon kung bakit ganon na lamang ang reaksyon ng puso ko kay Sir Harris.. but now, I already know. I was so open when it comes to him because he's part of me.
Even if my mind doesn't knew him, my heart remember the man who bring me in this world.
He's my biological father.
He's blood is my blood.
"Mommy Ice-Ice!"
Malayo pa lang ay nakita ko na ang kumakaway-kaway na maliit na pigura ni Asy. She's with all that smile, like how she used to be.
Tumakbo siya papalapit sa akin at agad akong sinalubong ng yakap. Para bang hindi kami nagkita sa loob ng maraming taon when in fact, nitong weekend lang naman kami hindi nagsama.
"Good morning!" Bati niya sa akin habang nakayakap pa rin.
Nakita ko naman sila Orville at Laynah na nakasunod pala kay Asy.
"Where's kuya Uvor?" Tanong ni Asy ng mapansin niyang wala si Cace sa likod ko tulad nitong nakaraang mga linggo.
Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin ng kunot-noo.
"Kinuha niya ang mga gamit ni Mama sa bahay." Sagot ko.
Parehong kumunot ang noo nila ni Laynah habang naramdaman ko naman ang titig na pinupukol ni Orville sa akin.
"You mean sa bahay niyo, sa tabi nila Orville? Why?" Si Laynah na ang nagtanong noon.
"It's safe if she will stay on the Mansion." Sagot ko.
"Is this still about that Psycho?" Si Laynah muli ang nagtanong.
"No. Don't worry. She'll be fine." Wika ko.
Iniisip siguro nila na may death threats na naman.
"Is it safe with you, na pumapasok ka pa ng walang personal guard, Ice?" Si Orville ang nagtanong noon. Bumaling ako sa kanya at tulad ng nararamdaman ko kanina ay matalim at tutok na tutok ang kanyang tingin sa akin.
"No." I answered honestly. Nagsalubong ang kilay niya na tila di niya inaasahang sasagot ako ng diretso. "But I'm fine."
Walang kumibo ng ilang segundo. Napansin ko pa nga ang paninitig sa akin ng tatlo.
"Is there something on my face?" I asked. Kakaiba ang tingin kasi nila sa akin. Like I'm some equation they need to solve.
"You look different today, Ice." Si Laynah ang bumasag sa katahimikan.
"What happened during this weekend, Mommy Ice-Ice?"
Ngumiti ako sa kanila. I know, makikita ang pagod sa aking mga mata. But my smile.. I know it's genuine.
"I saw myself in a mirror." Malalim kong sagot.
This is the reason why I love Metaphors. I can simply say the answers and left them thinking what I mean with my words.
BINABASA MO ANG
Code: ICE (Code Series #1)
Mystery / Thriller[COMPLETED] "MPWF JT OPU BO JDF UIBU DBO CF NFMUFE" ~ICE Numbers.. Symbols.. Codes.. That's what she always face everyday. Being a member of an organization who did so many crimes on their city isn't a joke. A hacker, and a spy. That's her mission...
