Magicians ~Jeon Jungkook

29

Baek Sung Kyun

Gözlerimi savaşa açtığımda annem başından akan kanlara rağmen enerjinin son damlalarıyla beni korumaya çalışıyordu. Hızlıca ayağa kalkıp karşı koyacakken kalbimde derin bir ağrı hissettiğimde nefesim kesildi. Dizlerimin üzerine çökerken Bay Jeon koluma girdi.

—Gitmeliyiz Sung Kyun. Kaybettik dedi dolu gözleriyle. Beni kucağına olurken ne olduğunu anlayamamıştım bile.

...

Sıcak çayı yudumlarken bana anlatmıştı bir şeyler. Herkesin öldüğünü. Bir aydır savaşta olduklarını. Benimse öylece bilincim kapalı bir şekilde yattığımı. Jungkook'un nasıl götürüldüğünü. Sadece ikimiz kalmıştım geriye.

Charlotte ölmüştü. Babam ve Bayan Jeon savaşta ölürken annem beni korurken ölmüştü. Kraliçe 7 krallığı da kendisine dahil etmeyi başarmıştı. Üstelik benden Jungkook'umu da almıştı. Jeon Jungkook.

Güçlerimi kullanamıyordum. Kalbime derin bir ağrı giriyordu. Iyileşmeye ihtiyacım vardı. Beni iyileştirebilecek kişi yalnızca Jungkooktu.

Yutkundum.

...

Evin kapısı hızla açılırken Bay Jeon hızla önüme geçti. Uzun zamandır aranıyorduk zaten. Hiç bir eliti sağ bırakmamaları önemliydi. Ben herkesi aynı anda kaybetmiştim.

Bay Jeon önünde idam edilirken hiç bir şey yapamıyordum. Boynu tek seferde kesilirken çığlıklarım bile işe yaramıyordu. Geriye sadece o kalmıştı.

—Jungkook'u bul Sung Kyun. İşini kadere bırakma. Dedi. Son sözleri bunlardı.

—Kontes Casandra diye çığlık atarken bu neyin çırpınışıydı bilmiyordum bile. Herkesi kaybetmiştim. Jungkook bile beni unutmuştu. Belki de mutluydu şuan ve sadece düzenini bozacaktım.

Casandra karşımda belirirken herkesin tek bir elini şıklatmasıyla öldürdü.

—Yalvarırım kontes. Yalvarırım bana yardım edin dedim önünde diz çökerken.

Ailemi kaybetmiştim. Annem gözümün önünde kanlar içinde ölmüştü. Babamı görme şerefine erişememiştim bile. Bay Jeon gözlerimin önünde idam edilmişti. Son sözleriyse yalnızca Jungkook'la mutlu olmamız için sarf edilmişti.

—Toparlanacaksin Baek Sung Kyun. Eskisinden çok daha güçlü bir şekilde. Senin gölgen olacağım dedi.

Göz yaşlarım içinde deli gibi kafamı sallarken alnımı koyduğum yerden kaldırmadım kafamı. Önünde diz çökmüş bir şekilde durdum. Yorulmuştum. Çok fazlaydı. Çok çok fazlaydı. Yanımda en azından biri kalmalıydı. En azından bir kişi.

...

—Artık özgürsün Sung Kyun. Savaş unutuldu. Dedi Casandra.

—Ben hala düzelmedim dedim.

—Senin olacağım güzel kızım dedi.

—3 sene geçti Casandra. Güçlerimi kullanabiliyorum. Kalp ağrılarım devam ediyor ancak sorun değil. Her şey hala eksik. Gizlenmek için saçlarımı değiştirdim. Ülkemi değiştirdim. Eski Baek Sung Kyun'dan daha güçlüyüm. Her anlamda. Şimdiyse şöhretimi kazanmaya geri gidiyorum. Baek Sung Kyun unutulmayı hak etmedi. O kraliçeyi, Gomery'i prensesi hepsini öldüreceğim Kontes. Hepsini. Cadıları cehennemin en derin çukuruna şeytana teslim edeceğim. Kaybedecek hiç bir şeyin kalmadı. 3 sene önce hepsi ellerimden kayıp gitti aynı anda.

Cok fazla cezalandırılmıştım. Doğduğumdan beri yalnızca acı çekiyordum. Buna rağmen dik durduğum için bu acıları kaldirabidiğim için devamı gelmeye devam ediyordu. Mutlu olamamıştım. Mutlu olduğum anların içinde bile bir dolu acı saklıydı.