Lust [ soukoku ]

Bölüm 3.

Chuuya için ona yaklaşan herkes dövülmeyi hak ediyordu.
Çünkü küçükken babası ona böyle öğretmişti. Chuuya ve annesi ne zaman babasına yaklaşmaya kalksa babası ikisini de döverdi bir yerleri morarana dek.

Bu yüzden de doğru şeyin bu olduğunu düşünerek büyüdü. Ona sahip çıkan tek kişi üvey ablası Kōyō'ydu. Ama bu sahip çıkış Chuuya 15 yaşına gelene kadardı. Sonra birden ortadan kaybolmuş, ardından tek bir iz dahi bırakmamıştı.
.
.
" Cüzdan çalacak kadar çaresiz değilim, Kunikida cüzdanım olarak görev yapıyor. "

Hâlâ yumruklarını sıkmış, tetikte bir pozisyon ile yerde uzanan Dazai'ye bakıyordu turuncu saçlı. Dazai'nin acı dolu bir kaç damladan sonra ağrısı kesilmiş olsa da tuhaf bir şekilde yerde uzanmaya devam ediyordu.

" Ne saçmalıyorsun aptal herif? Bir hırsıza inanacağımı mı sanıyorsun? Hepinizin saçma sapan bahaneleri var. İnsanlardan tiksiniyorum. "

" Hey hey, ben hırsız değilim. Ve bir şey soracağım, "

O esnada Dazai yerinden kalkmış, üstünü silkelemiş ve bir iki adım ötede duran kısa bedene gözlerini dikmişti.

" Bir kadına göre sesin kalın. Adem elman da var. Göğüslerin yok. Çok garip-- "

Dazai ciddi ciddi bu konu hakkında düşünürken Chuuya'nın erkek olabileceği aklının ucundan bile geçmemiş gibiydi. Mavi gözleri sert baksalar dahi bir erkeğe göre fazlasıyla güzeldi ve saçları da bakımlıydı.

" Ne?! Neyden bahsediyorsun? Kapa çeneni ve uzaklaş seni lanet hırsız. Cüzdanımı çalmaya yeltenmiş olman yetmiyor gibi bir de kadın olduğumu söylüyorsun. Ah tanrım... cidden... nasıl lanet bir gün yaşıyorum? "

Chuuya elini sinirle alnına bastırırken Dazai o esnada üzüntü ile omuz silkmişti.

" Kunikida beni boşuna heyecanlandırmış."

Chuuya göz ucuyla sinirli bir şekilde yanındaki uzun adama bakarken yüzünün ortasına bir yumruk geçirmemek için zor duruyordu. En sonunda derin bir nefes aldıktan sonra ellerini az önce çıkardığı yere, hırkasının cebine sokarak arkasını döndü ve ilerlemeye başladı bir yandan söylenirken.

" Sanırım ben küçük bir aptal çekici mıknatısım. "

" HEY DUR! "

Dazai arkasından seslendiği esnada Chuuya aldırış etmeden yürümeye devam etmişti. Bu yara bere içindeki adamın derdi tam olarak neydi?

" Şapkanı düşürmüşsün. "

Chuuya şapka lafını duyar duymaz arkasına dönmüş ve hızlıca uzun bedenin elinde tuttuğu şapkasına doğru ilerlemişti.

Fakat Dazai şapkayı vermek yerine daha yukarı kaldırmış ve kendi kafasına takmıştı bile.

" HEY SENİ LANET HIRSIZ ŞAPKAMI VER! "

Chuuya'nın ilk atağını beklemeden Dazai hızlı bir şekilde oradan uzaklaşmaya koyulmuştu. Neredeyse koşarak yola doğru giden bedenin arkasından da Chuuya koşuyordu.

Dazai soluk soluğa kalırken turuncu kafaya taraf bağırdı.

" Eğer benimle arkadaş olursan şapkanı veririm. Eğer kabul etmezsen onu cebimdeki çakmak ile yakarım. Hangisi? "

" NE-- "

Chuuya her ne kadar kolay hızlanan bir vücuda sahip olsa da Dazai'nin uzun bacakları ile attığı 1 adım onun 2 adımına eşitti.

Dazai neden işi böyle zora soktuğunu bilmiyordu. Hırsız sanılmanın görevi açısından büyük bir dezavantajı olmuştu çünkü kimse hırsız olduğunu düşündüğü biriyle arkadaş olmak istemezdi. Dazai elindeki tek koz olan tehditi kullanırken çoktan koşarak yolu geçmiş, çıkmaz sokaklardan birinde bulmuştu kendini. Soluk soluğa büyük çöp konteynerlerinin yanına çöktükten sonra kafasındaki şapkayı çıkardı ve eline alarak inceledi.

" Klasik bir şapka. Harbiden ne özelliği var ki? "

O esnada dar ve karanlık olan sokakta Chuuya'nın sesi yankılanmıştı.

" Burada olduğunu biliyorum salak herif. Senin gibi güvenilmez biriyle neden arkadaş olayım? Önce cüzdanımı çalmaya kalktın şimdi de şapkamı kaçırdın. Geri vermek için 10 saniyen var yoksa seni çok fena benzetirim."

Dazai tam yerinden kalkacağı esnada sokağın başında ikisine de ait olmayan bir ses yankılandı.

" Yine kimi tehdit ediyorsun Nakahara Chuuya vasıfsızı? Hayattaki tek gayenin birilerini benzetmek olması ne kadar da ezikçe. "

Dazai olayı anlamaya çalışırken sesin sahibi yavaş adımlarla sokağın ortasında duran Chuuya'ya yaklaşmaya başlamıştı.

Tanıdık biri değildi ona göre fakat Chuuya'nın cevabını duyduktan sonra onların zaten tanıştığını rahat bir şekilde anlayabilmişti.

" Fyodor? "