ATEŞBAR

"Korkuyor musun benden?" Diye sordu. Dürüst davranıp başımı salladım. Önce sessizlik oldu. Sonra çenemde elini hissettim. Yüzümü kendisine çevirip gözlerimi yeşilleriyle buluşturdu.

Adem elması hareket etti. "Neden?" Dedi. Sessiz kaldım.

"Cevap ver." Yutkundum ve yeşillerini işaret ettim. "Siz kızınca çok korkunç bakıyorlar."

"Söküp verirsem eline, geçer mi korkun?" Dedi ciddi sesiyle. Başımı hızla iki yana salladım. "Hayır!" Sonra gözlerimi kaçırıp devam ettim. "Gördüğüm en güzel gözler onlar." Dedim utanarak.

"Karar ver kız çocuğu korkunç mu, güzel mi?" Dedi sanki vereceğim cevap onun için önemliymiş gibi.

Utansamda bakışlarımı yeşillerine çevirdim ve aklımdan geçeni dilimle kavuşturdum.

"Korkunç güzel."

Önce baktı sonra dudaklarını yavaşça kıvırdı. Cevabıma tepkisi daha da utandırdı beni.

BU PLATFORMDA "ATEŞBAR" İSİMLİ İLK KİTAPTIR. TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. KOPYALANAMAZ VE ÇALINAMAZ!

• Bu hikâyedeki tüm karakterler ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.