Extra 2🍃

4K 304 11
                                    


မနက်ခင်း နိုးနိုးချင်း ဘေးကအေးစက်နေသော နေရာလွတ်တစ်ခုကို စမ်းလိုက်မိသည်။ ညကဝိုင်အတူတူသောက်ရင်းရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်များ ပြောဖြစ်ခဲ့သည်။ ဓာတ်ပုံအဟောင်းများထဲမှ ငယ်ငယ်က မေမေတို့နှင့်ရိုက်ထားသော ပုံတွေကြည့်ကာ ပိုင်က သဘောတကျရယ်သည်။ ဘာလို့ရယ်တာလဲမေးတော့ "ကိုကိုက သခေါလေးတဲ့" "ဂျစ်ကန်ကန် ပုံနဲ့တဲ့" အဆိုးဆုံးမှာ "ဓာတ်ပုံဆရာနဲ့  ရန်ဖြစ်နေတာလား" ဆိုတာပင်။ သဘောကျလျက် ပုံတစ်ပုံကို instagramမှာ တင်မှာစိုးတာကြောင့် မနည်းတားလိုက်ရသည်။ ပိုင်က တစ်ခါတလေလည်း ငပြောင်လေး လုပ်တတ်သေးသည်။

အခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သောအခါ မီးဖိုထဲတွင်
အလုပ်ရှုပ်နေသော ညီလင်းပိုင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ Apron အညိုရောင်နှင့် နိုင်ငံတကာ စားဖိုမှူးတစ်ယောက်သဖွယ် ချက်ပြုတ်နေသည်။ ဆီပူထဲ တစ်ချပ်ချင်း ပစ်ထည့်နေသော ငါးမုန့်ချပ်များကို တွေ့ရလေသည်။ အနားရောက်သွားလိုက်ရင်း ရှိုင်းခန့်မောင်က ဗီရိုနားလက်ထောက်ကာ

"ဘာတွေ အပင်ပန်းခံနေတာလဲ"

"ကိုကို...ငါးမုန့် ကြော်  မစားဖူးဘူးမလား"

"အင်း...စားတော့  စားဖူးပါတယ်"

"ဟင့်အင်း...မေမေ့ ငါးမုန့်ကဘယ်သူနဲ့မှ မတူတာ သဘောပေါက်လား..."

"ဪ...ယောက္ခမကြီးရဲ့ သားကလည်း ဘယ်သူနဲ့မှကို မတူတာပါဗျာ"

"ဘာရယ်..."
ခေါင်းကို တစ်ချက်ဖွလိုက်သည်။

"စတာ...ရေချိုးပြီးရင် လာစားမယ် ပိုင်လည်း ပြင်တော့၊ ခဏနေ ဘုရားတက်မယ်"

"အင်း...အင်း"

ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာသော ရှိုင်းခန့်မောင်
ကို ညီလင်းပိုင်က အဆင်သင့်ထုတ်ပေးထားသော အဝတ်အစားကို ကမ်းပေးလေသည်။ အရောင်တူသော နီညိုရောင် ရှပ်အင်္ကျီနှင့် ပုဆိုးဆင်တူကို ညီလင်းပိုင်က ဝတ်ထားပြီးဖြစ်လေသည်။ အင်္ကျီဝတ်နေရင်း အနားရောက်လာပြန်သော ညီလင်းပိုင်မှာ

"ကြယ်သီးကို အစိမတပ်ရင် ခင်ဗျားထက် ပိုပြီး ခွဲဝတ်မှာနော်  မယုံမရှိနဲ့ဗျ"

သိမ်းပိုက်....🍃Where stories live. Discover now