Ejderhanın Sadakati

32 - Yılın Son Yemeği (Özel Bölüm 2/3)

Merhaba sevgili okurlar,

Uzun bir aranın ardından tekrar Wattpad'e döndüm ve sizlere güzel bir haberim var! Uzun zamandır yazmaya ara verdiğim Ejderhanın Sadakati hikayeme geri dönüyorum. Bu kararı yaklaşık bir hafta kadar önce aldım ve yazmış olduğum tüm bölümleri baştan sona okudum, değerlendirdim. Kendimce acemice gördüğüm şeyleri ve hatalı olduğunu düşündüğüm bazı yerleri değiştirme kararı aldım. Uzun ve köklü bir değişiklik yapmayı, farklılıklar ve yenilikler eklemeyi düşünüyorum. Hikayem ve içinde barındırdığı karakterler, benim için özel bir yere sahip ve umarım sizler de keyifle okursunuz. Hikayem ile ilgili sorularınız ya da merak ettikleriniz varsa lütfen çekinmeden sorun. Kitabın düzenlenmiş ve yenilenmiş halini son bölümlerde paylaşacağım. Şu ana kadar paylaştığım bölümleri düzenleyip paylaşana kadar eski bölümleri tutacağım ve daha sonrasında kaldıracağım.

Yazma sürecinde birçok şey öğrendim ve bu hikayenin tekrar paylaşımı için sabırsızlanıyorum. Umarım sizler de heyecanlanırsınız ve bu yolculuğa benimle birlikte tekrar başlarsınız.

Sevgilerle...

Şu sıralar yılbaşı ruhuyla dinlediğim bir şarkıyı sizlerle paylaşarak iyi okumalar diliyorum...

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Birbirlerini itip kakarak saraya doğru ilerleyen beş kişi, sarayın giriş kısmından yükselen oldukça gürültülü sesi işittiler.

"Thaleia!"

Alwyne, sesin sahibinin üçüz erkek kardeşi olduğunu anlayınca bir küfür savurdu. Einri pis pis gülmeye başlayarak Thaleia'yı şaka yaparak öne doğru iteledi.

"O elini..." Einri'ye bol küfürlü bir cevap veremeden Swalfi'nin eli, genç avcının ağzını kapattı.

"Önce terbiye." dedi Swalfi cırtlak sesiyle. Ardından bağlı olduğu ejderhaya, biricik dostuna döndü ve "Bunlara katlanmak zorunda değilsin Enadoir, dilersen gidebilirsin."

Morun en koyu tonlarını içeren ancak giderek ağırlaşmaya başlayan saçlarından karları silkeledi Enadoir. "Sonunda aradığın avcıyı buldun. Eğitimini tamamlayana kadar onun yanında olacağını biliyorum. Ve sen de ne olursa olsun senin yanından ayrılmayacağımı biliyorsun. Bu gece yeni dostlar edinelim, eski dostum. Adaya geri döndüğümüzde sana söz veriyorum genç avcıyla rahatça çalışabilmen için seni uzaktan gözeteceğim."

Swalfi gülümsedi ve bastonundan destek alarak adımlarını hızlandırdı. "Uzun zaman sonra ilk kez böyle bir kalabalığın arasına karışacağız, hazır mısın?"

Yaşlı mor ejderha cevap vermek yerine ufak bir tebessüm yerleştirdi yüzüne ve ileriye doğru bakmaya başladı. Winderraine'den ayrılmadan birkaç gün önce gelmişti adaya. Daha dinlenmeye zaman bulamadan tekrar yola çıkıp bağlı olduğu avcı ve diğerleriyle birlikte saraya gelmişlerdi. Dinlenmek bilmeden geçen bu yolculuk yüzünden tüm kemiklerinin ağrıdığını hissedebiliyordu Enadoir.