The way it was

Hoofdstuk 32

Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.

Pov Dalia
De presentatie gaat perfect en wanneer ik bezig ben krijg ik veel goedkeurende knikken die mij tevreden stellen en de zenuwen verminderen. Ik negeer de ogen die op mij branden en ik dank God dat ik niet ter plekke neerzakte door de grond. Het voelde eerst zo erg ongemakkelijk maar daarna raakte ik het wat gewend. Ik rond mijn gedeelte van de presentatie af en ga wat uit beeld zodat Zain en Latifa kunnen staan op mijn plaats.

Als Zain en Latifa de presentatie hebben afgerond moet ik weer terug op de podium komen en krijgen we een staand ovatie. Ik glimlach opgelucht en kijk dan naar Zain die ook glimlacht naar mij. 'Goed gedaan,' zegt Zain zonder geluid uit te brengen. Ik glimlach dankbaar en ga dan van de podium af.

Ik krijg veel complimenten en veel sponsors waren heel erg tevreden met het product.

Ik loop naar een wat rustigere plekje en drink daar wat water op mijn gemakje.

"Indrukwekkend." Ik kijk geschrokken op wanneer ik die stem hoor. Daar staat dan één van de belangrijkste sponsors van Awal. "Dankuwel meneer Müller." Zeg ik met een dankbare glimlach. "Bent u getrouwd of iets in die richting?" Vraagt hij dan opeens heel random. "Uhm, nee." Zeg ik met een ongemakkelijke lachje.

Meneer Müller is best jong en zal vast niet ouder zijn dan vijfentwintig jaar.

Meneer Müller zet een hele grote stap naar voor waardoor hij meteen voor mijn neus staat waarna ik gehaast een stap naar achter zet. "Xavier Müller, we hebben ons de vorige keer niet kunnen voorstellen." Stelt hij zichzelf beleefd voor en steekt zijn hand naar mij uit. "Dalia Safer." Zeg ik wat opgelucht en neem zijn hand vervolgens aan. Wanneer ik mijn hand wil terugtrekken houdt Xavier mijn hand goed vast waardoor ik me ongemakkelijk voel. "Zou ik je wat te drinken mogen bieden?" Vraagt hij dan terwijl hij mijn hand heel sierlijk naar zijn lippen brengt en er dan een kus op geeft. "Nee bedankt." Zeg ik wat ongemakkelijk en wil meteen weglopen maar hij komt al snel voor mij staan. "Mag ik er alstublieft langs, ik moet even wat doen." Zeg ik paniekerig. "Niet zo beleefd. Spreek me maar aan met je en noem me Xavier." Zegt hij met een glimlach maar ik voel me echt voor geen meter op mijn gemak.

"Xavier? Ik zocht je al Safer." Ik word gered door de stem van Zain. Xavier gaat meteen aan de kant en Zain komt naar mij toe en geeft mij opeens een kus op mijn voorhoofd. Ik wil er wat van zeggen maar hij kijkt mij doordringend aan waardoor ik heel verstandig meteen mijn mond weer dicht doe. "Ik wist niet dat jullie een relatie hadden." Zegt Xavier dan met een blik die ik niet kan plaatsen. "We houden het liever achter de schijnwerpers." Zegt Zain en slaat zijn arm om mij heen. "Oh, ik vroeg zojuist aan Dalia of ze een relatie heeft en ze ontkende het. Waarom noem je haar niet bij haar voornaam?" Vraagt Xavier met een lichte grijns rond zijn lippen. "Zo hebben zij en ik het afgesproken. Als ze zegt dat ze een relatie heeft komen er ook vragen bij van met wie ze een relatie heeft en dat soort vragen willen wij het allerliefst voorkomen. Ik noem haar met een bewuste reden niet bij haar voornaam." Zegt Zain en draait zijn hoofd om naar mij bij de laatste zin. Ik besluit maar gewoon mee te spelen in de spel en meng mij ook in het gesprek. "Het spijt me dat ik tegen u gelogen heb." Hou ik het netjes waarna Zain goedkeurend knikt. "Dan laat ik jullie nu wel alleen." Zegt Xavier en verlaat de ruimte.

"Waar ging dat over?" Vraag ik verbaasd aan Zain. "Waarom bleef je hier nadat hij gekomen was, je moest meteen weggaan toen hij deze ruimte betrad." Zegt Zain erna. "Ik wou ook weggaan maar hij hield mij tegen." Verdedig ik mezelf meteen. "Oké, probeer dit soort gevallen volgende keer te voorkomen. Müller is een enge man Safer. Maar goed, ik wou nog tegen je zeggen dat ik wat vroeger vertrek. Een chauffeur brengt je naar huis dus waag het niet om alleen te gaan. " Zegt Zain en draait zich om om weg te gaan maar ik hou hem tegen en pak hem snel bij zijn hand. "Wat gaan we doen als Müller ons zogenaamd geheimpje lekt. Ik zal dit dan echt niet kunnen uitleggen aan mijn vader en broers." Zeg ik paniekerig. " Dat zien we dan wel en als het moet houden wij zelfs de schijn op bij onze families." Zegt Zain geruststellend maar dit stelt mij helemaal niet gerust. "Schijn ophouden? Wat wil je daarmee zeggen Awal?" Vraag ik met fronsende wenkbrauwen. "Dan zullen we een koppel zijn voor de ogen van de mensen voor een bepaald tijd en dan gaat het zogenaamd uit." Zegt Zain en loopt dan weg en laat mij alleen achter met duizend vragen in mijn hoofd. 

Wat bedoelde hij met dat Müller een enge man is en wat bedoeld hij met een relatie voor de ogen van de mensen? Heeft deze man zijn hoofd gestoten ofzo?

Die man is gek! Er is hier geen andere verklaring voor. Hij verzint een kapot domme leugen en zegt dan dat we de schijn zullen moeten ophouden als mensen erachter komen. Ik keur dit helemaal niet goed! Is hij helemaal gek geworden! Ik weet dat hij het allerliefst wraak wil nemen op mij maar dat doen voor de ogen van de wereld? Dat gaat zelfs hem te ver. Toch? Of schat ik hem echt in als een beter mens dan dat hij echt is?

Ik weet niet of hij een goed of slecht mens is maar wat ik wel weet is dat ik niet aan zijn slechte kant wil komen als dit nog zijn goede is.

~~
De einde van de feest nadert en veel mensen zijn al vertrokken waaronder ook Zain. Ik loop wat heen en weer om te checken of alles goed gaat maar dan word ik gestopt door iemand die mijn naam zegt. "Mevrouw Safer." Zegt de man met een vriendelijke glimlach. "Ja, dat ben ik." Zeg ik dan netjes. "Ik ben uw chauffeur, ik breng u naar huis." Zegt de man beleefd. "U bent gestuurd door meneer Awal?" Vraag ik voor de zekerheid. "Ja, dat klopt." Zegt hij dan waarna ik knik.

Ik loop met de chauffeur mee naar de auto maar word dan opeens tegengehouden. "Mevrouw Safer." Ik draai mij om en zie daar nog een man staan. "Ik ben de chauffeur van meneer Awal. Hij heeft mij gestuurd om u te brengen naar huis." Ik kijk raar van de ene chauffeur naar de andere.

"Mevrouw, ik werk voor meneer Awal. Niet hij, kunt u alstublieft meekomen." Zegt de eerste chauffeur met de nadruk op 'ik'. "Nee, ik werk voor meneer Awal. Hij is een oplichter." Verdedigd de tweede chauffeur zichzelf. "Ik zal meneer Awal hierover melden." Zegt de eerste chauffeur weer. "Stop hiermee, ik ga meneer Awal even bellen." Zeg ik en kijk naar de twee mannen om te zien als er eentje verdacht doet maar ze kijken allebei zelfverzekerd.

Ik probeer Zain een paar keer te bereiken maar hij neemt niet op.

"Mevrouw, kom mee alstublieft." Zegt de eerste chauffeur wat dwingender en duwt mij voorzichtig richting de auto maar ik draai mij boos om naar hem. "Waag het niet om mij aan te raken." Zeg ik fel. "Het spijt me mevrouw, het was niet mijn bedoe-" Ik kap hem af en schud met mijn hoofd. "Volgens mij bent u niet de juiste chauffeur." Zeg ik en draai mij om naar de andere chauffeur en ga met hem mee.

Ik weet niet als ik nu wel de goeie keuze maak. De ergste dat kan gebeuren is dat ik ontvoerd word, vermoord of verkracht. Maar het kan ook gewoon zo zijn dat ik de goeie keuze gemaakt heb en straks gewoon lekker op de bank zit met een kopje thee in mijn handen. Ik zie het wel, ik ben nu gewoon te moe om na te denken.

*************************

1398 woorden 

Vergeet niet te stemmen!

Eerste chauffeur of tweede (waar ze mee is gegaan)?