Hoofdstuk 5

190 17 1
                                    

Pov Zain
Overal waar ik sta en loop hebben ze het weer over Dalia Safer. Ze hebben het over hoe knap zij is en hoe lief ze is en dat ze ook slim is. Dat zij knap is geef ik ze gelijk in maar over de andere moet ik eerst zelf zien. Vandaag heeft ze ook leker opvallend een rode broek aan met een witte blouse en witte hakken.

 Vandaag heeft ze ook leker opvallend een rode broek aan met een witte blouse en witte hakken

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Pov Dalia
Ik zit in gesprek met één van mijn teamleden wanneer mijn kantoortelefoon overgaat. "Momentje alstublieft." Zeg ik beleefd en neem dan de telefoon op waarna ik de stem van mijn secretaris hoor.

"Hey mevrouw Safer, de heren Awal verwachten u op de negende verdieping." Zegt Amanda. "Dankjewel voor het doorgeven, laat ze maar weten dat ik eerst mijn gesprek afrond en dan kom." Zeg ik in de hoorn. "Ja, dat is goed." Zegt Amanda dan waarna ik ophang. 

"Ik kan gaan als u iets te doen heeft, dan kunnen wij deze gesprek een andere keer vervolgen." Zegt de jonge man voor mijn neus. "Nee nee, ga door met het vertellen van uw idee. Het kan nog een succes worden ook." Zeg ik met een glimlach en laat hem dan verder vertellen. "Oké. Ik dacht eraan dat het handig is omdat-" Hij vertelt verder over zijn idee en ik luister aandachtig naar hem. 

Na afloop wanneer hij klaar is is het al vijf minuten later. "Ik zal erover nadenken maar het is zeker geen slecht idee. Ik zal het een keer benoemen in één van de vergaderingen met de andere teamleiders en de baas." Zeg ik tegen Milan die voor mij staat met een nerveus blik. "Wilt u dat echt doen? Ik zal u zeer dankbaar zijn." Zegt de jongen met een glinstering in zijn ogen. "Mijn werk is niet alleen jullie te leiden maar ook om jullie kansen te geven om jullie zelf en jullie eigen kennis te verbreiden." Zeg ik met een glimlach en sta dan op. "Als u het niet erg vind. Ik moet gaan naar meneer Awal." Zeg ik tegen Milan waarna hij knikt en opstaat. "Bedankt dat u mij een kans wilt geven." Zegt hij dan met een glimlach en vertrekt dan uit mijn kantoor. Ik loop dan ook tevreden mijn kantoor uit en loop naar de lift waar ik vervolgens op de negende druk.

~~
Wanneer ik in de kantoor kom staan daar meneer Awal en zijn leuke zoontje de heer Zain Awal. Die jongen haalt de bloed onder mijn nagels vandaan!

"U bent ruim vijf minuten te laat mevrouw Safer." Begint Zain vrijwel meteen. "U ook goedemorgen. En ik was in een gesprek met één van mijn teamleden, ik heb gemeld dat ik eerst de gesprek zou afronden." Spreek ik Zain beleefd tegen. "Goedemorgen mevrouw Safer. En ja het klopt, ik heb het meegekregen dat u eerst de gesprek zou afronden." Zegt zijn vader dan met een warm glimlach waarna ik ook teruglach. "Neemt u maar plaats." Zegt meneer Awal dan waarna ik knik en plaats neem tegenover zijn bureau en hij achter zijn bureau gaat zitten. Zain neemt dan ook plaats op de stoel naast mij. 

"Ik wou het hebben met u over hoe uw eerste dag verloopt." Begint meneer Awal waarna ik knik. "Vertel eens wat over uw teamleden en over hun gedrag op het werkplatvorm." Vervolgt Zain zijn vader. "Het zijn respectvolle en creatieve mensen met een groot hart en die een realistische denkbeeld hebben." Omschrijf ik mijn team in een paar woorden. "En dit kunt u zeggen na een uur met ze te hebben gezeten?" Vraagt Zain spottend. "Dit heet mensenkennis heer Awal." Zeg ik op diezelfde spottende toon. Hij trekt dan een wenkbrauw op waarna ik dat ook doe. Wat hij kan kan ik ook!

Opeens worden ik en Zain uit onze staarwedstrijd gehaald door meneer Awal die zijn keel schraapt. Ik gun hem nog één vernietigende blik en vestig mijn aandacht op zijn vader. Ik zie een geamuseerde blik bij meneer Awal waarna ik even zucht. "Kan ik voor de rest nog iets voor u betekenen?" Vraag ik dan kalm. "Voor de rest? U en Zain gaan vanavond samen uit eten." Zegt meneer Awal met een glimlach. "Sinds wanneer neem ik haar mee?" Vraagt Zain minachtend. "Ik sla uw aanbod liever af." Zeg ik dan fel. "Het was ook geen aanbod en jij neemt haar mee sinds dat ik dat zeg. Jullie gaan samen uiteten om elkaar beter te leren kennen. Over een paar weken neemt Zain het over en u hebt een belangrijke functie in deze bedrijf mevrouw Safer. Ik heb liever dat er geen constante ruzie is tussen jullie, dat zou de werk kunnen beïnvloeden. Ik vraag niet van jullie om vrienden te worden maar leg het wel bij." Zegt meneer Awal serieus. Ik kijk hem met grote ogen aan. "En wat als ik vanavond niet kan?" Probeer ik eronderuit te komen. "Dit valt niet onder uw privé leven mevrouw Safer, jullie gaan beide wat eerder vertrekken en onder jullie werktijd. En het ook meteen een welkomstdiner." Vertelt meneer Awal ons. 

"Geen ontkomen aan dus." Mompel ik zacht. "Ik wil niet gezien worden met haar." Zegt Zain dan opeens fel. "Alsof ik met zo'n arrogante zak gezien wil worden." Kaats ik terug. "Zain!" Roept meneer Awal dreigend. "Zie je niet wat zij zegt." Zegt Zain onredelijk. "Dat ze zo reageert is best logisch vind je niet." Neemt meneer Awal voor mij op. Er ontstaat een lichte grijns op mijn gezicht. "Ik ga weer aan het werk." Zeg ik en zeg meneer Awal gedag en Zain gun ik geen eens een blik en net wanneer ik de deur uit wil lopen zegt meneer Awal nog iets. "Vergeet de etentje niet." Zegt hij waarna ik knik en de kantoor verlaat. Dit word nog een lange dag..

Pov Zain
"Dat was niet netjes." Zegt mijn vader streng. "Alsof zij netjes was." Zeg ik knarsetandend. "Dat was ze ook totdat je haar beledigde. En het was nog terecht ook dat ze zo reageerde." Zegt mijn vader. "Waarom kies je haar kant!" Roep ik verontwaardigd. "Zij is de eerste die tegen jou in durft te gaan. Ik mag haar wel." Zegt mijn vader met een glimlach. "Ik mag haar anders niet zo erg." Zeg ik dan minachtend. "Ga terug aan het werk. Wees een heer en gedraag je vanavond." Zegt mijn vader en stuurt mij zijn kantoor uit. "Ja, ik zal het proberen." Zeg ik zuchtend en ga terug naar mijn eigen kantoor. 

Ik heb er nu al geen zin in.

~~
Wanneer de vergadering eindelijk voorbij is ga ik meteen naar de gebedszaal om te bidden.

Wanneer ik daar aankom doe ik meteen mijn schoenen uit waarna de schoenen van Dalia mij opvallen. Ik negeer het en ga de zaal in waar ik dan Dalia net zie opstaan. Ze kijkt mij verbaasd aan maar herpakt zich weer en geeft me een knikje die ik teruggeef en dan vouwt ze de gebedskleding verder.

Wat een leuke verrassing om haar hier te zijn. Ik bedoel dan ook dat het echt een leuke verrassing is!

*******************************

1119 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Een etentje met onze geliefde Dalia en Zain....

The way it wasWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu