The way it was

Hoofdstuk 18

Pov Dalia
Ik ben veilig terug thuis afgezet. Ik vond het echt gezellig met Zain. Ik was in de tijd dat ik met hem was al mijn zorgen vergeten en ik heb voor het eerst na weken echt gelachen. Ik vond het echt heel leuk.

Ik pak mijn telefoon met een lachje maar dan denk ik weer aan de foto die ik opgestuurd kreeg van 'anoniem'. Als ik hem te pakken krijg zal hij de spijt van zijn leven krijgen.

~~
Terwijl ik zit op de bank hoor ik opeens de voordeur open gaan. Er gaat meteen een vlaag van verdriet door mij heen.

Dan komt Younes de woonkamer binnen. "Dalia." Zegt hij kil waarna ik meteen op sta en weg wil lopen maar hij houdt mij tegen. "Wiens geur was dat gister?" Vraagt Younes terwijl hij mij diep in mijn ogen aankijkt. "Waarom zal ik het zeggen als je mij toch niet vertrouwt?" Ik wil niet gebroken overkomen dus doe ik me kil over. Dat is veel makkelijker dan mijn gevoelens uiten. "Wie zegt dat ik je niet vertrouw?" Vraagt Younes aan mij maar hij liegt. Ik kan dat zien in zijn ogen. "Waarom zal ik het vertellen Younes, geef mij één goede reden." Ik begin mijn geduld te verliezen. "Je gaat het mij vertellen omdat ik je broer ben en recht heb om te weten met wie je hangt." Younes' strenge antwoord maakt mij enorm boos. Ik probeer mezelf uit zijn greep los te wurmen maar zo makkelijk laat mijn broer mij niet wegkomen. "Ik snap niet wat Esma in jou ziet. Je bent verschrikkelijk!" Roep ik met tranen in mijn ogen van gemengde gevoelens. "Dalia, doe eens rustig." Zegt Younes kalm. "Nee! Zeg niet dat ik rustig moet doen. Je bent verschrikkelijk!" Schreeuw ik wanhopig terwijl mijn tranen rollen over mijn wangen. Mijn act om mijn gevoelens niet te laten zien valt in duigen. "Ik ben moe Younes. Ik kan dit niet. Ik ben niet zo sterk." Ik wist dat ik een keer zo zal uitvallen. Ik heb het alleen zo erg lang uitgesteld waardoor het allemaal nog erger aanvoelt. Ik hou het al weken voor mezelf. Ik hou mezelf al weken sterk. Younes slaat zijn armen om mij heen en knuffelt mij. "Jullie vertrouwen mij niet meer." Fluister ik terwijl ik onbeheerst huil.

"Wat is er allemaal gaande kleintje?" Vraagt Younes troostend. "Ik wil het zeggen, ik zweer het je. Maar ik mag het niet." Ik ontwijk zijn ogen, bang voor de teleurstelling erin. "Oké, vertel alleen wat er gister is gebeurd en van wie die geur was." Ik ben al blij genoeg dat hij zo erg beheerst is. "Ik was-" Ik neem even pauze om diep adem te halen. "Ik was bijna ontvoerd." Zeg ik in één adem. "Wie? Verdomme hoe!" Roept Younes opeens waarna ik diep zucht. "Wat gebeurd is is gebeurd." Zeg ik maar hij lijkt nog niet tevreden te zijn. "Was die geur van degene die je probeerde te ontvoeren?" Vraagt Younes maar ik schud meteen met mijn hoofd. "Het is van de man die mij heeft gered." Zeg ik zacht en een tikkeltje beschaamd. Hoe moet ik mijn broer nu uitleggen dat het mijn baas was. 

"Weet je wie je heeft gered?" Vraagt Younes waarna ik knik. "Wie is het dan." De frustratie in de stem van Younes maakt mij nerveus. "Mijn baas." Zeg ik zacht. "Meneer Awal?" Vraagt Younes ongelovig. "Zain Awal." Zeg ik dan. 

Ik merk dat het de eerste keer is dat ik de naam van Zain hardop heb gezegd.

"Almhamdulilaah was hij er." Zegt Younes en trekt mij weer in een knuffel. 

"Younes?" Ik kijk op naar hem waarna hij knikt als teken dat ik verder moet gaan. "Waarom vertrouwen jullie mij niet meer? Ik heb jullie niks gedaan." Zeg ik met een schorre stem. "Je vertelt niks meer en komt steeds laat terug thuis. Je gedraagt je anders Dalia." Zegt Younes waarna ik beschaamd naar de grond kijk. "Ik kan niks anders." Zeg ik dan heel zacht. "Niemand dringt aan, ik hoop dat je zegt wat er is voordat dingen uit de hand lopen." Zegt hij waarna ik dankbaar knik. 

"Esma komt vanavond eten. Je hebt haar vast gemist, ze zei dat jullie veel minder praten doordat je steeds zo druk bent." Zegt hij waarna ik knik met een glimlach. "Ik heb inderdaad gemist." Zeg ik blij. Vandaag word het eens tijd dat ik alle gebeurtenissen van afgelopen paar weken even vergeet en gewoon geniet. 

~~
Ik zit gezellig samen met Esma en Younes in de woonkamer. De voordeur gaat dan weer open. Ik kijk naar de klok en zie dan dat het om zeven uur is. Ik ren meteen naar de voordeur en kom dan mijn vader tegen. Hij lijkt nog steeds boos. "Al salam alaikoum (Islamitische groet)." Zeg ik en wil de hand van mijn vader pakken om daar een kus op te geven maar hij trekt het snel weg. "Wa alaikoum al salam." Zegt hij droog en loopt mij voorbij. 

Mijn blije humeur verdwijnt meteen als sneeuw voor de zon.

Ik hoor de lach van mijn vader vanuit de woonkamer komen. Het doet mij allemaal alleen meer en meer pijn. Ik zucht even uit en pak dan de ketting tussen mijn handen. "Yemma (mama)." Fluister ik zacht. 

Vroeger als mijn vader boos was op mij ging mama met hem praten en zij dat hij met mij moest praten omdat ik zijn dochter was. Leven was zoveel mooier toen zij bij ons was. Op dit soort momenten mis ik haar meer dan ooit. Mijn ruzies met mijn vader zijn nog nooit zover gekomen dat hij zelfs zijn hand van mij wegtrok. Ik heb nu geen flauw idee wat ik moet doen. Ik heb hem zo erg hard nodig nu. Ik heb hem nodig om er voor mij te zijn.

Een paar tranen vinden hun weg over mijn wang. Ik veeg het snel weg en loop snel naar mijn kamer. Dat is mijn territorium, mijn veilige plekje.

Pov Anoniem
"Dalia begint te irriteren." Zegt mijn geheime wapen. "Je gaat toch niet verliezen tegenover die mens." Zeg ik geïrriteerd. "Zain heeft alleen oog voor haar. Ze maakt hem geobsedeerd en ze doet zogenaamd onschuldig. En dan hebben we ook nog die andere die hem probeert te verleiden voor de geld." Ik lach even waarna ze mij boos aankijkt. "Ik kan nu ook gewoon gaan en dan mag je wel iemand anders vinden die dit voor je doet. Maar dan wens ik je alvast succes. Je zal niemand vinden met de lef om die mens uit te dagen of überhaupt de wil. Awal begint stappen te maken in de zakenwereld." Zegt ze en gaat er dan vandoor.

Ze heeft gelijk, ik weet ook heus wel dat die kleine irritante joch meters maakt.

***********************************

1122 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Wie denken jullie dat de geheime wapen is en wie is volgens jullie 'anoniem'?