Hoofdstuk 8

190 14 6
                                    

Pov Onbekend
"Blijf haar in de gaten houden." Zeg ik tegen de jongen tegenover mij. "Ik heb al zoveel gedaan! Beter licht je mij niet op, ik wil mijn plekje hebben als het gedaan is." Zegt de jongen boos. Mijn vuist vliegt naar zijn gezicht voordat ik er erg in heb. "Begin je te gedragen, jij hebt niks te zeggen. Jij moet alleen doen wat jou word opgedragen!" Brul ik door de ruimte. "Het spijt mij meneer." Zegt de jongen fragiel. "Wegwezen!" Roep ik naar hem waarna hij snel wegloopt. 

"Dalia Safer zal mijn aanwinst zijn!" 

Pov Dalia
De hele nacht hebt ik slecht geslapen. Ik kon niet stoppen met denken aan die telefoontje. Ik heb wallen onder mijn ogen en ik zie er bleek uit. 

Ik doe mijn make-up extra dik zodat mijn vermoeidheid niet goed opvalt. Ik doe een witte broek aan met een lichtblauwe blouse en mijn haar doe ik in een lage staart.

 Ik doe een witte broek aan met een lichtblauwe blouse en mijn haar doe ik in een lage staart

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

~~
Zodra ik beneden kom word ik raar aangekeken door mijn broers en vader. "Wat?" Zeg ik chagrijnig. "Jij ook goedemorgen zusje." Zegt Ilias grijnzend. Ik kijk hem vernietigend aan en loop langs iedereen naar de keuken. 

"Je ziet er moe uit binti (dochter)." Hoor ik mijn vaders zijn stem achter mij. Ik draai me om naar hem en tover een zwakke glimlach op mijn gezicht. "Ik heb slecht geslapen, voor de rest is er niks." Probeer ik de tweede gedeelde te liegen. "Er is wel iets maar ik zal niet aandringen. Zeg het maar wanneer je kan kleintje." Zegt mijn vader en geeft me een kus op mijn voorhoofd en verlaat de keuken weer. 

Ik zucht even en en ga door met mijn ontbijt maken. 

~~
"Je ziet er moe uit." Ik kijk op naar Milan die naast mij is komen lopen. "Hoe kom je aan die blauwe plek?" Vraag ik geschrokken aan hem.  "Ik was tegen iets op gebotst." Zegt hij maar het komt niet geloofwaardig. Het lijkt er eerder op dat hij is geslagen ofzo. "Zorg er goed voor." Zeg ik bezorgd tegen hem en loop naar mijn kantoor. 

Ik begin aan mijn werk en kijk op google om te zien naar de werken van de andere bedrijven. Ik heb altijd geleerd dat je een alternatief klaar moet hebben staan. Ik zit wat alternatieve modellen te schetsen wanneer mijn deur opeens opengaat. 

Ik kijk op van mijn schetsen en zie dat Zain daar staat. "Hoe gaat het?" Vraagt hij aan mij terwijl hij de deur achter zich dichtdoet en op de sofa gaat zitten. "Het gaat goed alhamdulilaah, hoe zit het met jou?" Vraag ik en sta op en ga naast hem op de sofa zitten. "Met mij gaat het goed, maar volgens mij lieg jij." Zegt Zain waarna ik zucht. "Ik heb slecht geslapen." Geef ik eerlijk toe. "Door de telefoontje van gister zeker?" Vraagt Zain waarna ik knik. "Ik heb er een slecht gevoel over." Zeg ik en zucht diep uit. "Heb je het al iemand verteld?" Vraagt Zain waarna ik schud met mijn hoofd. "Ik wil niemand onnodig bezorgd maken." Zeg ik met een lachje. "Misschien is het niet onnodig, je weet niet wat je staat te wachten Safer." Zegt Zain waardoor er een rilling door mij heen gaat. "Ik hoop dat dit een onnozele grap is." Zeg ik zacht. "Ga voor het zekere dan het onzekere." Zegt Zain dan waarna ik knik. "Blijf niet te lang hangen hier, je ziet er moe uit." Zegt Zain en staat dan op en vertrekt mijn kantoor.

Ik zucht en sluit mijn ogen om alles weer op een rijtje te krijgen. Ik kijk dan naar de klok en besluit dat het tijd is om een kleine pauze in te lasten. 

Ik sta op en pak mijn tas en jas. Ik verlaat dan mijn kantoor. "Ik ga even een kopje koffie halen, wil jij ook?" Vraag ik aan Amanda waarna ze dankbaar. "Graag, dankjewel." Zegt ze waarna ik glimlach en de gebouw uitga. 

Ik heb Amanda ondertussen ook de gewoonte afgeleerd om mij steeds te noemen met u.

Pov Onbekend
Ik kijk naar de foto's van Dalia terwijl ze de gebouw uitloopt. Ze is een prachtige jongedame, dat valt niet te ontkennen. Ik leef met haar mee. De arme meisje is doodop. 

Er word dan opeens geklopt om mijn kantoordeur. "Binnen." Zeg ik waarna mijn geheime wapen in zicht komt. Ik krijg een grijns op mijn gezicht. "Ik zal ervoor zorgen dat hij gaat boeten." Ik knik tevreden naar mijn geheime wapen. "Dat is wat ik van jou verwacht. Laat niks heel, mentaal niet en fysiek niet." Zeg ik met een kwaadaardige grijns. Mijn geheime wapen verlaat dan mijn kantoor. 

Jammer dat die arme kind ervoor heeft gekozen om naar Awal te gaan. Dit is nog maar de begin van een wraakactie die de boeken in zal gaan. Ik ben uit op bloed deze keer.

Pov Dalia
Ik loop met een onveilig gevoel door de straat. Het voelt alsof ik word achtervolgd. Ik ga snel de Starbucks in en bestel koffie voor mezelf en ook voor Amanda. De jongen die de koffie maakt heeft een nerveus blikje en hij lijkt zelf ook niet heel erg zeker van zijn werk. Hij is waarschijnlijk nieuw.. 

"Dalia." Klinkt het waarna ik mijn koffie en die van Amanda betaal en dan ga. Ik vertrek snel om terug te gaan naar kantoor. Daar waar ik me veel veiliger voel dan hier in de buitenlucht. 

~~
"Dankjewel Dalia." Zegt Amanda wanneer ik haar haar koffie aangeef. "Alsjeblieft lieverd." Zeg ik tegen haar en ga dan mijn kantoor in. 

Ik leg mijn koffie neer op de hoekje van mijn tafel. Ik bekijk de mails die ik heb gekregen en beantwoord ze netjes. Maar ik hoor dan opeens een klap van buiten mijn kantoor. 

Ik sta op achter mijn kantoor en loop met kleine stappen naar de deur. "Amanda!" Hoor ik dan geroep. Ik begin dan te rennen en open snel de deur van mijn kantoor. 

Ik zie Amanda dan bewusteloos op de grond liggen met de Starbucks beker leeg naast haar. Ik sla mijn hand geschrokken voor mijn mond . 

Moreno zit naast Amanda op de grond. "Ya rabi (mijn god)." Breng ik zacht en geschrokken uit. "Bel een ambulance." Zegt Milan in paniek waarna ik knik en bevend de ambulance opbel.

****************************

1068 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Wie denken jullie dat 'onbekend' is?

The way it wasWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu